Verslagen eerste team
 
Uitslagen en standen Foto's
 
12 april 2014

ZSG 1 veel te sterk voor Kasteel 1.

Maarten Rossen

 

Zaterdag 12-04-2014 speelden we de thuiswedstrijd tegen de koploper ZSG 1.

Helaas was onze sterkste speler Wesley verhinderd, ZSG miste kopman Mellema.

Het kasteel besloot om in een tactische opstelling te spelen, het idee was om te kiepen op de hoge borden en te scoren op de lage borden. Uiteindelijk pakte dit helemaal verkeerd uit. Bord 1 tot en met 4 verloren en op de onderste borden werd het 2-2.

 

Paris speelde op bord 1 met zwart tegen de sterke van Gelder. Er ging iets mis in de opening waardoor Paris een kwaliteit moest geven. Hij bleef ook erg passief staan. Van Gelder gaf op het juiste moment de kwaliteit terug en speelde de stelling goed naar winst.

 

Invaller Jorik speelde met de zwarte stukken aan bord 5 tegen Webbink. Jorik offerde een stuk voor 2 pionnen. Ik weet niet precies waar het mis ging maar uiteindelijk verloor onze man.

 

Henk van Kortenhof speelde aan bord 4 tegen de Jonge. Aanvankelijk leek het gelijk op te gaan tot de Jonge zomaar een pion kon pakken op a2. De compensatie voor Henk viel tegen. De Jonge speelde het vervolg erg sterk. 0-3

 

Voorzitter Willem van Berkel kwam zeer prettig uit de opening. Hij speelde lange tijd een goede partij aan bord 7 tegen ZSG teamleider Hoffer. Naar eigen zeggen blunderde hij een stuk in een goede stelling en ging het ook hier mis voor Kasteel 1.

 

Twan Rutjes kon wat terug doen voor het Kasteel. Hij had een mooie aanval op de zwarte rokade stelling van In ’t Veld. Uiteindelijk wist hij de vijandelijke koning naar het centrum te jagen. Twan pakte het volle punt!

 

Teamleider Maarten Rossen speelde aan bord 3 een interessante partij tegen de sterke Keizer. Met zwart zocht Maarten de aanval tegen de witte koning. Dit werd allemaal goed verdedigd en in de tijdnood ging ook hier het punt verdiend naar ZSG.

 

Dimitris speelde op bord 2 een goede partij tegen Binnendijk. Het leek lang gelijkwaardig op te gaan maar uiteindelijk trok ook hier ZSG aan het langste eind. 1-6

 

De wedstrijd was al lang gespeeld maar aan bord 6 was misschien wel de ingewikkeldste partij van de dag nog bezig tussen Hans Quint en Snuverink. Beide spelers kwamen in tijdnood en de stelling was erg moeilijk (bleek in de analyse). Hans had de sterke dreiging Lf7. De tegenstander kwam er niet helemaal uit in tijdnood en Hans pakte het volle punt!

 

Einduitslag 2-6. De overwinning van ZSG was dik verdiend, toch heerste er achteraf teleurstelling.

 
08 maart 2014

Kasteel 1 boekt knappe remise tegen sterk Bennekom!

Ritchy Duin

 

Kasteel 1 speelde zaterdag 8 maart jl. een lastige uitwedstrijd in en tegen het sterke Bennekom. Het team van Bennekom is één van de favorieten voor het kampioenschap in de hoogste klasse van de Oostelijke Schaakbond. Ook bleek nog eens dat Wesley niet mee kon spelen en dat betekende natuurlijk een behoorlijke verzwakking.

 

Er was een redelijk snelle achterstand in de wedstrijd, doordat Paris de problemen tegen de sterke Benno van der Veen niet meer de baas kon. Paris ging aan de wandel met zijn koning. Van der Veen maakte slim gebruik van de zwakke punten in de zwarte stelling waarna Paris zijn koning kon omleggen.

 

Gelukkig verging het broer Dimitris een stuk beter. Tegenstander Noel Bovens vergiste zich in het middenspel en na een fraaie combinatie won Dimitris materiaal. Behendig speelde hij het vervolg snel naar de volle winst!

 

Maarten speelde een puike partij met de zwarte stukken tegen de sterkste tegenstander Hotze Hofstra. Aanvankelijk ging de partij gelijk op, maar Maarten kreeg gevaarlijke kansen in het middenspel. De witte Koning van Hofstra kon gemakkelijk worden aangevallen en dat leidde materiaalwinst in voor Maarten. Nadat ook nog een volle toren werd buitgemaakt kon het winstpunt worden genoteerd! Een onverwachte opsteker!

 

Henk mocht het opnemen tegen een oude bekende uit de Wijchense schaakhistorie: Martin Markering. Martin speelde natuurlijk in zijn jeugdtijd bij Het Kasteel. Een scherpe partij leek op het bord te verschijnen, maar het spel bleef in evenwicht. Er werd niets geforceerd en hierna werd vlot een deling van het punt overeengekomen.

 

Twan is de kasteelschaker in vorm en mocht plaats nemen op het hoogste bord. Tegenstander Martijn Pauw kreeg echter een gevaarlijk ver doorgeschoven centrumpion en had daarmee een vervelende troef. Twan kon geen verdediging meer vinden en moest de vlag strijken.

 

Willem leek op winst af te stevenen tegen Eddy De Beule. Hij won een belangrijke pion en dicteerde het spel. Met een gevaarlijke pluspion die ook nog eens bijna de overzijde van het bord had bereikt leek de winst hem niet meer te kunnen ontglippen. Toch raakte onze voorzitter het spoor bijster, speelde een verkeerde afruil, verloor ook nog eens de extra pion en remise kon niet meer worden afgewend.

 

Willem kwam niet verder dan remise!

 

Invaller Kaz speelde goed tegen Wim Thieme. Lange tijd hield Kaz een gelijke stand op het bord. In het eindspel wist de Bennekomse schaker echter drie pionnen mee te snoepen en daarmee was de partij beslist. Kaz kon nog enkele schaakjes geven, maar de nederlaag kon helaas niet meer worden voorkomen.

 

De druk lag nu bij Hans die met wit een klein voordeeltje had tegen Mike van Niel. Hans had een pion voorsprong, maar de partij leek moeilijk te winnen. In het eindspel maakte Hans echter slim gebruik van een zwakkere zet van Van Niel. Hierdoor konden de witte stukken de zwarte stelling binnenvallen en kreeg de witte h-pion een haast vrije doortocht naar de overzijde van het bord.

 

Hans wist toch te winnen!

 

Daarmee eindigde de wedstrijd tegen het sterke Bennekom in een 4 – 4 gelijkspel. Een knappe prestatie waardoor we op een hoge klassering blijven staan.

 

  Bennekom 1   1994 - Het Kasteel 1   1802 4 - 4
1. Martijn Pauw 5807373 2032 - Twan Rutjes 7942902 1948 1 - 0
2. Hotze Tette Hofstra 7335592 2194 - Maarten Rossen 7733033 1903 0 - 1
3. Eddy de Beule 7261298 1981 - Willem van Berkel 6254710 1974 ½ - ½
4. Noël Bovens 7649224 1931 - Dimitrios Loutragotis 8517949 1525 0 - 1
5. Mike van Niel 7425924 2002 - Hans Quint 6132522 1910 0 - 1
6. Benno van der Veen 7356393 1971 - Paris Loutragotis 8518048 1560 1 - 0
7. Wim Thieme 6935027 1929 - Kaz Haans 8272539 1786 1 - 0
8. Martin Markering 5983615 1910 - Henk van Kortenhof 6123634 1814 ½ - ½
 
08 februari 2014

Kasteel 1 schaakt PSV Dodo van het bord!

Ritchy Duin

 

Kasteel 1 had zaterdag 8 februari jl. weinig moeite met de bezoekers uit Putten. Het Puttense schaakteam van PSV Dodo was ernstig gehavend naar Wijchen afgereisd. Vanwege ziekte ontbrak één van de sterkste spelers en daarnaast moesten er nog eens twee invallers worden opgesteld. Ook Kasteel 1 speelde met twee invalkrachten, maar dat bleek niet echt een verzwakking te zijn.

 

Willem voerde een verplichte openingszet uit. Aangezien de tegenstander wegens ziekte niet zou verschijnen kon er automatisch een vol punt worden genoteerd.

 

Ritchy mocht als één van de invallers achter het bord plaats nemen. Aanvankelijk bleef de partij tegen Diederik van Donk in evenwicht. Na dameruil leek alle spanning vervlogen, maar Ritchy zag toch nog een kansrijke voortzetting. Met een fraaie combinatie werd een volle toren buitgemaakt en gaf de Puttenaar zich gewonnen.

 

Wesley speelde sterk tegen Ruben Kuijper. Met de zwarte stukken won Wesley in het middenspel een pion en had het actievere spel. Na een blunder van Kuijper won Wesley nog meer materiaal en kwam Kasteel 1 op een comfortabele 3-0 voorsprong!

 

Hans speelde op het kopbord een spectaculaire partij tegen Kevin van Brummelen. De Puttense schaker offerde al snel zijn loper op f7 om de zwarte koningsstelling van Hans aan te tasten. Hans kwam ook nog eens in hevige tijdnood, maar kon tijdig materiaal ruilen en een half punt veilig stellen.

 

Hans speelde een spectaculaire partij!

 

Ook Kaz liet zien een goede partij te kunnen spelen als invaller. Hoewel hijzelf aangaf dat er nogal wat foutjes werden gemaakt door beide spelers. Met de zwarte stukken speelde Kaz een spannende partij tegen Dokter, maar het leek erop dat wit meer winstkansen had. In het eindspel kon Kaz met zijn toren een remise afdwingen met zetherhaling en dit werd ook zo uitgevoerd.

 

Twan leek goed spel te hebben tegen Robin van Ee. In het dame-eindspel veroverde Twan zelfs twee pionnen, maar tegenstander Van Ee zag een mogelijkheid om eeuwig schaak te geven. Daarmee was ook voor Twan een half punt het maximaal haalbare.

 

Henk had met zwart steeds wat beter spel tegen invaller De Boer. Na een goede zettencombinatie won Henk materiaal en konden de stukken in de doos.

 

De laatste partij was van teamleider Maarten. Met wit wist Maarten een stuk te winnen tegen jeugdspeler en invaller Erik van Capellen. Het vergde echter nog veel nauwkeurigheid om de partij daadwerkelijk naar winst te voeren. Het jeugdtalent uit Putten had nog enkele gevaarlijke penningen en dreigingen maar uiteindelijk wist Maarten de juiste winstweg te vinden.

 

Maarten en Henk geconcentreerd op weg naar de winst!

 

Na deze overtuigende zege staat Kasteel 1 voorlopig op een derde plaats. Handhaving is al bijna veilig gesteld. Er staan echter nog een aantal zware wedstrijden op het programma, maar het team heeft weer veel zelfvertrouwen getankt!

 
04 januari 2014

Kasteel 1 pakt een punt in Arnhem!

Ritchy Duin

 

Zaterdag 4 januari jl. schaakte ons eerste team in Arnhem tegen ASV 4. Het degelijke en gevaarlijke  Arnhemse team staat net als Kasteel 1 op een plek in de subtop van de promotieklasse. In het ondernemerscentrum Arnhem was het een gezellige boel, want er speelden maar liefst 4 teams van ASV gezamenlijk hun thuiswedstrijd. Zo zagen we o.a. het team van Messemaker waar we vorig jaar nog tegen speelden het opnemen tegen ASV 3. Het Kasteel was dit seizoen al drie wedstrijden ongeslagen, geen slechte prestatie dus gezien de aderlating die we ondergingen aan de bovenste borden. Daarnaast heeft het inpassen van de nieuwe jonkies waarschijnlijk wat tijd nodig voordat er resultaten verwacht mogen worden. De discussie daaromtrent is enigszins de kop ingedrukt nadat zowel Dimitris als Paris een vol punt wisten te scoren bij hun debuut in de vorige wedstrijd. Zouden ze tegen een gerenommeerd team als ASV 4 ook op de been kunnen blijven?

 

In Arnhem was het een gezellige boel met 8 schaakteams!

 

Dimitris speelde tegen de eveneens jeugdige Xadya van Bruxvoort. De jeugdkampioen van Het Kasteel zette een scherpe opening op het bord. De Arnhemse schaakster speelde echter een onnauwkeurige zet en zag meteen de problemen op haar af komen. Dimitris kon na 13 overtuigende zetten voor Het Kasteel een razendsnelle 1-0 voorsprong noteren! Fantastisch!

 

Willem van Berkel kende een minder fortuinlijke schaakmiddag. Tegen Gerben Hendriks op bord 1 had Willem naar eigen zeggen een volledige offday! Hij verloor al snel materiaal, de grip op de partij en had ook nog eens een flinke tijdsachterstand. Uiteindelijk zag Willem geen uitweg meer en moest zwaar teleurgesteld zijn koning omleggen.

 

Gelukkig speelde ons tweede schaaktalent ook een sterke partij. Paris mocht het met de zwarte stukken opnemen tegen de geroutineerde Ivo van der Gouw. Een sterke en degelijke schaker die zich niet zomaar van het bord laat zetten! Paris speelde rustig maar onbevangen en actief. De partij bleef in evenwicht en beide spelers zagen geen winstkansen zonder te moeten forceren. Paris stak zelfverzekerd zijn hand uit en deed vol overtuiging een voorstel tot remise. De Arnhemse schaker keek enigszins beduusd naar de uitgestoken hand die boven het bord bleef hangen en gaf aan dat er volgens de officiële regels slechts een remisevoorstel gedaan kon worden direct na het uitvoeren van een zet op het bord. Paris nam dit ter harte, speelde snel nog even bijna achteloos een zet, waarna vervolgens alsnog het vredesvoorstel werd geaccepteerd! Een puike prestatie van onze Paris!

 

Paris speelde rustig maar onbevangen en actief! Klasse!

 

Teamleider Maarten probeerde zijn opponent Schleipfenbauer te verrassen met een scherpe opening. Een onnauwkeurige zet zorgde echter voor een prettige stelling voor de Arnhemmer. De stelling van Maarten was niet zonder risico´s, maar ook zijn tegenstander kon niet meteen profiteren. Erger nog deze vergiste zich in het aantal zetten voor de tijdcontrole en op zet 39 ging hij door de vlag!

 

Ook Twan kende wat geluk tegen Sep. Aanvankelijk ging de partij lange tijd gelijk op, maar na een zwakke zet van Sep sloeg Twan behendig toe. Na een materiaalwinst combinatie speelde Twan het vervolgens nauwkeurig uit.

 

Ondanks de riante 3½ - 1½ voorsprong waren de punten voor het Kasteel nog lang niet binnen. De stand op de overige borden was weinig hoopgevend.

 

Henk stond een belangrijke pion achter in het pionneneindspel tegen Fassaert. Even leek de Nijmeegse Arnhemmer de winstweg niet te kunnen vinden, maar uiteindelijk vond hij toch het juiste plan.

 

Wesley speelde een lastige partij tegen Woestenburg. Hij raakte een pion achter maar kon een eindspel bereiken dat nog remisekansen bood. Heel knap wist Wesley onder zware druk alsnog het halve punt te scoren en een gelijkspel voor Het Kasteel veilig te stellen.

 

In de late uurtjes zat Hans namelijk een totaal verloren, maar nog scherpe stelling tegen Tangarife uit te spelen. De Arnhemmer had een tweede dame gehaald en met een dame achterstand leek er geen eer meer te behalen. Een ver opgerukte pion was echter nog een gevaarlijke troef van Hans. Op het einde van de partij blunderde Tangarife en kon Hans eenvoudig een dame terugwinnen. Deze opgelegde kans werd echter in de tijdnood volledig gemist! Daarmee werd de eindstand 4 – 4! Een terechte uitslag en beide teams leken hier vrede mee te kunnen hebben.

 

  ASV 4   1863 - Het Kasteel 1   1828 4 - 4
1. Gerben Hendriks 6119421 1932 - Willem van Berkel 6254710 1988 1 - 0
2. Jochem Woestenburg 7655824 2000 - Wesley van Nie 7814455 2074 ½ - ½
3. Gonzalo Tangarife Ramirez 8102490 2000 - Hans Quint 6132522 1897 1 - 0
4. Bent Schleipfenbauer 8257513 1840 - Maarten Rossen 7733033 1928 0 - 1
5. Désiré Fassaert 6383740 1821 - Henk van Kortenhof 6123634 1862 1 - 0
6. Kees Sep 6184112 1884 - Twan Rutjes 7942902 1835 0 - 1
7. Xadya van Bruxvoort 8224106 1573 - Dimitris Loutragotis 8517949 1462 0 - 1
8. Ivo van der Gouw 7362322 1857 - Paris Loutragotis 8518048 1582 ½ - ½
 
01 juni 2013

Verslag op de site van de OSBO

Het Kasteel OSBO snelschaakkampioen!

Ritchy Duin

 

In Bennekom werden zaterdag 1 juni jl. de snelschaakkampioenschappen voor teams van de Oostelijke Schaakbond gespeeld. Voor dit altijd weer gezellige schaakevenement hadden wij twee teams ingeschreven. ASV kwam zelfs met maar liefst 8 teams opdagen!

 

Team 1 bestond uit Erik van den Dikkenberg, Wesley van Nie, Jermo Kooijmans en Maarten Rossen. Er stonden maar liefst 22 partijen op het programma. Eerst een Zwitserse voorronde van 8 wedstrijden, gevolgd door een dubbelrondig toernooi met 8 teams in de hoogste finalegroep.

 

Verrassend was dat Het Kasteel 2 met Rob en Ritchy Duin, Kaz Haans en Simon van Dijk zich ook wist te plaatsen voor de hoofdgroep.

 

Het Kasteel 1 wist totaal 63 bordpunten te scoren en werd daarmee dus winnaar van het toernooi. Het team van Wageningen 1 legde beslag op de tweede plaats en het Arnhemse ASV 1 pakte de derde prijs.

 

Het tweede team van Het Kasteel werd met 31½ bordpunt kampioen van de tweede klasse.

 

Jermo wist met zijn score tevens de topscoorder van het toernooi te worden. Hij pakte maar liefst 19 punten.

 

Eindstand snelschaakkampioenschap OSBO 2012-2013:

  1. Het Kasteel 1

  2. Wageningen 1

  3. ASV 1

Het Kasteel 1 pakte de OSBO snelschaaktitel!

 
16 februari 2013

Erik wint SOS-prijs KNSB-competitie!

Peter Boel op de site van de KNSB

 

Erik van den Dikkenberg heeft de SOS-prijs van New In Chess voor de spectaculairste partij uit de zesde ronde van de KNSB-competitie gewonnen. Hij kreeg de prijs voor zijn zege op Dinard van der Laan in de wedstrijd ASC-Het Kasteel (3C). Na een slippertje in de opening maakte Van den Dikkenberg er het beste van met een fraaie partij. De Meesterklasse-oogst was mager in de zesde ronde, aldus Peter Boel die het verslag schreef.

 

Van den Dikkenberg maakt van de nood een deugd

 

 

De Meesterklasse-oogst was mager in de zesde ronde. Een goed gevoerde, strategische zege van Friso Nijboer, een in aanleg mooie maar mislukte koningsaanval van Christian Braun. Gelukkig waren er nog twee inzendingen die het geheel opfleurden. Een geestige koningswandeling van Richard Oranje en een pointevolle tactische zege van Erik van den Dikkenberg, die er na een slippertje in de opening het spreekwoordelijke beste van wist te maken. De speler van Het Kasteel kreeg hiermee de schoonheidsprijs toegekend van Hans Ree en Herman Grooten: deel 14 van Secrets of Opening Surprises (ed. Jeroen Bosch).

"Als Van den Dikkenberg had geschreven dat 9...e5 een voorbereid pionoffer was, had ik hem vol bewondering geloofd", schrijft Ree. Dat was het echter niet, en de grootmeester prees de eerlijkheid van de zwartspeler, die dat ronduit toegaf. Ook te prijzen valt het vuur waarmee hij hierna de partij toch naar zijn hand zette. Het deed Herman Grooten denken aan de partij van de vorige winnaar van de schoonheidsprijs, Konstantin Landa. Niet gek, zo'n vergelijking, met een partijtje uit de wedstrijd ASC- Het Kasteel in de derde klasse C:

 

ASC Alphen a/d rijn           -           Het Kasteel

16 februari 2013     bord 2

 

Dinard van der Laan         -           Erik van den Dikkenberg

(analyse Erik van den Dikkenberg)

 

1.e4 c5 2.Pf3 d6 3.d4 cxd4 4.Pxd4 Pf6 5.Pc3 a6 6.f4 Dc7 7.Df3 Pc6 8.Le3 Pxd4 9.Lxd4 e5?!

 

Toen ik de pion losliet dacht ik meteen: wat doe ik eigenlijk op Dg3 na ruilen op e5? En zo ging het ook. Eigenlijk een soort van standaardgrap in de Siciliaan. Had ik beter eerder kunnen bedenken... Toch valt het mee, ik vond iets om op de zwarte velden te kunnen spelen en dit geeft de computer ook aan als zijnde geen heel grote plus voor wit.

 

10.fxe5 dxe5 11.Dg3 Ld6 12.Dxg7 Zie diagram!

 

12...Tg8!N

 

12...exd4? en door wits eigen schuld haalde zwart in de volgende partij hierna nog remise! 13.Dxh8+ Ke7 14.Dxf6+ Kxf6 15.Pd5+ Ke5 16.Pxc7 Lxc7 17.Lc4 La5+ 18.Kf2 Lg4 19.Thf1 Tc8 20.Ld3 Le6 21.Kf3 Tg8 22.h3 h5 23.Tf2 Ld8 24.Taf1 (24.g3! Erik) 24...Lh4 1/2-1/2 Waldmann (2153)-Soelkner (2065), Oostenrijk 2006.

 

13.Dxf6 exd4

 

Zwarts compensatie zit 'm zoals gezegd (geschreven) in de zwarte velden. Wit staat minder goed dan het lijkt.

 

14.Pd5

 

14.Dxd4 Le5 15.Pd5 Da5+ 16.Dd2 Dxd2+ 17.Kxd2 Lxb2 18.Tb1 Le5 is onduidelijk.

 

14...Da5+ 15.c3 Le6

 

Ik wilde alle opties openhouden. Na 15...dxc3!? 16.Dxc3 ben ik het initiatief kwijt en kan wit nog iets proberen, hoewel het objectief wel ongeveer gelijk zal staan.

 

Het interessante 16.Dxd6 loopt verkeerd af voor wit: 16...cxb2+ 17.Kf2 (17.Ke2 Dxd5!! briljant! 18.Dxd5 bxa1D) 17...Dd2+ 18.Le2 Dd4+ 19.Kf3 Lg4+ 20.Kg3 Le6+ 21.Kh4 Lxd5 22.Tad1 Dxe4+) 16...Dxc3+ 17.bxc3 Le5 18.Kf2 Le6 en zwart heeft natuurlijk fantastische compensatie met die mooie lopers.

 

16.Dxd4 0-0-0

 

Ondanks twee pionnen minder heeft zwart mooi spel. Zo is dameruil bijvoorbeeld niet goed mogelijk!

 

17.Dc4+

 

17.Db6 Da4 en hier is dame terug naar d4 wits enige zet!

 

17...Kb8 18.0-0-0 Zie diagram!

 

18...f5!

 

Meteen aantasten. Pakken is niet mogelijk.

 

18...Tc8 jaagt de dame alleen naar een beter veld met 19.Db3. De druk op c3 is nog niet gevaarlijk en het is fijner om de d-lijn te controleren en de loper op d6 te blijven dekken.

 

19.g3

 

19.exf5? Lxd5 20.Txd5 Dxd5 21.Dxd5 Lf4+ 22.Kb1 Txd5 23.Lc4 Tgd8 24.Lxd5 Txd5 en heel misschien kan wit het met perfect spel houden, maar lekker is het niet natuurlijk.

 

19...fxe4 20.Dxe4

 

Nu werkt het niet.

 

20...Lg4

 

Zwart moet de druk erop houden: 20...Lxd5 21.Txd5 Dxd5 22.Dxd5 Lf4+ 23.gxf4 Txd5 24.Lc4 en wit wint.

 

21.Lg2!

 

Wits beste kans op tegenspel: 21.Td2? Tde8 en zwart wint: 22.Dc4 Te1+ 23.Kc2 Lf5+ 24.Ld3 Lxd3+ 25.Txd3 Txh1.

 

21...Tde8

 

Zwart moet zelf ook oppassen niet mat op b7 te gaan!

 

22.Dxh7

 

Dit lokte ik uit. Wit heeft nu wel 3 pionnen voor de kwaliteit, maar zwart krijgt de h-lijn en wanneer pion h2 opgespeeld wordt is g3 weer ernstig zwak. Het kostte beide spelers uiteraard wel heel veel bedenktijd allemaal.

 

22...Lxd1 23.Txd1

 

Op Pf6 was ik het volgende van plan: 23.Pf6 Dg5+ 24.Kxd1 Tg7.

 

23...Th8

 

Objectief zal het wellicht nog gelijk staan als wit nu Dg6 speelt. Na 23...Dxa2 leek me dat wit eruit komt met het fraaie 24.Dxb7+ Kxb7 25.Pb4+ Kc7 26.Pxa2 Te2 27.Lf1 Txh2 28.Lxa6 Txg3. Zwart heeft misschien een klein plusje, maar winnen is een ander verhaal...

 

24.Dg7 Txh2

 

Zo houd ik de druk er beter op. In tijdnood moet wit erg moeilijke beslissingen nemen. 24...Dxa2 was nu een betere optie dan daarnet, maar misschien nog niet helemaal gewonnen: 25.Dxb7+ Kxb7 26.Pb4+ Kc7 27.Pxa2 Txh2 28.Td2 a5 29.Ld5 Txd2 30.Kxd2 Lxg3.

 

25.Pf6?

 

In tijdnood de beslissende fout. 25.Dg6 was de beste: 25...Td8 26.De4 Dxa2 27.Pe3 Db3 met goed spel voor zwart.

 

25...Txg2 26.Pxe8 Dxa2 27.Td2 Zie diagram!

27...Tg1+

 

27...Lf4 is een leuke grap, maar misschien kan wit hier nog iets van een vesting maken: 28.gxf4 Txg7 29.Pxg7 Df7 30.b4 Dxg7 31.Td4. Het zal wel winnen voor zwart, maar de partijzet is veel beter natuurlijk.

 

28.Kc2 Da4+!

 

Zwart moet wel secuur blijven spelen, dit is de enige zet die wint: 28...Db1+? 29.Kb3 Txg3 30.Dh8 en het is ineens wit die wint.

 

29.Kd3 Txg3+ 30.Dxg3 Lxg3 31.Te2 Db5+

 

Het is natuurlijk uit, maar ik probeer nog even het paard te vangen, wat ook lukte.

 

32.c4 Df5+ 33.Te4 Le5 34.b4 Dd7+

 

En hier geloofde wit het wel. Waarna mijn tegenstander en ik nog lang deze interessante partij analyseerden.

 
16 februari 2013

Kasteel 1 weer zonder punten!

Stefan Bekker

In een prima speelzaaltje in een bibliotheek gingen we iets na enen aan de borden zitten. Er werden al wat nodige broodjes kroket hier en daar besteld toen Willem het eerste resultaat aan bord 3 had neergezet: een snelle remise. Op de andere borden zag het er best aardig uit na de openingen.

Het tweede resultaat kwam op naam van Maarten. In één van zijn favoriete scherpe openingen kwam hij ietsje minder te staan. Na een paar goede zetten werd het nooit echt groot voordeel voor de witspeler en werd ook daar de vrede getekend: 1-1.

Vlak voor de tijdcontrole bracht ik ons op voorsprong. In een partij waarin ik een klein voordeeltje had bracht ik hem steeds meer positionele zwaktes toe en daardoor won ik uiteindelijk een pion. In het resterende dubbeltoreneindspel leek de zwartspeler dreigend binnen te komen, maar het was eenvoudig te pareren en ik won nog een 2de pion. Hierna kon hij wel opgeven: 2-1!

Hierna speelde Hans remise in een partij waarin wit nooit echt lekker uit de verf kwam. Zwart stond de hele partij ietsje beter en uiteindelijk wist Hans het gewoon goed te keepen: 2,5-1,5!

Toen gebeurde er erg veel. Op veel borden moest de 40ste zet nog worden gehaald. Henk kwam prima uit de opening maar speelde de zet f6? Waarna zijn tegenstander een mooi initiatief kreeg. Hij verloor een stuk en moest ergens capituleren: 2,5-2,5.

Tegelijkertijd waren Erik en John ook klaar. Erik won in een partij waar veel schakers jaloers op zouden zijn. 2 pionnen in de opening offeren en zoveel compensatie hebben en je tegenstander vervolgens compleet wegspelen. Een zeer fraaie pot en aan te raden om terug te kijken in de online database: 3,5-2,5!

John kwam niet eens zo slecht uit de opening alhoewel hij zelf dacht van wel. Hij vond zijn koning op d2 niet echt lekker staan en hij verkoos een paar verdedigende zetten boven actieve zetten. Hij kwam slecht te staan, maar zijn tegenstander blunderde vervolgens. Toen stond wit weer gewonnen, maar John kon helaas de winnende zet niet vinden. Hij speelde Pd6?? En toen was zwart weer de bovenliggende partij. Ook hier een nul: 3,5-3,5.

Als laatste was Twan klaar, hij moest nog naar een feestje ‘s avonds maar juist hij had een extreem lange partij. Dat zul je altijd zien. Twan stond eigenlijk de hele partij beter totdat hij een blunder in tijdnood maakte. We hoopten er nog op dat zijn tegenstander loper + paard niet kon matzetten, maar Twan sloeg helaas de laatste pion er niet af. Ook hier een nul: 3,5-4,5


Helaas weer geen matchpunten! Er had ook nu weer echt wel meer ingezeten. In de laatste 2 rondes zal het er om gaan!

Het was nog erg gezellig bij de Griek en de bediening mocht er ook wezen!

 

  ASC 2014 - Het Kasteel 1970 -
1. Clement van de Laar 2051 - Stefan Bekker 2259 0 - 1
2. Dinard van der Laan 2231 - FM Erik van den Dikkenberg 2159 0 - 1
3. Eric Fraikin 1984 - Willem van Berkel 1967 ½ - ½
4. Norbert Jansen 2062 - Maarten Rossen 1941 ½ - ½
5. Paul de Vries 1995 - Hans Quint 1867 ½ - ½
6. Wouter Hennink 1955 - Henk van Kortenhof 1912 1 - 0
7. Wouter Dambrink 1945 - John Klein Douwel 1832 1 - 0
8. Sander de Groot 1886 - Twan Rutjes 1824 1 - 0
 
24 november 2012

Teleurstellend gelijkspel voor Kasteel 1

Stefan Bekker

 

Zaterdag 24 november jl. stond de uitwedstrijd tegen Apeldoorn op het programma. Met veel meesters en grootmeesters werd ook de meesterklasse wedstrijd AA1 - KC 1 gespeeld. Het was dan ook goed vol want er waren liefst 3 teams van de thuisspelende club aanwezig. Wij mochten tegen het derde aantreden. Een team wat op papier ongeveer even sterk is normaal gesproken, maar ze hadden 2 invallers nodig. Een goede kans om de 2 matchpunten mee te nemen dus.

Het team van Apeldoorn was wel erg ervaren, veel oude spelers die een paar jaar geleden nog zo’n 200 elopunten meer hadden. Het ging dus ondanks het ratingoverwicht van 60 punten per bord toch een lastige klus worden. We begonnen erg sterk aan de wedstrijd. Na een uur spelen dacht ik dat het een ruime overwinning ging worden.
 

De topborden van Accres Apeldoorn 3 – Het Kasteel 1 in actie!

 

Ik had zelf een vrij vlotte partij waarin ik een megasterke loper op b7 had. Ik rokeerde lang en de aanval ging vrij vlot. Een vroege voorsprong na ruim een uur spelen was lekker: 1-0.

 

Harrie De Bie

Stefan Bekker                stand na 16.., f5!

Na het verplichte 17. exf6, gxf6 bleek de diagonaal a8-h1 dodelijk!

 

Toen waren er 2 remises aan bord 7 en 8. Twan had eigenlijk een tegenstander aan 8 zitten die niet echt ambitieus speelde. Dat werd dan ook remise want er was niet veel aan de hand en Twan stond misschien iets minder. John stond met wit de hele partij erg prettig. Toen hij het goede plan vond maar naar het verkeerde veld ging met zijn loper (le5 ipv het sterke lg5) was ineens zijn voordeel weg. Ook daar werd het remise: 2-1.

Hierna verloor Willem zijn partij helaas. Zijn opening was succesvol en hij had 2 plannen, hij speelde echter op 2 vleugels in plaats van voor 1 plan te kiezen en dat gaf zijn tegenstander wat tijd om op de damevleugel te spelen. Hij verloor een erg belangrijke pion op d6 door een blundertje en dat kostte hem eigenlijk ook gelijk de partij: 2-2.

Kort hierna zette Henk ons op voorsprong. Hij speelde een strakke opening en dat leverde hem een pion op en hij had een gewonnen eindspel op het bord. Hij maakte het zichzelf nog even lastig maar een paar zetten later deed zijn tegenstander het ook helemaal mis: 3-2 voor ons!

 

Henk speelde een puike partij!

 

Hans kwam niet slecht uit de opening. Hij wachtte echter veel te lang met rokeren waardoor zijn koning later in de partij in de problemen kwam. Zijn koning maakte een wandel van e8 naar f4 en later weer terug naar d7. Zijn tegenstander vergat het op 20 verschillende manieren af te maken maar hij had het geluk dat hij na de spannende tijdnoodfase nog steeds gewonnen stond. Helaas een 0 dus voor Hans: 3-3.

 

Wietze Nijdam

Hans Quint                 Stand na 31…, Kh7

Met het verrassende maar zeer krachtige 32. f8P+ zet Nijdam de jacht op de zwarte koning van Hans succesvol voort!

 

Erik en Wesley waren nog bezig. Het was inmiddels duidelijk wat er bij Erik ging gebeuren, die stelling was gewoon potremise en konden geen van beiden meer winnen. Eerder in de partij stond Erik positioneel wat beter maar hij koos voor een verkeerd plan waardoor de stelling weer in evenwicht was: 3,5-3,5.

Wesley was als laatste bezig. Na een succesvolle opening wist hij een pion te winnen. Hiervoor moest hij echter wel zijn sterke witveldige loper opgeven. Zijn tegenstander verdedigde de hele partij echt heel sterk en Wesley probeerde het lang. Na sportief een zet te doen in tijdnood terwijl de klok van zijn tegenstander nog liep werd het ongelijke lopereindspel alsnog remise: 4-4.
 

 

Het was een erg spannende wedstrijd tot het eind maar het had ook zo maar 6-2 voor ons kunnen worden.

Volgende keer krijgen we het sterke Messemaker op bezoek en we zullen toch echt nog een paar keer flink aan de bak moeten om in ieder geval veilig te zijn.

 
06 oktober 2012

Kasteel 1 niet koelbloedig op Amsterdamse wallen!

Stefan Bekker

 

In Amsterdam wachtte in café Batavia een lastige tegenstander op ons. De degradant uit de 2de klasse heeft een zeer breed team en de invallers waren ook niet slecht op papier. We wisten dus al dat het een lastige middag ging worden.

Vooraf hadden we al ingecheckt bij Hotel Amina en daarna namen we de bus naar het mooie centrum van Amsterdam. Het was een Engels café, waar onderin fanatieke voetbalsupporters de Engelse wedstrijden volgden. Wij zaten in een zaaltje boven en ik bestelde tijdens mijn partij maar gelijk een tosti. Die was iets groter dan ik dacht. De Chef kwam hem zelf naar boven brengen en vroeg naar ene Stefan. Ik was niet zichtbaar op dat moment, want het zaaltje was verdeeld in 2 delen. Lachende spelers zagen aan hoe ik mijn tostibom kwam ophalen. Ik had dus wel genoeg voor de hele middag. De speellocatie was ongeveer het tegenovergestelde van ons Wijkcentrum Wijchen-Zuid. Een krakende houten vloer, piepende stoelen, een wat muffe lucht, bijeengeraapte schaakstukken… Uiteraard had dit kroegschaak ook weer zo zijn charme!

 

Een lastig schaakmiddagje in café Batavia!

 

Over de hele middag gezien is een nederlaag wel terecht, de meeste spelers waren niet in topvorm en we gaven wat punten hier en daar weg. Echter, na een uurtje of 3 spelen zag het er wel even wat rooskleuriger uit. Wesley had een off-day en verloor vrij snel. Tegelijk had Willem ook al remise gespeeld. Iedereen heeft wel eens zijn mindere dagen. De tussenstand was 1,5-0,5 in het voordeel van Fischer Z, maar de eerste 2 borden zagen er goed uit en Maarten stond ook beter. Dat kon dus nog wel eens in de buurt van 4-4 komen dachten we, tenminste als Twan en Hans remise wisten te scoren. John stond op dat moment al erg passief.

Na de tijdscontrole was er nog steeds veel onduidelijkheid, want het bleef zoals hierboven. In het 5de speeluur kon ik eindelijk mijn partij winnen. Na veel hangen en wurgen kon ik een pionnetje winnen. De stelling was nog steeds erg complex de hele partij. Mijn tegenstander bleef heel snel spelen wat me in lichte tijdnood bracht. Ik moest erg nauwkeurig verdedigen maar vond telkens de goede zetten. Uiteindelijk kwam ik dus in een gewonnen toreneindspel wat ik eenvoudig naar winst omzette.
 

De 4 – 4 hing een tijdje in de lucht. Helaas liep het anders…

 

Ondertussen had John wel verloren. Zijn tegenstander bleef erg actief spelen en maakte het met een mooi kwaloffer goed af. Zo stond het dus 2,5-1,5 voor Fischer Z.

Nog steeds zat een goed resultaat in het vat, totdat Erik zijn pion ineens weggaf. Zijn tegenstander profiteerde dankbaar en toen was wel duidelijk dat we niet meer gingen winnen: 3,5-1,5.

Kort hierna blunderde Maarten ook zijn stelling weg. Hij had in een goede partij een kwal gewonnen doordat zijn tegenstander die noodgedwongen moest offeren. Na 5 uur spelen had Maarten een lastig eindspel op het bord met een kwaliteit meer maar wel een pion minder. Zijn tegenstander speelde het nog steeds erg actief en Maarten ging ineens mat: 4,5-1,5.

Hierna speelde Twan zijn stelling naar remise, die overigens de hele partij denk ik binnen de remisemarge bleef. Zijn tegenstander stond in het eindspel misschien iets beter, maar Twan had daarvoor ook ergens wel beter gestaan. Een terechte uitslag dus: 5-2.

Hans had de hele middag al een beroerde zwartveldige loper, maar misschien kon hij het nog naar remise keepen. Net toen zijn loper actief probeerde te worden, speelde zijn tegenstander het heel goed uit met zijn paarden: 6-2.

Uiteindelijk was de 6-2 wel geflatteerd, maar de matchpunten zijn denk ik wel terecht in Amsterdam gebleven. Het was al met al een hele sportieve wedstrijd en Fischer Z was zeker gezellig.

 

Het was zeker gezellig in Café Batavia!

 

Na afloop hebben we bij een argentijn gegeten, het vlees vond ik prima, maar we kregen telkens engelse biertjes. Na afloop bleek ook nog dat die 3,80 per stuk waren en dat voor 25 cl. De rekening viel dan ook vies tegen, het was gemiddeld meer dan 40 euro de man! Maar wat doe je eraan? Nooit meer daar eten zou ik zeggen!

Daarna hebben we nog lang Amsterdam onveilig gemaakt. De sfeer was uitstekend en nu moeten we maar op naar de volgende externe wedstrijd tegen ASV 3. Dan moet een resultaat worden neergezet. Eerst maar eens de bekerwedstrijd vrijdag.

 
15 september 2012

Overtuigende start Kasteel 1 tegen Wijker Toren 2!

Stefan Bekker

 

Afgelopen zaterdag (15 september) was het zover, de eerste KNSB-wedstrijd van het seizoen. Voorgaand aan de wedstrijd leek het alsof beide teams even sterk waren, maar het team van Wijker Toren was verzwakt aan de onderste borden. Dat was dus wel een meevaller. We kregen ook te zien dat de sterkste speler van de tegenstanders op bord 3 zat, tegen Wesley. Een vrij tactische opstelling dus al meteen.

 

 

Nu op naar de wedstrijd in chronologische volgorde:

De eerste uitslag viel ook meteen aan het bord te noteren waar de sterkste speler van de Wijker Toren zat: bord 3. Een vrij slappe aanpak van de witte stukken leverde de hele partij eigenlijk maar vrij weinig op. Wesley moest wel even uitkijken om niet te veel zwaktes in zijn stelling te krijgen maar dat behandelde hij zeer goed. Het was dan ook snel remise na een uurtje of anderhalf.

Toen was een half uurtje daarna John naar me toe gekomen om te vragen of hij remise mocht aanbieden. Het was toen nog niet heel duidelijk maar er waren wel veel spelers die iets beter stonden of al veel vertrouwen in hun stelling hadden. Hij deed nog een paar zetjes en toen was het daar ook remise: 1-1.

Kort daarna kwam Maarten ook alweer met de 3de remise van de dag. Hij pakte de opening goed aan maar ging vervolgens in het middenspel in de fout, zijn tegenstander pakte het initiatief maar kon niet meer bereiken dan een iets beter eindspel na taai verdedigend werk van Maarten: 1,5-1,5.

Toen waren alle punten voor de bezoekers binnen voor deze dag, zou later blijken. Het eerste punt van het seizoen mocht ik zelf ook bijschrijven. In een opening waar mijn tegenstander heel veel tijd nodig had voelde ik me goed. Ik zag nog wel hoe hij het beter had kunnen verdedigen, misschien had hij dan een klein plusje dacht ik, maar hij had nog maar een minuut of 8 voor maar liefst een zet of 18 en dan moest hij ook nog eens alle verdedigingen vinden. Ik nam het risico dus maar en won al vrij snel (achteraf in mijn analyse met de computer is het ergens geforceerd remise bij goed spel van beiden):2,5-1,5.

Kort hierna volgden respectievelijk Hans en Twan mijn voorbeeld op.
Hans speelde een puike partij waarin hij een sterke vrijpion op d3 kreeg. Deze pion bleek zo irritant dat hij ook een koningsaanval kreeg. Met een schijnoffer won hij later 2 pionnen en hij tikte het eindspel ook soepel uit: 3,5-1,5.

 

Hans Wiemerink

Hans Quint                             Na 25.Pxe2

Hans zet het bord in vuur en vlam en gaat een winnend eindspel in met 25…, Txe2! 26. Dxe2, Dxg3+

 

Matchwinner van de dag was Twan. Met een rustige aanpak tegen de Pirc deed zijn tegenstander een paar vreemde zetten waardoor Twan initiatief kreeg. De koning bleef de hele partij in het midden staan van de zwarte stukken en dat bleek later fataal. Zijn tegenstander miste Dxf7 en daarna tikte Twan het eindspel ook zeer goed uit, alhoewel de stelling nog even gereconstrueerd moest worden (Twan had al 41 zetten gedaan en volgens de tegenstander die al aardig wat jaren door het leven ging had hij er nog geen 40 gedaan). Na reconstrueren gaf zijn tegenstander ook direct op. Dat betekende de eerste 2 matchpunten voor Het Kasteel. Een goede start!

 

Dxf7 en Twan gaat de winst binnenhalen!

 

Ik heb niet precies meegekregen wie er nou eerder won, Erik of Willem. Na de tijdnoodfase was in ieder geval duidelijk dat beiden gingen winnen. Willem had 2 stukken en een toren tegen 2 torens en ook nog eens een pion meer, waar Erik een stelling met kwaliteit en pion meer had. Dit tikten de heren heel goed uit. Mooi opgezette partijen van beiden trouwens. Willem wou het misschien iets te mooi doen maar dat kon gelukkig bij die stand.

 

Willem won een fraaie partij!

 

Dit betekende maar liefst een 6,5-1,5 overwinning! Een heerlijke start.
Na de wedstrijd gingen we naar de chinees die overigens erg goed was naar mijn mening. Het was heel gezellig en het bleef nog erg lang onrustig in Wijchen!

Een goede start en bovendien was de sfeer uitstekend. Op naar Amsterdam over ruim 2 weken!

 
11 februari 2012

Kasteel 1 verliest nipt in Amsterdam

Jorik Quint

 

Op zaterdag 11 februari mocht het eerste team het opnemen tegen de Ooster-Toren uit Amsterdam. Helaas konden Willem en Wesley niet meespelen en was de zoektocht naar invallers niet eenvoudig. Uiteindelijk vielen Bart en ik (Jorik) in.

 

Door het dreigende risico van het weer en het drukke verkeer verzamelde een deel van de spelers zich om half elf al bij het wijkcentrum om met Hans mee te rijden. De rest werd opgehaald door Maarten. Gelukkig was het weer niet al te slecht en werd de reistijd daardoor dus niet vertraagd. Hierdoor kwamen we erg vroeg in Amsterdam aan, maar uiteindelijk bleek deze tijd toch wel nodig omdat het niet bepaald makkelijk parkeren is in Amsterdam. Om het parkeren in Amsterdam extra makkelijk te maken heeft de gemeente er voor gezorgd dat er alleen met chipknip betaald kon worden. Helaas had niemand van ons vieren (Hans, John, Caspar en Jorik) genoeg geld op zijn chipknip staan om de belachelijk hoge parkeerrekening van bijna €22 te betalen. En de locatie zoeken was ook niet makkelijk. We zaten  wel in de goede buurt, maar de speelplaats zelf was nog niet in zicht.

 

Gelukkig was er de techniek die ons kon helpen. Door de I-Phone was het vinden van de weg een peulenschil. Nu moest er eerst nog een oplader voor de chipknip gevonden worden… Het risico nemen voor een boete was riskant, want we waren namelijk vlakbij een politiegebouw geparkeerd. Uiteindelijk bleek er een chipknipoplader te zijn in het dichtstbijzijnde station. Hans en Jorik gingen daarheen, terwijl John en Caspar het te koud hadden en de warme speellocatie gingen opzoeken. Uiteindelijk vonden we in de ondergrondse fietsenstalling van het station een man die ons kon helpen met de chipknip. Nadat de chipknip was opgeladen en het parkeren was betaald liepen we naar de locatie. Hier stonden Caspar en John buiten te wachten met de opmerking dat het uitgestorven was. Dit bleek uiteindelijk niet zo te zijn, maar ze hadden niet gezien dat er aan de achterkant van het gebouw een deur openstond. Afijn, we waren eindelijk binnen en niet veel later kwam ook de rest van het team binnen. Zij hadden geen parkeerproblemen en hadden zelfs de tijd genomen om nog even een broodje te eten.

 

Binnen konden we nog even genieten van een kop koffie, maar al gauw begon de wedstrijd. We speelden in de volgende opstelling:

 

Maarten (w)

Hans (z)

Caspar

Jermo

John

Henk

Jorik

Bart

 

Op de meeste borden gebeurde er niet veel speciaal bij de opening. Alleen bij Hans was het snel zeer tactisch. In een zeer scherpe variant van het koningsgambiet, was het vinden van de juiste zetten al zeer moeilijk. Eén foutje en het was meteen uit. Caspar leek al snel best goed te staan en ook bij Jorik zag het er niet slecht uit.

 

Na ongeveer anderhalf uur spelen was de eerste uitslag al bekend, Henk was een remise overeengekomen. Zijn eigen commentaar was: “Ik speel maar remise zodat ik in ieder geval niet verlies”. Op de borden begon langzaam wat duidelijkheid te ontstaan. Jermo speelde een prima opening en leek daar iets beter uit te komen. Maarten had met Willem Moene (2235) een zeer lastige tegenstander. Hij had wat meer tijd nodig, maar hij leek het goed vol te houden.

 

Bij John en Bart was er nog niet veel duidelijk, beide stonden remiseachtig. Jorik had in een Scandinavische opening een vrij sterke opstelling neergezet, waardoor zijn tegenstander noodgedwongen een van zijn pionnen moest verzwakken. Bij Caspar zag het er goed uit. Het leek er op dat een winst er vandaag wel in zou zitten voor hem. Bij Hans leek het niet zo goed te gaan, zijn tegenstander; Dave van de Bergh had een sterke aanval opgebouwd. Voor Hans was het niet te houden en uiteindelijk verloor hij. Jermo zetten zijn goede spel flink door en liet zijn tegenstander eigenlijk kansloos. Zeer sterk gespeeld. Niet lang na Jermo’s winst volgde Jorik met ook een 1. In een zeer scherpe tijdnoodfase drukte hij vol op de stelling. Door die druk wist hij de zwakke pion te winnen en met zijn toren binnen te komen. Op de veertigste set haalde Jorik’s tegenstander even iets te drinken. Bij terugkomst stond hij verassend mat! Vreemd genoeg had niemand de mat gezien, Jorik was zelf ook verrast dat hij zomaar mat kon zetten.

 

Bij Maarten was de tijdnoodfase ook erg spannend. Helaas miste hij de beste zet en deed hij in plaats van die zet een verliezende zet. Als Maarten de goede zet had gedaan zou hij twee torens en een stuk tegen een dame zijn gekomen. Nu was er weinig tegenspel over en het verlies volgde niet lang daarna. Na een lang gelijkopgaande partij kwam John minder te staan. Zijn tegenstander wist af te wikkelen naar een pionpromotie, John gaf het terecht op.

 

Hierdoor kwam de druk te liggen op Caspar en op Bart. Caspar had al een mogelijke kans gemist, maar leek nog steeds te kunnen winnen. Voor Bart was het zaak om remise te houden. Caspar wikkelde knap af naar een gewonnen  eindspel en er waren meerder winnende zetten. Hierdoor kon aan Bart verteld worden dat hij remise mocht aanbieden. Dit deed hij, zo leken we op een gelijkspel af te stevenen. Jammer genoeg ging het toch nog fout bij Caspar, hij trapte in een truc waardoor remise onvermijdbaar leek. Zelfs nu was het nog niet beslist, Caspar kon namelijk nog naar paard promoveren. Ondanks dat Caspar altijd naar een paard wil promoveren dacht hij er nu niet aan. Zijn partij werd dus remise. Omdat het remiseaanbod van Bart nog steeds gold werd het meteen aangenomen.

 

Zo gingen we dus met lege handen naar huis, ondanks dat we een ratingnadeel hadden en ook twee invallers hebben we toch echt kansen op minstens remise gehad. Omdat we verloren hebben is het eerste nog niet veilig voor degradatie. De volgende keer wordt er gespeeld tegen ASV 2, de favoriet uit de derde klasse C. Dan zal het team weer vol voor de punten gaan.

 

Tot slot nog even een advies voor iedereen die ooit nog in Amsterdam moet spelen; zorg voor een opgeladen chipknip.

 

  Oosten-Toren 1975 - Het Kasteel 1892 -
1. Willem Moene 2254 - Maarten Rossen 1978 1 - 0
2. Don van den Bergh 1982 - Hans Quint 1958 1 - 0
3. Theo Gosman 1962 - Caspar Hermeling 2045 ½ - ½
4. Iwan Bonoo 1959 - Jermo Kooijmans 1974 0 - 1
5. Redmar Damsma 2110 - John Klein Douwel 1915 1 - 0
6. Richard Zijlstra 1823 - Henk van Kortenhof 1928 ½ - ½
7. Wim Leene 1884 - Jorik Quint 1684 0 - 1
8. Huub van den Bergh 1824 - Bart Peters 1652 ½ - ½
 
29 oktober 2011

Kasteel 1 boekt ruime zege tegen Amersfoort 2

Willem van Berkel

 

Het Kasteel 1 heeft ook zijn 2de wedstrijd in de landelijke competitie gewonnen. Ondanks het gemis van twee vaste krachten werd een soepele 5,5-2,5 overwinning behaald tegen Amersfoort 2. Een overwinning die in de tijdnoodfase gestalte kreeg, maar zeker niet uit de lucht kwam vallen.

 

Op bord 5 won John Klein Douwel met wit na een uurtje spelen een pion. Gezien de hoge rating van zijn tegenstander was dit voor John het sein om remise aan te bieden. Vervolgens gebeurde er qua stand een hele tijd niks, maar non-playing captain John liet wel merken dat het goed ging. Caspar (bord 1) stond overwegend, bij Willem (bord 2) was het knap ingewikkeld, Hans (bord 3) stond beter, Jermo (bord 4) had actief spel, Henk (bord 6) had meer materiaal, Twan (bord 7) had een betere ontwikkeling, en Jelle (bord 8) stond iets minder.

 

Vlak voor de tijdcontrole rolden er plotseling drie punten binnen (3,5-0,5). Twan vrat zijn tegenstander helemaal op, Jermo won ook fraai, en Willem zette zijn tegenstander na een mysterieus torenoffer pardoes mat. Hiermee was de wedstrijd eigenlijk gespeeld, want Caspar en Hans hadden inmiddels ook materiaal gewonnen. Toch duurde het nog een hele tijd voor de zege definitief een feit was. Henk verloor enigszins onnodig een volle toren en Jelle ging ook in de fout (3,5-2,5).

 

Na de tijdcontrole drukte Caspar zijn tegenstander langzaam maar zeker weg. Met een actieve dame en een sterke vrijpion tegen toren en paard was er voor zijn tegenstander weinig eer te behalen (4,5-2,5). Hans mocht vervolgens voor de volle winst gaan. Hij veroverde met zorgvuldig spel alle zwarte pionnen en ging vervolgens met zijn vrije f-pion naar voren. Na bijna 6 uur spelen gaf zijn tegenstander eindelijk op (5,5-2,5). Al met al een prachtige overwinning, met wederom goed teamwork.  

 

  Amersfoort 2 1971 - Het Kasteel 1936 -
1. Dijk,W.R.(Rogier) 1938 - Hermeling,C.(Caspar) 2055 0 - 1
2. Tissink,A.J.(Arjan) 2014 - Berkel van,W.J.H.(Willem) 1982 0 - 1
3. Doorn van,H.F.(Hans) 1900 - Quint,J.H.M.M.(Hans) 1942 0 - 1
4. Schuil,J.J.(Jeroen) 2025 - Kooijmans,J.(Jermo) 1955 0 - 1
5. Otten van,G.J.(Gerard) 2044 - Klein Douwel,J.E.M.(John) 1917 ½ - ½
6. Ee van,R.(Robin) 1862 - Kortenhof van,H.T.F.W.(Henk) 1941 1 - 0
7. Miltenburg,A.G.(Alexander) 1980 - Rutjes,T.(Twan) 1832 0 - 1
8. Zwart de,J.(Johan) 2004 - Deemen van,J.(Jelle) 1868 1 - 0
 
17 september 2011

Kasteel 1 stunt tegen Messemaker

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 is het nieuwe seizoen begonnen met een daverende verrassing. Tegenstander Messemaker 1 uit Gouda, dat gemiddeld 130 ratingpunten meer opstelde aan de borden, werd verslagen met 4,5-3,5. Een overwinning waar niks op af te dingen viel, daar we zelfs enkele goede stellingen remise gaven om de matchpunten veilig te stellen.

 

Op bord 7 (zwart) maakte John Klein Douwel zijn debuut in Kasteel 1 tegen Henk Jan Evengroen. Ongetwijfeld had John zich meer van dit debuut voorgesteld, want in sneltreinvaart werd hij door zijn tegenstander overlopen op de damevleugel. John offerde nog een kwaliteit, maar dit leverde geen tegenspel op, 0-1

 

Jermo Kooijmans scoorde echter al snel de gelijkmaker op bord 6. Hij bleek beter op de hoogte van de openingsfinesses dan opponent Jan Evengroen. Vooral het sterke witte loperpaar sprong hierbij in het oog. Jermo offerde een kwaliteit voor een winnende koningsaanval, die niet te stoppen was. Een bijzonder sterke partij!

 

Ook Maarten Rossen wist op bord 5 te winnen van Ben van Geffen. De opening speelde Maarten niet goed en wit kreeg groot voordeel. Een computerachtige loperzet van Maarten om de boel bij elkaar te houden mistte echter zijn uitwerking niet; wit wist het goede plan niet te vinden en Maarten stond in een paar zetten gewonnen in plaats van verloren. Onze man speelde hierna de stelling moeiteloos uit.

 

Caspar Hermeling speelde een mooie pot op bord 2 tegen Van der Leij. Lang bleef de stelling theoretisch van karakter, maar op een gegeven moment kreeg Caspar de kans een sterk kwaliteitsoffer te brengen. Zwart ging hierna al vrij snel de fout in en verloor hierdoor een stuk. De afrondring verliep zonder problemen.

 

Op bord 4 kon ook Willem van Berkel voordeel claimen tegen Karstan. Een onbekende openingsvariant bracht zwart in de problemen en Willem wist af te wikkelen naar een eindspel met pluspion. Willem hield zijn winstkansen hierna goed vast maar besloot gezien de stand op de andere borden een zetherhaling toe te staan.

 

Zelf speelde ik op bord 1 tegen IM Peter Scheeren. Deze zette de opening rustig op en hield mijn stelling onder positionele druk. Omdat het me beter leek op zoek te gaan naar activiteit besloot ik tot een paardmanoeuvre die de stelling op scherp zette. Ik stond op dat moment zeker niet minder, maar helaas wist ik een paar keer de beste zet niet te vinden, waardoor ik een krachtige koningsaanval over me heen kreeg. Dit bleek funest.

 

Na vier uur spelen was hiermee de stand op 3,5-2,5 gekomen, nog steeds in het voordeel van Het Kasteel. Twan Rutjes op bord 8 stond gewonnen, terwijl Hans Quint op bord 3 onder druk stond, en het beste voor remise kon gaan.

 

Dit lukte Hans uiteindelijk vrij gemakkelijk. Na een rustige opening wist Roering toch een koningsaanval op te bouwen. Wit offerde correct een stuk voor twee pionnen en druk over de diagonaal a1-h8 en stond hierna beter. Hans bleef echter overeind, hoewel hij wel een derde pion kwijtraakte. Na de 40ste zet koos wit een variant die neer kwam op dameruil. Hiermee was het grootste gevaar wel weg en door een stuk te offeren wikkelde Hans af naar een ongelijk lopereindspel dat totaal remise was.

 

Toen deze remise een feit was besloot Twan ondanks een gewonnen stelling tot het aanbieden van remise. In het vroege middenspel wist zijn tegenstander Schonwetter een pion te winnen, maar hier kreeg Twan uitstekende compensatie voor. De zwarte koning werd in het midden gehouden en Twan won enkele pionnen, waarbij hij bovendien een gevaarlijke vrijpion op e6 kreeg. Het enige probleem was nog om uit de schaakjes van de zwarte dame te lopen. Hier was wel een oplossing voor, maar achter het bord had Twan deze oplossing nog niet gevonden. Omdat zwart geen enkele winstkans had restte hem niks anders dan het remiseaanbod aan te nemen.

 

Een sterke teamprestatie! De tweede wedstrijd spelen we uit tegen Amersfoort 2. Ook zij hebben hun eerste wedstrijd met 4,5-3,5 gewonnen.

 

 

Het Kasteel 1

1964

-

Messemaker 1847 1

2090

-

1.

Wesley van Nie

2069

-

Peter Scheeren

2444

0

-

1

2.

Caspar Hermeling

2055

-

Arjan van der Leij

2098

1

-

0

3.

Hans Quint

1942

-

Ed Roering

2138

½

-

½

4.

Willem van Berkel

1982

-

Erich Karstan

2068

½

-

½

5.

Maarten Rossen

1961

-

Ben van Geffen

2101

1

-

0

6.

Jermo Kooijmans

1955

-

Jan Evengroen

2056

1

-

0

7.

John Klein Douwel

1917

-

Henk-Jan Evengroen

2021

0

-

1

8.

Twan Rutjes

1832

-

Wouter Schonwetter

1792

½

-

½

 
14 mei 2011

Het Kasteel 1 kampioen van de OSBO!

Wesley van Nie

 

Het Kasteel is voor het eerst in de historie clubkampioen van de OSBO geworden. Tijdens de slotdag in Arnhem werd een 4,5-3,5 overwinning geboekt tegen Bennekom, genoeg om met twee matchpunten voorsprong op de eerste plaats te eindigen.

 

Bennekom verscheen met een sterk en gemotiveerd team achter de borden, waardoor de wedstrijd tot het eind spannend bleef. Op bord 5 bood Bovens al vrij snel remise aan tegen Caspar Hermeling (zwart). Op het bord kon nog van alles gebeuren, maar na enig overleg besloot Caspar het aanbod aan te nemen.

 

Op dat moment had Willem Blankert (invaller voor Jermo die verhinderd was) op bord 1 het al moeilijk tegen Hofstra. Een zwakke pion werd onder druk gezet en ging even later verloren. Bij Willem van Berkel op bord 2 zag het er wel goed uit, hij had de betere stelling en tegenstander Pauw gebruikte zeeën van tijd. Op bord 3 ging het tussen De Beule en mijzelf aardig gelijk op in een partij die zich vooral op de damevleugel afspeelde. Hans Quint had ook een remiseaanbod gekregen van Duijker, maar besloot nog even door te spelen. In een eindspel met ongelijke lopers en beiden een toren wist hij een pion te winnen. Ook Mark Agterberg sloeg remise af, hij stond veel actiever dan zijn tegenstander Thieme, die tot nu toe niet veel had ondernomen. Henk van Kortenhof stond op bord 7 een gambietpion voor tegen Martin Markering, en bovendien behoorlijk wat tijd. Wit had enige compensatie, maar ook bij dit bord had ik een goed gevoel. Twan Rutjes tenslotte op bord 8 had ook de betere stelling tegen Verhoef. Een voorbarige dame-uitval van zwart leverde wat ontwikkelingsvoorsprong en daarmee het initiatief op. Twan leek goede papieren voor een gevaarlijke koningsaanval te hebben.

 

De uitslagen op bord 1 en 2 verliepen zoals verwacht. Willem Blankert kwam er na zijn pionverlies niet meer aan te pas en werd in het eindspel er strak afgeschoven. Willem van Berkel wist een pion te winnen, waarna de tijdnood van zwart de rest deed. Mark moest echter onverwachts een nederlaag slikken. Opeens konden alle zwarte stukken zijn stelling binnenwaaien, wat materiaal kostte. Mark kreeg geen tweede kans meer en ging uiteindelijk mat. Henk wist af te wikkelen naar een eindspel met behoud van zijn pion voorsprong. Uiteindelijk gaf zijn tegenstander op de 40ste zet een stuk weg. En ook Twan wist te winnen, zijn tegenstander ging door de vlag. In de eindstelling stond Twan een kwaliteit voor, maar het was nog een hele klus geweest dat naar winst te voeren.

 

Na de tijdcontrole waren er nog twee partijen over, bij een stand 3,5-2,5 voor ons. Hans had nog steeds zijn pionnetje voorsprong, maar het moest makkelijk remise te houden zijn voor zwart. Zelf was ik in een toreneindspel met een pion minder beland. Ik had echter de actieve toren, en wit een passieve. We besloten daarom om Hans remise aan te laten bieden, want bij 4-4 was de promotie zeker. Zelf zou ik remise gaan keepen voor het kampioenschap.

 

Mijn tegenstander speelde het eindspel niet echt sterk, maar kwam toch een heel eind. Toen hij echter zijn koning op de rand liet afsnijden was het remise. Een torenoffer die nog in de stelling zat zou net niet winnen, dus na 5,5 uur mocht ik het halfje bijschrijven. Inmiddels waren we al kampioen door het gelijkspel van ASV 4.

 

Na een degradatie meteen weer promoveren is nooit makkelijk, maar het is toch maar mooi gelukt! Zonder echte sterspelers maar met een goede teamspirit hebben we een degelijk seizoen gedraaid. Ik wil alle teamleden en invallers bedanken voor hun inzet, ik ben wat dat betreft een tevreden teamleider. Volgend jaar weer KNSB, dat zal een uitdaging zijn. Maar eerst nog de OSBO-cup, op 28 mei. Het zou mooi zijn de dubbel te pakken!

 
14 mei 2011

Filmpje van de huldiging van het eerste team door de competitieleider

Leo van Dijk

 

 

 
14 mei 2011

Het Kasteel OSBO- kampioen

Toine van Bergen

 

Op zaterdag 15 mei 2011 moest het dan gebeuren. Na een eenjarig verblijf in de OSBO had ons vlaggenschip de kans om weer te promoveren naar de landelijke schaakbond. En zelfs om, voor de eerste keer in de historie, kampioen te worden van de Oostelijke Schaakbond. Temeer daar ik zaterdag toch al in Arnhem moest zijn was dat voor mij voldoende reden om ons eerste te gaan aanmoedigen.

Het Kasteel moest aantreden tegen Bennekom. Met één invaller: het “oude paard” Willem Blankert was weer eens van stal gehaald, omdat jeugdspeler Jermo verhinderd was.

 

Hieronder enkele impressies, op chronologische volgorde. Van een bescheiden schaker die niet alle ontwikkelingen op het bord met de 64 velden doorgrondt..

 

13.05 uur

Huub Blom opent de slotronde van de promotieklasse in de fraaie speelaccommodatie in Presikhaaf. Hij deelt mee dat er versterkte promotie is. Nadat ik mij heb geïnstalleerd op een kruk aan de bar zie ik dat ook Sjaak als supporter al aanwezig is.

 

13.15 uur

Het mobieltje van Harry Verhoef, de tegenstander van Twan gaat af. Dat kost hem strafminuten.

 

13.18 uur

Weer rumoer aan het bord van Twan. De klok begeeft het en moet vervangen worden.

 

13.20 uur

Henk van Kortenhof snoept de h-pion van zijn opponent Martin Markering. Het schijnt te gaan om een vaker voorkomend gambiet.

 

13.45 uur

Willem Blankert is op het 1ste bord gezet om weerstand te bieden aan de gevaarlijke Hotze Hofstra (rating 2205). Deze kiest voor de lange rokade.

 

13.50 uur

Wim Thieme, de tegenstander van Mark Achterberg, beweegt als hij aan zet is voortdurend met zijn hoofd. Achteraf blijkt dat hij dit de hele middag kan volhouden.

 

14.15 uur

Hans Quint speelt op bord 4 tegen Bert Duijker. Hij krabt zichzelf regelmatig achter de oren. Ook dat blijkt hij tot het einde van de partij te kunnen doen.

 

14.50 uur

Druk overleg tussen Caspar, Wesley en Twan. Caspar blijkt een remise-aanbod te hebben gekregen van zijn tegenstander. Caspar besluit het bod aan te nemen. Het eerste halfje is binnen.

 

15.13 uur

Ook Mark krijgt een remise-aanbod. Na overleg met teamcaptain Wesley wijst hij het af.

 

15.15 uur

Willem van Berkel deelt mij mee dat hij fantastisch staat. Ik zeg hem dat dat nog geen garantie is voor de winst. Dat is hij met me eens. In de vorige speelronde zag hij, in hetzelfde gebouw, een mat in één over het hoofd.

 

15.16 uur

Extra supportersondersteuning arriveert: Ritchy, Richard, Peter en Leo.

 

15.32 uur

ASV 4 (grootste concurrent) speelt tegen het al gedegradeerde Velp. ASV noteert ook het eerste halfje.

 

15.45 uur

ASV 4 scoort weer een halfje: 1-1 tegen Velp.

 

16.00 uur

Hans Quint heeft zich al heel wat achter de oren gekrabt. Hij stoomt nu door met de d- pion.

 

16.15 uur

Bij de Toren 3 (derde, en ook nog kanshebber) is het, tegen Wageningen, al 3-3.

 

16.30 uur

Eindelijk kan de man aan het scorebord ook bij ons aan het werk. Willem van Berkel wint vandaag inderdaad. ,Maar Mark, die beter stond, kwam door een penning in de problemen en verliest. De nieuwe tussenstand Kasteel -Bennekom is daarmee 1½-1½ .

 

16.40 uur

Willem Blankert voert op ons topbord een kansloze strijd tegen Hofstra. Al drie pionnen achter en geen echte kans meer op weerwerk. Hij blijft gewoon zijn tijd uitzitten.

 

16.50 uur

De klok van 17.00 uur nadert. Dan vallen meestal veel beslissingen, omdat spelers in tijdnood komen. Dat is ook vanmiddag zo. Twan jaagt zijn tegenstander door de klok. Henk’s tegenstander geeft ineens op. Hij zegt een stuk weg te geven. Henk had het in eerste instantie zelf niet gezien, maar heeft natuurlijk geen bezwaar tegen de overgave.

 

16.55 uur

Het Kasteel staat nu op 3½ punt. Dat is het moment voor Willem Blankert om zijn kansloze strijd te staken. Nieuwe tussenstand: 3½-2½ in ons voordeel…. Nog ½ puntje nodig voor de promotie, en nog 1 punt voor het kampioenschap!

 

17.00 uur

Hans haalt het beslissende halfje binnen. Promotie is een feit. Op dat moment is de stand van het al gedegradeerde Velp tegen concurrent ASV 4 verrassend genoeg 3-3.

 

17.30 uur

Alleen Wesley is nu nog in de strijd, tegen Eddy de Beule. Hij is in een toreneindspel beland, de Beule heeft een pion méér. Een gevaarlijke vrijpion. De grootste druk is er nu wel af, omdat de promotie binnen is. Maar het kampioenschap zou natuurlijk het slagroom op de taart zijn. Wesley gaat er dus nog maar eens goed voor zitten.

 

18.00 uur

De Beule heeft zijn vrijpion weggegeven om nu met een van zijn centrumpionnen te kunnen doorstoten naar het promotieveld. Maar Wesley heeft nog een tegenactie in huis. Het wordt steeds spannender.

 

18.30 uur

Wesley weet met zijn toren een schaak af te dwingen.

 

18.35 uur

De Beule zoekt nog naar ontsnappingsroutes. Maar uiteindelijk ziet hij dat hij niet meer kan ontkomen aan eeuwig schaak. Hij schudt Wesley de hand. Daarmee is de overwinning binnen: 4 ½- 3 ½ . En het kampioenschap van de OSBO.

 
09 april 2011

Kasteel herovert eerste plaats!

Wesley van Nie

 

Aan het einde van een zonovergoten middag straalden ook de spelers van Het Kasteel 1 van oor tot oor. Na een spannende wedstrijd werd ASV 3 met 3,5-4,5 verslagen. Doordat ook ASV 4 verloor staan we nu weer op de eerste plaats! Echter, de sterke opmars van de Toren 3 zorgt ervoor dat er nog niks beslist is in de strijd om het kampioenschap en promotie.

 

De eerste uren van de wedstrijd creëerden we een licht overwicht. Op bord 1 probeerde Boele tegen Willem van Berkel al vanaf de opening de stelling de compliceren, met een nogal provocerende opzet. Voorlopig was het positionele voordeel voor Willem, die desondanks een remiseaanbod zag afgeslagen worden. Op bord 2 moest Hans Quint het opnemen tegen Holtackers. Hans stond wat passief en had ook wat lelijke gaten in zijn stelling, dus hier zouden we het wel eens moeilijk kunnen krijgen.

 

Mark Agterberg had op bord 3 zijn favoriete spelletje gespeeld tegen Gerlich. Het leek me dat zwart niet minder stond, maar Mark was goed gestemd over zijn stelling. Caspar Hermeling kreeg op bord 4 tegen Hendriks pardoes een stelling in de schoot geworpen die hij al uitgebreid geanalyseerd had . Dat zagen we dus wel zitten!  Op bord 5 had Henk van Kortenhof de touwtjes in handen tegen Van der Gouw. Henk besloot dit keer niet om voor een gebruikelijk aanvalsplan te gaan, maar te streven naar een gunstig eindspel, hetgeen ook lukte.

 

Wesley van Nie trof in Abrahamse een speler die veel bedenktijd nodig had, wellicht door de wat ongebruikelijke opzet van mij. Ik kreeg licht voordeel, maar voorlopig wist wit de zaak goed bij elkaar te houden. Twan Rutjes was al vrij snel in het nadeel gekomen tegen Plomp op bord 7. Dat zou een middagje keepen worden waarschijnlijk. Ook Jermo op 8 was in het nadeel tegen Sep. In tegenstelling tot Twan had Jermo echter nog wel mogelijkheden om actief te worden, maar voorlopig lag het initiatief bij wit.

 

De tegenstander van Caspar ging al snel de mist in, waardoor Caspar een doos materiaal voorkwam, 1-0. Jermo had mazzel dat zijn tegenstander te inhalig werd. Hij sloeg terwijl hij al een pion had veroverd een tweede pion, maar die was giftig. Resultaat: stukverlies en wit gaf meteen op.

 

In het vierde speeluur gebeurde er de raarste dingen, waarbij beide teams het hoofd niet cool leken te kunnen houden. Henk had inmiddels de beste voortzetting gemist, waardoor zijn opponent de stelling remise kon houden, 2,5-0,5. Daarna ging het bij Mark toch mis. Het openbreken van het centrum bleek vooral voor zwart gunstig, waardoor Mark in het defensief werd gedwongen. Kwaliteitsverlies was echter al snel niet te voorkomen en Mark moest helaas opgeven. En het begon er opeens slecht voor ons uit te zien toen Willem onverwachts verloor. Willem had een pion veroverd, en bovendien stond hij veel actiever, met dreigingen op de koning. De stelling was uit, maar een ondoordachte zet verhing de bordjes. Met een simpele voortzetting creëerde zwart een matdreiging op g2 die zoveel materiaal kostte dat er niks restte dan opgeven.

 

Op bord 2 gebeurde echter hetzelfde, maar dan met een goede afloop voor ons. Hans was stukje bij beetje verder in het nadeel gekomen, maar zijn tegenstander sloeg een giftige pion, wat een paard kostte. Ook Hans mocht dus onverwachts de felicitaties in ontvangst nemen. Twan werd langzaam maar zeker in een hopeloze stelling gemanoeuvreerd. Zijn opponent maakte geen fout en mocht kort na de veertigste zet het punt opschrijven.

 

Bleef bij een 3,5-3,5 stand dus alleen mijn partij over. In het middenspel wist mijn tegenstander goed terug te komen, wat uiteindelijk leidde tot een gecompliceerde afwikkeling. Wit was inmiddels al in tijdnood, en doordat hij niet de beste variant koos kreeg ik twee pionnen voor mijn kleine kwaliteit. Na dameruil wist ik op de veertigste zet een derde pion te winnen. De afwerking vergde daarna nog veel zetten, maar een oprukkende vrijpion leverde een loper op, hetgeen de strijd besliste.

 

Al met al een prachtige dag voor ons, maar de laatste ronde zal pas beslissen welke teams in de prijzen vallen. Bennekom is dan onze tegenstander, wederom in Arnhem!

 
12 maart 2011

 

Teleurstellend gelijkspel tegen Velp

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft zichzelf tekort gedaan door 4-4 te spelen tegen Velp.  Diverse goede stellingen werden niet afgemaakt en dit kwam ons duur te staan.

 

De openingen verliepen voortvarend. Maarten Rossen, die deze wedstrijd Mark Agterberg verving,  kreeg op bord 1 een pion cadeau, terwijl ook Caspar Hermeling (4) en Jermo Kooijmans (bord 8) snel de overhand kregen. Hier kon Velp weinig tegenover stellen.

 

Jermo wist inderdaad snel te winnen. Tegenstander Braun speelde vast niet zijn beste partij en gaf in slechte stelling materiaal weg. Een persoonlijk succes voor Jermo, eindelijk het eerste volle punt! Niet veel later mocht Willem van Berkel op bord 3 een degelijke remise noteren tegen Mulder. Willem offerde in de opening een pion en hield daarna zijn compensatie goed vast. Hierdoor kon wit niks ondernemen, dus zijn tegenstander besloot remise aan te bieden.

 

Op dat moment zag ik het op vrijwel alle borden wel zitten voor ons, waardoor ikzelf op bord 2 besloot het remiseaanbod van mijn tegenstander Liška aan te nemen. In de opening had ik wat positionele druk bereikt, maar het lukte me niet dit verder uit te bouwen. Het eindspel was niet geheel duidelijk, dus remise.

 

Daarna ging er echter veel mis, en cruciaal hierbij waren de middenborden. Caspar en Twan Rutjes hadden beiden een veelbelovende aanval, terwijl Hans Quint naar een beter eindspel had afgewikkeld, waarin het niet lang zou duren voor hij een vrijpion zou veroveren. Hans liet echter door een black-out de pion promoveren, hetgeen een stuk kostte. Vervolgens moesten zowel Caspar als Twan in remise berusten. Caspar speelde een goede partij en had met behulp van enkele pionoffers een gewonnen stelling bereikt. Een fout in de afronding liet tegenstander Schadd ontsnappen met eeuwig schaak. Twan kwam er vooral niet doorheen door nauwkeurig spel van Van Dalen in de tijdnoodfase. Ook Twan moest eeuwig schaak toelaten.

 

Henk van Kortenhof kwam tegen De Winter in de problemen door tijdnood. Een tactisch wending in een al lastige stelling werd overzien, waarna wit het nodige materiaal won. Vlag beëindigde de partij.

 

Na de tijdcontrole waren er nog twee partijen bezig: Hans hoopte nog op een foutje van Belle en Maarten stond ondanks het missen van diverse winsten inmiddels 3 pionnen voor tegen Huiskamp. Hans bleek kansloos, evenals de tegenstander van Maarten.

 

Niet echt om vrolijk van te worden, maar gelukkig verloor ASV 3 waardoor we toch weer tweede staan. De komende wedstrijd staat de onderlinge ontmoeting op het programma..

 
12 februari 2011

Het Kasteel 1 weet weer wat verliezen is

Wesley van Nie

 

De hoofdmacht van Het Kasteel is zaterdag tegen zijn eerste nederlaag van het seizoen aangelopen. ASV 4 was de terechte winnaar: 5-3

 

Caspar Hermeling had een stevige griep opgelopen en kon uiteindelijk niet meespelen. Hierdoor mocht Jelle van Deemen zijn debuut maken in het eerste team. Ook ASV 4 was enigszins verzwakt door invallers.

 

Mark Agterberg kon met zwart op bord 4 niet veel bereiken tegen Knuiman. De stelling vervlakte snel en een remiseaanbod van Wit werd daarom aangenomen; Mark had geen uitzicht op winst meer.

 

Ook de wedstrijd was op dat moment in evenwicht. Op bord 1 had Wesley van Nie wat kleine voordeeltjes tegen Maasen van den Brink. Willem van Berkel probeerde op bord 2 spel te creëren tegen Taal, hetgeen niet meeviel gezien de degelijke witte opstelling. Hans Quint had niet veel bereikt tegen Tulfer op bord 3. De stelling dreigde ook hier erg afgevlakt te worden. Jelle had op bord 5 wat al te passief gespeeld, waardoor tegenstander Hogerhorst rustig kon bouwen aan een koningsaanval. Henk van Kortenhof had op bord 6 de alternatieve openingsopzet van Huizinga al min of meer weerlegd, met als gevolg een superieure stelling. Twan Rutjes stond op bord 7 een gambietpion achter en leek daarom minder te staan tegen van Alfen. Jermo Kooijmans trof op bord 8 in Naasz een speler die met wit weigerde iets te ondernemen. Jermo besloot niet veel later dan ook remise aan te bieden, hetgeen werd aangenomen.

 

Nog voor de tijdnoodfase druppelden de volgende uitslagen binnen. Willem was niet in staat een serieus initiatief op te bouwen en tekende de vrede. Henk wist materiaal buit te maken en ging daarna door richting witte koning, die werd matgezet. Een zeer sterke partij van Henk! Wesley besloot om zijn winstpogingen te staken toen hij niet zag hoe hij verder moest komen in een iets beter eindspel.

 

De 3-2 voorsprong was echter minder mooi dan hij leek, want op de overgebleven borden waren de Kasteelspelers in de problemen gekomen. Hans besloot voor winst te gaan in een stelling waarin dat eigenlijk niet kon, hetgeen een paard kostte. Jelle werd onder de voet gelopen, en moest opgeven. Twan wist diverse malen te ontsnappen door de zware tijdnood van zijn tegenstander, en hield uiteindelijk een eindspel over waarin hij misschien nog wat kon bereiken. Objectief stond Zwart echter beter.

 

Helaas tastte Twan al snel mis waardoor de tegenstander een beslissende materiaalvoorsprong kreeg. Al met al deed ASV 4 het erg goed door de mindere stellingen remise te houden, en door op de borden waar zij in het voordeel waren toe te slaan. We zijn door deze nederlaag afgezakt naar de derde plek, doordat ook ASV 3 ons voorbij is gegaan. De volgende wedstrijden zullen we dus in een betere vorm moeten steken, te beginnen in de wedstrijd tegen Velp. Een overwinning gister was heel mooi geweest, maar ook nu hebben we alles nog in eigen hand.

 
08 januari 2011

Kasteel-1 handhaaft zich aan de kop

Henk van Kortenhof

 

Het vlaggenschip van onze vereniging heeft afgelopen zaterdag tegen SMB-2 hard moeten werken om geen averij op te lopen. De 4½-3½ overwinning had gemakkelijk een nederlaag met dezelfde cijfers kunnen zijn. We zijn wel weer een stapje dichter bij het doel, kampioenschap en promotie, gekomen. Hoe verliep de wedstrijd?

 

Maarten, invaller voor Wesley, had zwart aan bord 1. Zijn tegenstander kende de opening goed genoeg, het was en bleef gelijk, met een terechte remise als resultaat.

 

Willem, met wit aan bord 2, stond aanvankelijk beter, maar raakte in het middenspel de regie over de partij kwijt, en hij kwam verloren te staan. In de tijdnoodfase rommelde hij zich naar min of meer gelijke stelling. Helaas slaagde hij er niet in om de remiseweg te vinden hij verloor ten slotte.

 

Mark, bord 3. Stond na de opening heel behoorlijk, met kansen op voordeel. Hij blunderde door een penning op zijn dame toe te laten. Zeer ongebruikelijk voor Mark, het is een van zijn sterke punten, dat hij maar heel zelden iets weggeeft. Hij kreeg wel toren+paard voor de dame, maar zijn stelling was niet te houden.

 

Hans, bord 4, speelde weer een prachtige partij. Dwong na de opening verzwakkingen af speelde de aanval haarscherp uit. Een heel mooie overwinning.

 

Caspar, hij speelde aan bord 5, is nog steeds niet in goeden doen. Een vrij moeizame partij, waarin zijn tegenstander het initiatief had en ook een paar kansen miste. In de slotstelling, waar tot remise besloten werd, had de SMB-er vrijwel zonder risico kunnen doorspelen op een eindspel van sterk paard tegen slechte loper.

 

Twan, bord 6, hij is naast Hans onze andere puntenpakker. Twan speelde eveneens een sterke aanvalspartij, met een stukoffer als inleiding tot een fraaie mataanval.  Ook een prachtige zege!

 

Henk, matchwinner deze keer, had zwart aan bord 7 tegen Peter Schut. Henk won een spannende en spectaculaire partij, met veel fouten van beide kanten. In vliegende tijdnood miste vooral de witspeler een paar goede kansen. Het zal mij altijd een raadsel blijven hoe Peter Schut er in slaagde om zijn laatste 3 zetten binnen 2 seconden te spelen! Na de tijdcontrole stond er een onduidelijk eindspel op het bord met voor wit T+P+6pi en voor Zwart T+T+3pi. Heel lastig, maar de witspeler ging direct op de 41ste zet ernstig in de fout door een stel torens te  ruilen. De rest was voor Henk een kwestie van techniek, wat je tegenwoordig gerust aan hem kunt overlaten.

 

Jermo, onze Benjamin aan bord 8, haalde zijn eerste halfje in K-1. Inzet en kwaliteit zijn maximaal aanwezig bij Jermo, maar hij mist nog de vastheid, nodig om op dit niveau de punten te pakken. Zijn spel belooft veel voor de (nabije) toekomst! Ook nu kwam hij met voordeel uit de opening. Hij leek echter geen goed winstplan te kunnen vinden, waardoor de stelling vervlakte. Remise was een terechte uitslag.

 

Het eenvoudigste deel van de competitie van dit jaar hebben we succesvol afgesloten, met een maximale score. Met de beide ASV-teams en Bennekom krijgen we nu pas de echt zware tegenstanders. We zullen het dan echt beter moeten doen als deze ronde tegen SMB-2, anders zou het wel eens niet kunnen gaan lukken! En laten we ook Velp niet vergeten, hekkensluiter tot dusver, maar een team wat vecht tegen degradatie en dus altijd gevaarlijk. De volgende afspraak is op 12 februari in Arnhem, tegen ASV-4, de huidige nummer 2. Winst zou ons dicht bij promotie brengen!

 
11 december 2010

Sterk Kasteel 1 wint ruim van ZSG

Wesley van Nie

 

De vierde ronde van de promotieklasse bracht het vlaggenschip van Het Kasteel opnieuw veel goeds. Terwijl de (op papier) grootste concurrent Bennekom wederom punten liet liggen wonnen we zelf met 6-2 van ZSG. Alleen de beide teams van ASV blijven in ons spoor.

 

Hoewel ZSG twee invallers moest opstellen waren hun sterkste spelers paraat. Bij ons was er één wijziging: Maarten Rossen nam de plaats in van Jermo Kooijmans.

 

Na een uur spelen was er nog weinig tekening in de strijd. Mark Agterberg op bord 1 paste een zelf bedacht systeem toe op de wat tamme opzet van tegenstander Van Gelder. Het was al snel duidelijk dat deze van plan was met kleine middelen de zwarte stelling te gaan masseren. Ook Maarten op bord 2 speelde een variant tegen Lukic waar hij goed in thuis is. Dit gold niet voor zijn tegenstander, waardoor Maarten ietsje beter stond. Wesley van Nie op bord 3 speelde eveneens een variant die hij goed bestudeerd had. Zijn tegenstander De Jonge bleek ook goed op de hoogte en er ontstond een messcherpe stelling. Onduidelijk dus. Hans Quint op bord 4 had geen voordeel gehaald tegen Grooten, maar de stelling leek me Hans wel te liggen. Willem van Berkel op bord 5 had al materiaal geofferd tegen Webbink en dankzij dit offer had hij een gevaarlijk initiatief. Caspar Hermeling (6) had met wit tegen Knap de partij rustig opgezet, de stand was hier in evenwicht. Henk van Kortenhof op bord 7 had al duidelijk de positionele overhand tegen invaller Ten Klooster. Twan Rutjes op 8 had echter tegen de andere invaller In ‘t Veld een pion weggeblunderd.

 

Al met al werd de wedstrijd in het vierde speeluur beslist: veel Kasteelspelers sloegen toen toe en konden onnauwkeurigheden van de tegenstanders afstraffen. Daarvoor was Twan al goed weggekomen, doordat zijn tegenstander in duidelijk betere stelling remise had aangeboden. Ook Maarten had inmiddels remise behaald. Even dacht hij dat hij een blunder had gemaakt, maar de gevolgen vielen gelukkig mee. Weliswaar kwam Zwart twee pionnen voor, maar met een tijdelijk kwaliteitsoffer kon Maarten het evenwicht herstellen. Op het juiste moment werd door Maarten remise aangeboden en Zwart kon gezien de stelling niet weigeren.

 

Hans bracht de 2-1 op het scorebord. Hij was aanvankelijk wat in het nadeel gekomen, maar toen Zwart enkele onnauwkeurige zetten deed strafte Hans dit hard af. Hij kreeg eerst een sterke vrijpion, incasseerde daarna een kwaliteit en schoof de stelling vervolgens vlekkeloos uit.

 

Mark moest inmiddels een iets minder toreneindspel verdedigen. Wesley had laten inslaan op g7 om daarna een compleet chaotische stelling op het bord te krijgen. Hij stond na de eerste verwikkelingen een kwaliteit voor, maar zijn koning leek bijzonder onveilig te staan, evenals de witte. Willem stond inmiddels materiaal voor en op zijn bord was het punt een kwestie van tijd. Caspar leek kansrijk te staan, maar moest wel rekening houden met een opgerukte vrijpion op c2. Henk had met een positioneel kwaliteitsoffer voor het loperpaar en enkele pionnen een gewonnen stelling bereikt.

 

Na de tijdcontrole was het tijd om de punten op te gaan schrijven: het eerst door Wesley. Zijn tegenstander had het niet erg handig aangepakt en het lukte hem niet bij de koning van Zwart te komen. Wesley daarentegen ontketende wel een gevaarlijke aanval, waardoor Wit zich gedwongen voelde nog een kwaliteit te offeren. Toen de dame van Wesley ook eindelijk in het spel kwam werd de witte monarch opgejaagd naar e5. Na de veertigste zet gaf Wit dan ook op; de zwarte koning was de gehele partij op e8 blijven staan.

 

Willem had intussen al een paar keer mat in twee gemist, maar Wit stond zo hopeloos dat hij hier niet van kon profiteren. Na de tijdcontrole vond Willem het mat wel, 4-1. Ook Henk kon zijn overwinning bijschrijven: de tegenstander offerde nog een stuk in de hoop actief te worden, maar dit was kansloos. Henk bleef twee sterke lopers houden en Wit wachtte niet meer af hoe Henk dat zou afmaken.

 

Caspar was inmiddels in een remiseachtig toreneindspel beland. Hij mocht remise aanbieden en Zwart stemde toe. Als laatste mocht Mark een welverdiend halfje noteren. Zijn tegenstander had alleen kunnen winnen door te forceren en gezien de stand in de wedstrijd had dit geen zin. Uiteindelijk stemde hij daarom ook in met remise.

 

Een prachtige overwinning op ZSG dat bijna op volle kracht was. De volgende wedstrijd spelen we thuis tegen SMB 2. Qua rating duidelijk een minder team dan wij, maar het zijn taaie spelers. Niet onderschatten dus!

 

20 november 2010

Kasteel 1 aan kop na overwinning op directe concurrent!

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft in Arnhem een belangrijke overwinning geboekt in de strijd om het kampioenschap. De Toren 3 werd nipt maar desondanks comfortabel met 3,5-4,5 verslagen.

 

Vooraf werd door iedereen onderkend dat we onze tegenstanders niet moesten onderschatten. Ik verwacht dat de Toren 3 het ieder team moeilijk zal gaan maken dit seizoen. We waren dan ook terdege voorbereid en de gekozen opstelling bleek goed uit te pakken.

 

Na een uur spelen leverde een rondje langs de borden een voor ons positief beeld op. Willem (bord 1, wit), Mark (2), Henk (3) en Wesley (5) hadden voordeel behaald. Ook Jermo op bord 7 had een klein voordeeltje. De stelling van Caspar op bord 4 was in evenwicht, terwijl alleen Hans (6) en Twan (8) wat slechter stonden.

 

Mede hierdoor wisten we van 0-0 ineens de stand op 3-0 te brengen. De tegenstander van Mark was in de opening druk bezig geweest om een complete gatenkaas van zijn stelling te maken. Mark is dan natuurlijk in zijn element en wist het initiatief al snel over te nemen. Dit leverde een toreneindspel met twee pluspionnen op wat in sneltreinvaart werd uitgetikt.

 

Willem kreeg precies het soort stelling waar we de avond daarvoor op hoopten. Zijn tegenstandster besloot een gambietpion te gaan verdedigen en raakte door deze keuze te ver achter in ontwikkeling. De zwarte koning bleef noodgedwongen te lang in het centrum hangen waardoor Willem een zeer sterk paardoffer kon uitvoeren. Het was niet raar dat Zwart de taaiste verdediging niet vond en Willem kon al snel een matvariant uitvoeren voor 2-0.

 

Ook Wesley won binnen drie uur spelen. Zijn tegenstander koos een positioneel ongezonde opzet waardoor Wesley een stelling met superieure lichte stukken en veel meer ruimte verkreeg. Op zich bleef de zwarte stelling lange tijd acceptabel, maar toen hij een pionoffer deed voor complicaties was het snel afgelopen: Wesley kreeg een sterke vrijpion en Zwart moest de dames ruilen om de geofferde pion weer terug te winnen. De vrijpion bleef op het bord staan en besliste na de dameruil de partij.

 

Na deze 3-0 voorsprong hoopte ik stiekem op een grote uitslag. Bij Henk was de stelling bijzonder ingewikkeld geworden en de kansen leken per zet te wisselen. Toch had ik vertrouwen in een goede afloop. Caspar had een gelijkstaand eindspel bereikt, maar zijn remiseaanbod werd niet aangenomen. Echter geen rede tot zorg. De tegenstander van Jermo had de stand gelijk getrokken: hier kon nog van alles gebeuren. Twan was wel in de problemen, hij stond duidelijk minder.

 

Hans had de gehele partij weinig kunnen bereiken en besloot ook remise aan te bieden. Terecht zag zijn tegenstander het niet zitten om te gaan forceren dus hier werd het punt gedeeld. Daarna had Jermo plotseling verloren: hij had zich vercombineerd en bleef een stuk achter, terwijl vrij snel daarna er ook nog ondekbaar mat volgde. In de promotieklasse wordt elk foutje afgestraft en dat is wennen, maar ik weet zeker dat Jermo later in het seizoen terug zal slaan. Het niveau heeft hij gewoon, nu nog dat kleine beetje geluk.

 

Richting de tijdnoodfase begon het er op het bord van Caspar slecht uit te zien. Wat eerst een simpele eindspelstand was werd al snel een lastige stelling en het lukte Caspar niet de remise veilig te stellen. Netjes gedaan door zijn tegenstandster. Intussen had Twan materiaal gewonnen, hij moest kunnen winnen. De stelling van Henk bleef gecompliceerd, maar hij had in mijn ogen wel de beste papieren.

 

Deze partij verliep uiteindelijk voor onze man erg zuur. Met beide spelers in tijdnood speelde Henk een kansrijk paardoffer die volgens mijn computer in remise had moeten resulteren. Zwart wilde echter meer en dat zou simpel kunnen worden afgestraft. Henk had de sterkste zet allang gezien maar dacht een briljante torenzet te kunnen spelen om de partij direct te beslissen. Deze toren stond echter gepend, dus die briljante torenzet was onreglementair. Dat zijn tegenstander er twee minuten bij kreeg was niet zo erg, maar helaas was Henk begrijpelijkerwijs even uit zijn concentratie. De verplichte torenzet die hij nu moest doen maar helemaal niet gepland was bleek namelijk (na een relatief ingewikkelde variant) ook winnend! Door dit tijdelijke concentratieverlies zag Henk deze variant niet en bleef een stuk achter. Desondanks wist Henk na de veertigste zet nog wat schwindelkansen te creëren, maar Zwart maakte geen fout meer en wist na een enerverende partij te winnen.

 

Twan had dus instructies gekregen om vol op winst te blijven spelen. Zijn tegenstandster had voor haar niveau zeer sterk gespeeld en Twan stond flink onder druk, ook na dameruil. Toen het voor haar tijd was om te oogsten vercombineerde ze zich echter waardoor Twan een stuk won tegen 2 vrijpionnen. Twan bleef dit eindspel nauwkeurig spelen en toen na een foutje de vrijpionnen van het bord verdwenen was de buit, en daarmee de teamoverwinning, eindelijk binnen.

 

Uit de andere uitslagen blijkt dat ASV 4 verassend van Wageningen 3 heeft verloren, waardoor we nu ongedeeld eerste zijn met twee matchpunten voorsprong! Dat is mooi, te meer daar we nog niet eens zo heel tevreden zijn over ons eigen spel. Het belangrijkste is echter dat tot nu toe iedereen elke wedstrijd goed geconcentreerd achter het bord zit. Een ongelukje kan altijd gebeuren. De volgende wedstrijd komt ZSG op bezoek. Zij staan in de onderste regionen, maar hebben een aantal sterke spelers. We zijn echter op de goede weg, dus ik zie die match met vertrouwen tegemoet.

 
09oktober 2010

Op koers, maar nog niet volle kracht vooruit

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft ook zijn tweede wedstrijd in de promotieklasse gewonnen. Tegen de Toren Arnhem 2 werd het 4,5-3,5. Qua bordpunten een beetje karig, maar uiteindelijk werd toch opgelucht gereageerd toen de matchpunten binnen waren.

 

Henk van Kortenhof gaf in deze wedstrijd het goede voorbeeld. In de opening werd zijn tegenstander op onbekend terrein gebracht waardoor hij meerdere onnauwkeurigheden begin. Na een thematisch torenoffer op h7 was de buit in 20 zetten binnen. Een mooie opsteker voor Henk na een strakke partij!

 

Op dat moment was nog onduidelijk welk team de beste papieren had. Mark Agterberg moest noodgedwongen een pion offeren, maar had hier maar weinig compensatie voor. Jermo Kooijmans stond ook lastig en kreeg een gevaarlijke aanval te verduren. Caspar Hermeling had een pionnetje gesnoept en er was hierna een scherpe stelling ontstaan met initiatief voor de tegenstander. Twan Rutjes stond daarentegen al bijzonder goed en Hans Quint en Willem van Berkel hadden stellingen die hun goed liggen. De partij van Wesley van Nie op bord 1 was ongeveer in evenwicht.

 

Jermo werd als eerste gedwongen zijn koning om te leggen. Ervaren spelers hadden waarschijnlijk snel doorgehad dat zijn tegenstander in een damegambietachtige stelling van plan was een neanderthaleraanval op de koning te starten, maar ons talent maakte enkele ongelukkige strategische keuzes waardoor Wit in zijn spelletje kwam. Het gevolg was een middag verdedigen in een stelling die steeds slechter werd wegens gebrek aan tegenspel. Toen de vrijpionnen die Jermo gecreëerd had ook geen soelaas meer brachten werd het tijd om op te geven.

 

Daarna volgden min of meer tegelijkertijd twee meevallers. Mark had in straalverloren stelling remise aangeboden, en ook tot zijn verrassing werd dit aangenomen. Zijn tegenstander had gelukkig de beslissende combinatie over het hoofd gezien. Hans kwam melden dat hij had gewonnen. De hele middag had er een niks aan de hand stelling op het bord gestaan, maar kennelijk in slaap gesust gaf Zwart materiaal weg door een onderste rij combinatie toe te laten.

 

De tijdnoodfase trok hierna veel bekijks, want het aantal fans dat een bezoekje aan de zaal bracht was weer hoog, mooi om te zien! Met name Twan en Caspar trokken veel aandacht. Twan trof een tegenstander die, laten we het diplomatiek uitdrukken, erg onorthodox speelde. Twan kreeg al snel beslissend voordeel maar dit kostte wat veel tijd. Zijn tegenstander wilde testen of Twan tijdnoodproof is en onze man slaagde glansrijk. Als ik zijn materiaalvoorsprong in de slotstelling zou moeten opsommen dan zou ik daar twee regels voor nodig hebben.

 

Caspar had na zijn pionroof een tijd erg passief gestaan, en zijn tegenstander had goede compensatie. Hij besloot echter onnodig een stuk te offeren en die stond Caspar eigenlijk daarna gewoon voor. Caspar wist ook de dames te ruilen, maar Wit had nog schwindelkansen met een matnetje. Caspar tuinde erin waardoor hij teleurgesteld moest opgeven.

 

Daarmee stond het na de tijdcontrole 3,5-2,5 voor Het Kasteel met Wesley en Willem die nog aan het spelen waren. Het zag er goed voor ons uit, maar de Torenaren mochten nog hopen op 4-4.

 

Willem maakte hoogstpersoonlijk een einde aan die hoop. In het middenspel had hij het initiatief gepakt maar zijn tegenstander had taai verdedigd, waardoor Willem de beslissende klap niet kon uitdelen. Dit leidde na de tijdcontrole tot de volgende stand:

 

Willem van Berkel

Thomas van Nispenrode          Na 41.dxe5

Aanvankelijk was Willem van plan 41..Kg5 te spelen maar hij schatte in dat de partij dan remise zou worden, hetgeen gezien de stand bij Wesley niet voldoende kon zijn. Na 20 minuten volgde er echter:

41..Pe3!

Een prachtige zet die de partij meteen beslist. Er is geen verdediging meer tegen materiaalverlies! Wit koos voor de matvariant: 42.Lc3 Pf1+ 43.Kg1 Pg3+ 44.De1 Pe2+ 45.Kh2 g3+ 46.fg3 fg3+ 0-1

 

Daarmee was de wedstrijd beslist en dat was maar goed ook. Na een gelijkwaardige opening had Wesley dankzij een onnauwkeurige zet een centrumopstoot toegelaten, waardoor zijn tegenstander voordeel had verkregen. Wit besloot af te wikkelen naar een gunstig eindspel, wat uiteindelijk leidde tot een ongelijk lopereindspel met een pion minder voor Wesley. Dit eindspel zal zeker interessant zijn voor onze trainers, maar in de praktijk bleek de stelling verassend en vooral verassend makkelijk gewonnen, wat denk ik zelfs het objectieve oordeel is. Daar moeten we nog maar eens op studeren..

 

Dat mocht echter de pret niet drukken en de overwinning werd uitgebreid gevierd. De volgende wedstrijd brengt ons De Toren 3j. Dit is een team met eveneens  twee zeges, dus een cruciale wedstrijd in de strijd om het kampioenschap.

 

  Het Kasteel 1 1942 - De Toren 2 1860 -
1. Wesley van Nie 2066 - Mathieu Roskam 1967 0 - 1
2. Mark Agterberg 1957 - Rein Visee 1872 ½ - ½
3. Willem van Berkel 1966 - Thomas van Nispenrode 1986 1 - 0
4. Hans Quint 1946 - Jan Willem van Willigen 1836 1 - 0
5. Caspar Hermeling 1981 - Ronald Engelen 1867 0 - 1
6. Henk van Kortenhof 1950 - Niels Matser 1736 1 - 0
7. Jermo Kooijmans 1825 - Renze Post 1819 0 - 1
8. Twan Rutjes 1842 - Ben McNab 1799 1 - 0
 
25 september 2010

Degelijke seizoensopening Kasteel 1

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft bij de opening van het externe seizoen een degelijke overwinning geboekt. Uit werd Wageningen 3 verslagen met 3-5. De tegenstanders boden taai verzet, maar kwamen net wat klasse tekort.

 

Al snel verschenen er prettige stellingen op de hoge witborden. Ook Twan Rutjes en Hans Quint stonden wat beter, terwijl de overige borden in evenwicht waren. Zoals gebruikelijk kwam er naar zo’n 2 uur spelen wat meer tekening in de strijd.

 

Caspar Hermeling op bord 1 besloot de openingsopzet van zijn tegenstander agressief aan te pakken. Dit miste zijn uitwerking niet; Op de dertiende zet produceerde Zwart een grote blunder waarna hij gelijk kon opgeven, wat niet veel zetten later gebeurde. Ook Mark Agterberg op bord 3 zette zijn tegenstander direct onder druk, toen deze wat al te passief speelde. Met een schijnoffer wist Mark de vijandelijke koning in het midden te houden en diverse lijnen en diagonalen in het centrum te openen. Zwart stribbelde nog even tegen, maar werd langzaam fijngeknepen dankzij een dodelijke penning.  Erg mooi gespeeld door Mark!

 

Op het zevende bord  maakte Jermo Kooijmans zijn debuut voor het eerste team. Hij zette de opening goed op maar wachtte wat lang met rokeren, waardoor Zwart tegenspel kreeg. Dit was op zich niet zo gevaarlijk, maar toen Jermo een combinatie toeliet moest hij zijn dame geven voor een toren en een loper. Jammer, want Jermo had de zet wel gezien maar meende dat hij een goede weerlegging er op had klaarliggen. Die weerlegging klopte echter niet en met het technische gedeelte had de Wageninger daarna niet veel moeite.

 

Ondanks deze 2-1 zat een grote uitslag er op dat moment nog steeds in. Wesley van Nie en Hans stonden gewonnen en Twan had een klein plusje. De partijen van Willem van Berkel en Henk van Kortenhof stonden remiseachtig.

 

Wesley scoorde op bord 4 de 3-1. De opening kwam niet helemaal uit de verf door een wat onnauwkeurige opzet. De tegenstander koos echter voor een veel te langzaam aanvalsplan, waarbij hij ook nog een pion en een kwaliteit offerde. Wesley pakte het materiaal, dwong de dame van de tegenstander terug in de verdediging en kwam toen op de damevleugel binnen. Na een afwikkeling naar het eindspel geloofde Wit het wel.

 

Helaas ging het toen mis bij Henk en Willem. De tegenstander van Henk speelde op het zesde bord de opening rustig en voerde langzaam de druk op. Dit leek allemaal vrij ongevaarlijk, maar de zwarte stelling werd steeds lastiger. Henk liet zich verleiden tot een combinatie die er op het eerste oog goed uitzag. Echter, de gevolgen van de combinatie bleken vooral voor Wit gunstig en leidde geforceerd tot een voor hem gewonnen stelling. Henk liet nog een matcombinatie toe maar er viel toen al niks meer te redden.

 

Willem wist op bord 2 lange tijd gelijke tred te houden met de gevaarlijkste tegenstander van het team van Wageningen 3. Wellicht stond hij zelfs een fractie beter, maar in het vierde speeluur deed Willem enkele onnauwkeurige zetten. Zijn tegenstander kon hierdoor weer op winst spelen en compliceerde de zaak in de tijdnoodfase. Hierin maakte Willem de beslissende fout waardoor hij na de tijdnoodfase kon opgeven.

 

Zo wist Wageningen 3 nog verassend de stand gelijk te trekken maar de winst was voor ons team gelukkig niet in gevaar. Hans speelde op bord 8 een goede pot en wist eigenlijk vanaf de opening voordeel te krijgen, ondanks zijn koning op f7. Zijn tegenstander besloot al vroeg de dames te ruilen hetgeen hem een hopeloos passieve stand opleverde. Dit leidde vrij snel tot pionwinst en daarna was het slechts een kwestie van uitschuiven. Terwijl Hans na de tijdnoodcontrole de felicitaties van zijn tegenstander mocht ontvangen kreeg Twan tegelijkertijd remise aangeboden. Twan die op het vijfde bord speelde had de hele partij een ruimteoverwicht gehad en zette zijn tegenstander in het vierde speeluur onder druk. Deze reageerde zwak en gaf onnodig materiaal weg. Tijdens het remiseaanbod stond  Twan al een loper en een pion voor, en bovendien in een stand waarin dameruil geforceerd kon worden. Twan speelde dus door en mocht meteen de opgave van zijn tegenstander accepteren.

 

Al met al een redelijke seizoensopening. De volgende wedstrijd tegen de Toren 2 zal meer duidelijk maken over onze kansen dit jaar.

 

  Wageningen 3 1841 - Het Kasteel 1 1942 3 - 5  
1. Cees van de Waerdt 1880 - Caspar Hermeling 1981 0 - 1  
2. Frans van de Wall 2029 - Willem van Berkel 1966 1 - 0  
3. Marco Otte 1815 - Mark Agterberg 1957 0 - 1  
4. Co Wiersma 1811 - Wesley van Nie 2066 0 - 1  
5. Bartel Dodeman 1808 - Twan Rutjes 1842 0 - 1  
6. Frans Bonnier 1792 - Henk van Kortenhof 1950 1 - 0  
7. Frans Hermans 1750 - Jermo Kooijmans 1825 1 - 0  
8. Peter van Hintum   - Hans Quint 1946 0 - 1  
 
17 april 2010

Degradatie voor Kasteel 1 een feit na zware nederlaag tegen HMC-3

Henk van Kortenhof

 

Wanneer we met ons eerste op zaterdag moeten spelen is het haast altijd prachtig weer. Waar dat aan ligt weet ik niet, maar dat is al sinds jaar en dag zo, dus ook afgelopen zaterdag. Voor ons wat dat helaas het enig mooie van deze speeldag. O ja, bij Asia was het na afloop lekker en gezellig, dat wel.

 

Tegen het op papier veel sterkere HMC-3 hadden we gekozen voor een aangepaste opstelling. Hans en ik speelden tegen de sterkste Bosschenaren, en zo konden we wat sterkere spelers op de lagere borden zetten. De bedoeling was om te proberen stand te houden op de topborden om op de lagere borden de punten te kunnen halen.  Van deze tactiek kwam echter niets terecht. Maarten kwam bijna meteen in de problemen in een opening, waarin zijn tegenstander veel beter de weg wist. In eerste instantie wist hij stukverlies te vermijden, maar zijn stelling stortte toch snel in.

 

Ik kwam via een omweg terecht in de Caro-Cann. Ik speelde heel optimistisch een scherp gambiet, maar tegen een speler van het kaliber de Rooij was dat geen goede keuze. Omdat we met remise niets opschoten liet ik enkele remiseachtige afwikkelingen lopen en werd daarna in het eindspel netjes uitgeteld. Willem speelde een dramatische partij. Aanvankelijk had hij voordeel, maar met enkele prutzetten vergooide hij zijn hele stelling. In een totaal verloren stelling modderde Willem nog een poosje door, maar dat veranderde niets meer aan de uitslag.

 

Hans aan bord 1 trof in van de Bersselaer een oude strijdmakker. Hij had er in het verleden een goede score tegen, maar vandaag kwam dat er niet uit. Het zag er eerst niet zo slecht uit, maar via een schijnoffer op d5 werd Hans plotseling gevloerd. Mark op bord 7 kwam ook al slechter te staan.  Maar Mark is heel handig in een slechter staand eindspel. Onze man vond weer een keurige remise afwikkeling.

 

Ook Wesley kwam in een slechter eindspel terecht. Uiteindelijk ontstond een toreneindspel, waarin zijn tegenstander nog een pion extra had. Maar de koning van Wesley kon erbij komen, remise dus. Twan, onze vaste invaller speelde weer een goede partij tegen Broekmeulen. Twan won ook de dame, tegen toren+loper+pion. Uiteindelijk bleek dat niet voldoende voor de winst. Caspar tenslotte speelde een echte zeeslang. Maar ondanks een pluspion was het eindspel nooit te winnen. Na 124 zetten besloten de beide heren toch maar tot remise, en dat was het ook.

 

Zo eindigde dit seizoen zoals het begon, met een 6-2 nederlaag. In deze zeer sterke klasse 3H bleken we gewoon een maatje te klein voor het echte werk. Gelukkig bleef de sfeer in het team wel goed.  Tenslotte is en blijft het maar een spelletje. Volgend seizoen weer promotieklasse OSBO, het zal wennen zijn. Maar we hebbend de laatste 2 jaar veel geleerd en dat moeten we meenemen. Als dat lukt en als we het team bij elkaar kunnen houden, spelen we komend jaar zeker weer mee om de promotieplaatsen.

 
27 maart 2010

Kasteel 1 kansloos tegen koploper in Veldhoven

Henk van Kortenhof

 

Helaas heeft ons eerste afgelopen zaterdag in Veldhoven niet voor een stunt kunnen zorgen. Omdat ik de verwachting had, dat we met een normale opstelling kansloos zouden zijn had ik gekozen voor een tactische opstelling, waarin Mark en ik hoog zaten en Wesley en Maarten juist aan een laag bord. Uiteindelijk zal het maar weinig hebben uitgemaakt. Aan de topborden werd behoorlijk gepresteerd, maar aan de lagere borden bleken de Veldhovenaren heel goed in staat om onze betere spelers af te stoppen. Daarbij kwam, dat Maarten, die tegen een invaller speelde, bepaald een off-day had.

 

Hoe verliep de wedstrijd? Aanvankelijk zag het er niet zo slecht uit. Niemand stond na de opening echt slechter, en Willem en Hans hadden een klein plusje. Ikzelf was als eerste klaar. Via een zetverwisseling kwamen we in een voor mij met wit gunstige variant van het Blackmar Diemer gambiet. Maar om de pion terug te winnen moest ik bijna alle lichte stukken ruilen. Een mooi moment om remise aan te bieden, wat werd aangenomen. Willem had met zwart meteen na de opening een prettige stelling. Na een onnauwkeurigheidje kon zijn tegenstander zich loswerken. Ook hij bood remise aan, wat Willem prima vond.

 

De derde remise viel aan bord 1, waar Mark met wit een degelijke partij speelde tegen de sterke van Dooren. Uiteindelijk ontstond een toreneindspel, waarin zwart een pluspion had. Zoiets moet je echter heel secuur uitspelen en dat was aan van Dooren niet besteed. Ik denk, dat hij blij mocht zijn, dat we zijn remise aanbod aannamen. Caspar had het met zwart aan bord 2 erg lastig tegen van der Heijden. Na een onregelmatige opening kwam Caspar onder druk te staan. Hoewel hij voortdurend op zoek bleef naar tegenkansen kwam hij uiteindelijk in een matnet terecht.

 

Bij Wesley aan bord 6 werd de stelling in een middenspel zonder dames al snel dichtgeschoven. Zijn tegenstander deed niet zo veel en dan is het met zwart altijd moeilijk. Remise dus. Zoals boven al vermeld, had Maarten een hele slechte dag. Hij speelde tegen een invaller, van der Voort. Die heeft wel een rating van ca 1900, dus echt geen prutser. Maarten had wit en via een vreemde verwisseling van zetten stond er plotseling een Stonewall op het bord. Maarten wist er niet goed raad mee en rocheerde naar de verkeerde lange kant. Hij verloor een kwal en de stelling was rijp om op te geven, maar de Veldhovenaar wilde het mooi doen, met een kwaliteitsoffer. We hadden nog hoop op remise afwikkelingen, maar het eindspel, wat tenslotte op het bord kwam, was toch verloren.

 

Rob stond met wit in een soort Pirc erg onder druk. Lange tijd zag het er naar uit, dat hij het wel zou kunnen houden, maar in de tijdnoodfase ging het toch mis. Hij streed nog een hele poos door, maar het was en bleef verloren. Hans kwam prettig uit de opening. Dat plusje hield hij eigenlijk de hele partij vast, maar er was nergens een kansje om dat uit te bouwen. Ook hij probeerde het nog lang maar tenslotte werd het ook hier remise.

 

Door deze 5½ - 2½ nederlaag ziet het er voor ons nu wel heel somber uit. Vooral, omdat onze concurrenten Utrecht 3 en Brunssum beide verrassend wonnen. Ik heb eens naar de persoonlijke uitslagen gekeken, het maakt nogal een verschil welk team je  wanneer treft. Er zijn teams,  die in de laatste ronden met 7 man en dan ook nog 1 of 2 heel zwakke invallers komen opdagen. Als je daar tegen mag heb je mazzel! De laatste ronde, tegen HMC 3 is de opdracht simpel. We moeten winnen, anders zijn we zeker gedegradeerd. Het zal er om spannen, straks op 17 april in de Zuiderpoort.

 
06 maart 2010

Kasteel 1 morst punt tegen degradatiekandidaat!

Ritchy Duin

 

Een uiterst belangrijke schaakwedstrijd stond er 6 maart jl. op het programma voor Kasteel 1. Er konden goede zaken gedaan worden bij winst, maar de strijd tegen mededegradatiekandidaat Brunssum leverde een teleurstellend gelijkspel op. De gasten uit Limburg en Duitsland waren na afloop duidelijk opgelucht met het behaalde punt. We hadden op meer gehoopt en dat was ook mogelijk geweest.

Met nog twee wedstrijden te gaan is klassenbehoud helaas nog erg onzeker.

 

Het duel met Brunssum staat op het punt van beginnen

 

Willem van Berkel opende de score door de sterke Sanestra op remise te houden. De gelijkopgaande partij raakte niet uit evenwicht en meer dan een halfje zat er niet in voor onze voorzitter.

Kopman Caspar Hermeling revancheerde zich voor de dure nederlaag in de vorige wedstrijd. Met de zwarte stukken trok hij fel ten aanval tegen Sewalt. Er werd een stukoffer gepleegd om aanvallende krachten te ontwikkelen, maar dit was niet geheel risicoloos. Toch bezweek de Limburger aan de druk van de zwarte stukken en dat betekende een snelle voorsprong voor Het Kasteel.

 

Vincent Sewalt

Caspar Hermeling                       Na: 20.h3

Waar gaat het zwarte paard op g4 naar toe??

Uiteraard komt Caspar met het agressieve 20…, Pxf2!? en wint gewoon binnen 10 zetten!

 

Helaas kon Maarten Rossen wegens persoonlijke omstandigheden niet meespelen in het Wijchense team. Invaller Twan Rutjes deed het niet slecht tegen Deichmann. Met de witte stukken kreeg Twan wat actiever spel maar gezien de naderende tijdnood werd het remisevoorstel aangenomen.

 

Ook Henk van Kortenhof kon, ondanks het krachtsverschil, niet veel bereiken tegen Brasse. In het dubbele lopereindspel miste onze teamleider nog een kansrijke voortzetting en daarna was winst niet meer mogelijk: ook remise dus.

 

Mark Agterberg mocht het opnemen tegen de sterkste Limburgse speler. De Duitse schaker Stuemer wist 2 pionnen te veroveren en in het eindspel was het niet meer te houden voor Mark. Daarmee was de stand weer gelijk.

 

Hans Quint hield de partij tegen Schaffhausen netjes in evenwicht. In de tijdnoodfase kwam de Duitser beter te staan kreeg Hans een lelijke dubbelpion en verloor ook nog een pion. Hans greep echter alsnog zijn kans na een foutje van Schaffhausen en hield met een soort eeuwig schaak de partij remise.

 

Heel lang leek het erop dat Wesley van Nie een goed resultaat ging halen tegen Didden. Met iedere zet werd de stelling verbeterd en daarbij kwam Wesley ook nog eens een pion voor. Helaas ging het met weinig tijd op de klok mis, werd de pion weer verloren en was de controle over de stelling weg. Didden verzuimde nog eenvoudig het paard op d6 te pakken. Er werd nog lang doorgespeeld om de druk bij de partij van Rob te verminderen, maar uiteindelijk moest de koning toch omgelegd worden. Voor het eerst een achterstand in de wedstrijd, maar gelukkig was die van korte duur.

 

De langste partij speelde Rob Duin tegen Hendricks. Rob wist een pion voor te komen in het middenspel en na ruil van de dames won hij er nog één. In het gelijke lopereindspel was er tenslotte een overmacht van maar liefst 3 pionnen en dat werd vakkundig naar de volle winst gespeeld.

 

Armand Hendricks

Rob Duin                                  Na: 63. a6

Ongelijke lopers, maar wel 3 pionnen meer. Na de 63ste zet van Rob houdt tegenstander Hendricks het voor gezien. Liever naar de Pizzeria dan een verloren eindspel uitmelken… Geef hem eens ongelijk!

 

Rob won en daarmee werd het 4 – 4

 

Daarmee werd een 4 – 4 gelijkspel het wat magere eindresultaat. Beide teams hebben de punten hard nodig en moeten de twee laatste wedstrijden nog vol aan de bak om degradatie te voorkomen. Kasteel 1 heeft de eer om op 27 maart a.s. af te reizen naar koploper en kampioenskandidaat Veldhoven. Er is eerder bewezen dat Het Kasteel van iedere tegenstander kan winnen (en verliezen) dus we mogen gerust hopen dat er een verrassende uitslag genoteerd kan worden. In ieder geval zal het dit seizoen spannend blijven tot op de laatste zet thuis tegen HMC Calder 3 op zaterdag 17 april a.s.!

 
06 februari 2010

Onnodig verlies van Kasteel-1 in Asten

Henk van Kortenhof

 

Afgelopen zaterdag hebben we in Asten gespeeld tegen de Combinatie. Een wedstrijd met grote belangen gezien de stand van beide teams op de ranglijst. Helaas is het voor ons op een deceptie uitgelopen, met een 4½–3½ nederlaag. We moeten nu helaas serieus rekening houden met degradatie. Hoe kwam dat zo?

 

Na een uur of drie spelen zag het er allemaal eigenlijk prima uit. Weliswaar stond Hans moeilijk, maar Rob en Wesley hadden beiden een duidelijke plus. De rest stond min of meer gelijk. Het eerste punt kwam van Rob. Vanuit een gelijke stelling, een middenspel met allebei 2 torens en 2 lopers toonde hij zijn surplus aan techniek. Met op het oog eenvoudige zetten werd zijn tegenstander er af geschoven. Ikzelf kwam direct daarna remise overeen. Met wit had ik maar weinig bereikt en er dreigde een wat minder staand eindspel. Ik was daarom nogal verrast, dat mijn remise aanbod werd aangenomen. Door Wesley kwamen we weer op voorsprong. Zijn tegenstander kon met heel lang nadenken zijn stelling nog een tijdje bij elkaar houden. In de tijdnoodfase ging het echter mis met hem.

 

Daarna de eerste tegenvaller. Mark had in prima gespeelde partij tegen de sterke Rooijakkers een stuk gewonnen tegen 3 pionnen. In de regel is de afwikkeling Mark dan wel toevertrouwd, maar nu haperde er ergens iets. Hij blunderde het stuk weer weg en kon eigenlijk meteen opgegeven. Willem speelde weer eens een hele beste partij tegen de sterkste man van de Combinatie, Rob Aarts. Ondanks een ratingverschil van zo’n 200 punten had Willem met zwart voortdurend het initiatief. Aarts wist de stelling echter bij elkaar te houden en remise was wel een terechte uitslag. Hans verloor met zwart min of meer vanuit de opening. Hij stond steeds minder en moest in het eindspel een stuk geven. Omdat er nog maar een witte pion over was had ik nog hoop op een remise afwikkeling. Maar zijn jonge tegenstander vlocht een keurig matnet rond de koning van Hans.

 

Daarmee was de stand 3-3 met Maarten en Caspar nog bezig. Maarten had met zwart een moeilijke middag. Zijn tegenstander, Jos Swinkels, bleek voldoende op de hoogte van de finesses van de gespeelde opening. Maarten stond niet minder, maar in tijdnood ruilde hij zijn sterk paard af. Er kwam  een dubbel toren eindspel op het bord, waarin Maarten een pion achterstond en nog 4 zwakke pionnen had. Bovendien waren de witte koning en de torens veel actiever dan die van Maarten. Een kansloze affaire zou je dan denken, maar niet met Maarten achter de zwarte stukken. Met heel precies spel slaagde hij erin af te wikkelen naar toreneindspel  met 2 witte pionnen en 1 zwarte, wat voor wit niet meer te winnen was. Een defensieve topprestatie! Tja, en dan Caspar. Geniaal, zeer zeker, maar op bepaalde momenten volkomen hulpeloos. Tegen Clevers had hij met wit voortdurend het beste van het spel. Na de tijdnoodfase belandden de heren in een eindspel waarin Caspar een pluspion had, een sterke vrijpion op de e-lijn. Minstens remise, waarschijnlijk gewonnen denk je dan. Niet echter bij Caspar. Het was voor ons heel pijnlijk om naar te kijken, maar  Clevers hoefde zich niet eens echt in te spannen om het punt binnen te halen.

 

Hoe nu verder? Het vervelende voor ons is, dat we hebben gewonnen van sterkere teams, maar de 4 punten wedstrijden tegen de Combinatie en tegen Utrecht hebben verloren. Er staan in onze klasse nu 5 teams met allen 4 matchpunten. 20 Februari gaan echter de Combinatie en Utrecht-3 inhalen, zodat 1 of 2 teams zullen stijgen. Op 6 maart spelen we thuis tegen Brunssum. De opdracht is simpel: we moeten winnen. Het staat voor mij wel vast, dat dit seizoen 6 punten niet genoeg zal zijn om degradatie te ontlopen. Dus zelfs bij winst zijn we nog niet veilig. Voordeel is wel, dat we nog 2 zogenaamde 4 punten wedstrijden gaan krijgen. Spannend is het zeker!

 
09 januari 2010

Het Kasteel overwint drie Torens!

Ritchy Duin

 

Ons 1ste team is het nieuwe jaar uitstekend van start gegaan. Zaterdag 9 januari jl. werd een klinkende overwinning behaald in de thuiswedstrijd tegen het team van De Drie Torens uit Tilburg. Een puike teamprestatie, waardoor we 2 broodnodige matchpunten konden bijschrijven. Door de zege is er weer uitzicht op een mooi schaakseizoen en zitten we op de juiste weg naar handhaving in de 3de klasse KNSB!

 

Maarten Rossen ruilde al snel in de opening de dames tegen Van Huijgevoort. Aanvankelijk dacht Maarten daarmee een klein voordeel te behalen, maar zonder dames bleek er geen spanning meer en was er een snelle remise.

Het eerste winstpunt werd gescoord door Mark Agterberg. Tegenstander Feelders ging in de fout en dat betekende materiaalwinst of mat.

 

Mark zorgde voor de voorsprong in de wedstrijd!

 

Onze voorzitter Willem van Berkel kon met zwart tegen Van Loy zijn favoriete opening spelen. Met zijn stukken trok Willem ten aanval richting vijandelijke koning en de strijd leverde een vol stuk op en winst.

 

Willem won een stuk en zorgde voor een vol punt!

 

Rob Duin kon wegens ziekte niet meespelen, maar invaller Twan Rutjes deed het meer dan voortreffelijk tegen Jansen. Twan belaagde al snel de zwarte koning met zijn dame, toren en ver opgerukte pion en vond op fraaie wijze de winstweg.

 

Twan speelde een sterke partij en won ook!

 

Teamleider Henk van Kortenhof zag de punten in rap tempo op zijn wedstrijdformulier verschijnen en besloot ook op winst te spelen tegen Van de Bighelaar. Dat had niet gehoeven, want de remise was binnen handbereik. Het verlies dat volgde was dan ook geheel onnodig.

 

Er was steeds evenwicht in de partij tussen Hans Quint en Leemans. Er werd lang gespeeld, maar uiteindelijk werd er een terechte remise overeengekomen in het toreneindspel.

 

De beslissende treffer werd gemaakt door Wesley van Nie. Op het kopbord speelde Wesley een ijzersterke partij tegen Kocken. Wesley offerde materiaal voor spel en inderdaad door actief spel wist hij de kwaliteit terug te veroveren. Met dame en toren werd uiteindelijk de witte koning in het nauw gedrongen en met een knappe combinatie beëindigde hij de partij.

 

Wesley van Nie

Wilbert Kocken                        Na 48.Pc3

Met een fraaie stappencombinatie wordt de partij definitief beslist. Wesley speelde 48…, Txb6! Na 49.axb6, Df2+ kunnen de stukken in de doos! Kocken speelde 49.Pe2 maar ook dan is het na 49…, Df2+ uit!

 

Caspar Hermeling maakte de victorie compleet. De sterke pionnen van Caspar marcheerden gevaarlijk richting overkant waar tegenstander Panjoel geen goed verweer tegen had. Een pion werd verrassenderwijs gepromoveerd tot paard en dat bleek een uitstekende vondst! Een knappe overwinning van Casper en daardoor ontstond een grote 6 – 2 zege.

 
12 december 2009

Forse nederlaag Kasteel-1 tegen UVS-1

Henk van Kortenhof

 

In de 4de ronde van de KNSB hebben we zwaar verloren tegen UVS-1. Nou is het voor ons zeker geen schande om daarvan te verliezen, maar de nederlaag viel wel heel groot uit. Onze tegenstanders hadden 1 invaller. Luuk Peters ontbrak, daarvoor speelde Cheung. Dat kun je toch nauwelijks een verzwakking noemen! Bovendien kwam het ons tactisch slecht uit, omdat nu Anton van Rijn aan 2 speelde, waar normaal Luuk speelt.

 

Na een uurtje of 2 zag het er voor ons eigenlijk wel veelbelovend uit. Caspar had remise, Mark en Hans stonden goed. Niemand had een stelling, waarin verlies te verwachten was. Maar toch werd het een zware 2-6 nederlaag. Hoe dat zo kwam. Tja, als ik dat eens wist! Wel vind ik, dat bij een aantal spelers de scherpte en de gedrevenheid ontbreekt, die er vorig seizoen wel was. Een aantal spelers halen ook niet hun normale vrije hoge niveau.

 

Moeten we ons nu zorgen gaan maken? Ja en nee. Ja, we staan nu negende en dus op een degradatie plaats. Nee, want we hebben nu 3 van de 4 topteams gehad. Een daarvan hebben we zelfs gewonnen. De komende ronden kunnen en moeten we de nodige punten gaan pakken.

Voor Maarten kunnen zijn tegenstanders dit seizoen niet sterk genoeg zijn

 

Rob speelde weer zijn oude vertrouwde degelijke spelletje
en kwam niet in de problemen

Caspar was als eerste klaar. Hij is de laatste tijd erg slecht op dreef, daarom deed hij in de opening in een gelijke en gesloten stelling maar een remise aanbod, wat na enig aarzelen werd aangenomen.

 

Aan alle overige borden werd zwaar geknokt voor de punten.

 

Mark met zwart combineerde zich fraai door de witte stelling van teamleider Pepijn van Erp. Hij kon ook vrij eenvoudig winnen, maar miste een geniepig tussenschaak, waardoor hij een toren achterbleef. Tot zijn en ons geluk had hij nog juist eeuwig schaak.

 

Willem kwam overwegend te staan tegen van Rooij. Diens Hollands werd listig omzeild, wat tot voordeel leidde. Helaas kreeg Willem weer te maken met zijn aloude tegenstander, de klok. Iets, waarvan de Rooij slim profiteerde door de stelling zoveel als mogelijk te compliceren.  Willem verbruikte veel te veel tijd en verloor tenslotte door tijdsoverschrijding in een inmiddels verloren stelling.

 

Wesley kreeg met wit via een omweg het Benko gambiet tegen zich. Dat speelt erg lastig, vooral tegen een sterkere tegenstander. Na taai verweer moest hij dan ook uiteindelijk in een toreneindspel het loodje leggen.

 

Ik, Henk, kwam met zwart behoorlijk uit de opening. Er ontstond een heel ingewikkelde stelling, waarin mijn tegenstander erg veel tijd investeerde. Helaas ging ik mee in de complicaties, waar ik het ook overzichtelijk had kunnen houden.  Nu raakte ik verdwaald in het woud van varianten en moest een kwal geven zonder tegenspel. Arie van de Hurk schoof het daarna netjes uit.

 

Maarten speelde aan bord 1 weer een zeer goede partij tegen de zeer sterke Hasenlager. Deze kwam terecht in de voorbereiding van Maarten. Het werd een spannende en spectaculaire partij, waarin Maarten de dame+2 pionnen kreeg tegen 2 torens. Uiteindelijk werd het remise door herhaling van zetten.

 

Rob op bord 8 speelde zoals hij dat al het heel seizoen doet. Zonder veel poespas, stelling dichthouden en vereenvoudigen. Thomas Willemsen heeft nooit  enige kans op voordeel gehad en de vrede werd kort na tijdcontrole getekend.

Bij Hans gaat het in een ingewikkeld toreneindspel helemaal mis

 

Hans was weer als laatste bezig, zoals bijna altijd. Na de opening had hij met wit een solide pluspion. Deze kon hij meenemen tot in het toreneindspel. Rob Bisschops toonde zich in dat onderdeel evenwel aanzienlijk bedrevener. De stelling van Hans werd steeds minder en de pluspion verdween. Hij raakte er nog eentje kwijt. De stelling was misschien nog wel te houden, maar Hans ruilde zijn verre vrijpion op g7 tegen een verdwaalde boer op a6. De zwarte vrijpion op d4 bleek daarna niet meer te stoppen, zodat ook hij de koning moest omleggen.

 

De volgende ronde, de 5de, is weer een thuiswedstrijd. Wij ontvangen dan de Drie Torens, uit Tilburg. Zij staan nu 5de, op 1 punt van de 4 koplopers. Het is voor ons een belangrijke wedstrijd.  Het zou heel goed uitkomen, als we deze zouden kunnen winnen.

 
21 november 2009

Kasteel 1 kansloos in Utrecht

Henk van Kortenhof

 

Op deze fraaie zaterdag mochten wij naar Utrecht, voor onze uitwedstrijd tegen Utrecht-3. Dat team, qua rating een potentiële  kampioen, speelde tot dusver ontstellend zwak. Helaas waren ze tegen ons met hun complete opstelling, voor het eerst dit seizoen. Daarentegen waren wij verzwakt door het niet meespelen van Mark, onze clubkampioen. Bovendien kreeg Wesley voor het begin van de wedstrijd een fikse inzinking. Gelukkig was hij wel in staat om te spelen, en hij deed het helemaal niet zo slecht.

 

De Utrechters hadden hun opstelling flink door elkaar gehusseld. Hun borden 5 en 6 zaten nu op 1 en 2, terwijl bij voorbeeld Duistermaat op 7 speelde. Maarten had aan bord 3 de eer om tegen Hans Bouwmeester te mogen aantreden. Deze voormalige topspeler, 80 jaren oud inmiddels, is nog altijd een geduchte schaker.  Maar vandaag had hij niet zoveel zin, en hij bood na een zet of 17 remise aan. Ja, en wie is Maarten dan om te weigeren? Na deze meevaller volgden 2 kansloze nullen.

 

Twan had de pech aan bord 7 tegenover Duistermaat te zitten. Ook al wat ouder,  maar nog steeds ijzersterk, zoals ook Twan moest ervaren. Nadat beide partijen lang hadden gerocheerd, liep de zwarte aanval veel harder dan die van wit. Caspar is momenteel niet in de goede doen. Tegen Schenk ontstond vanuit de opening een middenspel zonder dames. In deze positionele stelling raakte Caspar vrijwel direct de weg kwijt. Hij moest al snel een paar pionnen inleveren en kwam er daarna niet meer aan te pas.

 

Willem speelde een wat ongelukkige partij. Hij moest voortdurend verdedigen, wat niet zijn sterkste kant is. In de tijdnoodfase kreeg hij echter gevaarlijke tegenkansen. Waarschijnlijk heeft hij daar zelfs ergens de winst laten liggen. Zoals het nu ging, verloor hij ten slotte door tijdsoverschrijding, na een notatiefout. In de slotstelling stond hij een stuk tegen wat pionnen achter.

 

Van Os versus van Berkel, stand na de 36ste zet van wit. Zwart kan hier spelen 36….Ta3!, zoals Willem zelf aangaf. Op Tec1 komt wel Txa2. Na 38. Dxa2 volgt dan 38…. Dxg5+  en 39 Dxc1. En zwart heeft goede winstkansen. Na meteen Txa2, wat Willem speelde, bleef hij materiaal achter. Uiteindelijk verloor hij door tijdsoverschrijding.

 

Wesley speelde aan bord 2 tegen de Groot. Een Wesley in zijn normale doen had zeker winstkansen gehad. Ook nu kwam hij nog uitstekend te staan, maar hij kon het toch niet uitmaken. Uiteindelijk werd remise overeengekomen. Een prima prestatie voor iemand, die eigenlijk nauwelijks in staat was om te schaken.

 

Ik, Henk speelde aan bord 5 een wisselvallige partij. De opening was voor mij, met een zeer kansrijk stukoffer. Nooijen verdedigde zich echter handig en ik speelde niet de sterkste voortzetting, waardoor er een gelijkstaand middenspel op het bord kwam. Dat was vol complicaties, waarbij mijn tegenstander langzamerhand het betere van het spel kreeg. Er kwam een toreneindspel op het bord, wat de zwartspeler niet erg goed speelde. Hij werd in deze fase dan ook redelijk eenvoudig uitgetikt, waardoor ik de enige winstpartij van deze dag scoorde.

 

Rob kwam na een gesloten opening geleidelijk wat minder te staan. Na een foutieve afwikkeling bleef hij een pion achter in een toreneindspel. De stelling was echter zeer gesloten en de witspeler vond nergens een gaatje om door te breken. Rob begint onderhand een specialist te worden in dat soort posities!

 

Bij Hans ten slotte gebeurden de vreemdste dingen, die ik in mijn lange leven op een schaakbord heb gezien. Na een rustige opening werd hij langzaam weggedrukt. Hij moest een pion inleveren in een slechte stelling. Wij gaven er geen stuiver meer voor, vooral omdat hij ook nog in hevige tijdnood kwam. Hij had nog een minuut, zijn tegenstander een half uur. Hoewel hij ook nog een stuk verloor bleef hij stug doorspelen, zeer tot ongenoegen van zijn tegenstander Mulder. Deze kon op vrijwel iedere zet direct winnen, maar maakte de zeer grote fout met Hans te gaan mee vluggeren. In een poging om ruil van de laatste pionnen te verhinderen gaf hij zijn stuk weer terug waarna deze pionnen toch werden geruild. Met beiden alleen nog K+T claimde Hans remise, hetgeen door de wedstrijdleider werd gehonoreerd. Moraal: als je zelf nog genoeg tijd hebt, blijf rustig kijken en je kansen afwegen. Mee vluggeren is het domste, wat je dan kunt doen.

 

Na deze toch wel verdiende en tamelijk kansloze 5-3 nederlaag tegen een directe degradatie concurrent blijft Kasteel 1 in de gevarenzone.  Volgende ronde mogen we het weer thuis proberen. Op 12 december spelen we dan tegen UVS-1. Opnieuw een heel sterke tegenstander, die het onderlinge duel om de koppositie tegen Veldhoven nipt verloor. Het is te hopen, dat onze topspelers, die nu zo uit vorm zijn, dan weer in hun normale doen zijn, anders zal het een moeilijke zaak worden.

 
31 oktober 2009

Kasteel 1 overtuigend tegen NUVEMA/D4 talententeam.

Henk van Kortenhof

 

We traden aan tegen een echt jeugdteam op deze mooie zaterdag.  De oudste speler was misschien 18, de jongste, ’n jaar of 12. Een heel aparte ervaring om te spelen tegen kinderen, die met gemak mijn kleinkinderen hadden kunnen zijn. Maar die wel de speelsterkte van een Caspar of een Mark hebben. De namen van die jongelui zullen we over een paar jaar nog wel eens in de krant en in schaaktijdschriften tegenkomen.

 

Onze tegenstanders misten een van hun beste spelers en dat heeft hen toch wel opgebroken.  De wedstrijd zelf was spannend, hoewel we als team toch wel steeds aan de pluskant stonden. Na de opening zag het er zelfs heel goed uit. Mark, Maarten, Willem en Rob stonden ongeveer gelijk, alle anderen kwamen met een groot of klein voordeeltje uit de opening.

 

Wesley, heel goed op dreef dit seizoen

Bij Willem vervlakte het vrij snel. Als wit niks wil, is het met zwart altijd lastig om wat te bereiken. Ook al speel je nog zo’n interessante opening.  Wesley is momenteel prima op dreef. Met zwart kreeg hij na een positionele fout van zijn tegenstander snel initiatief. Dat resulteerde in pionwinst. Toen daarna ook nog zijn koning kwam binnenwandelen was het snel bekeken.

Hans speelde eveneens een prima partij. Direct na de opening kon hij een pionnetje meepikken. Die moest hij wel weer teruggeven, maar daarna kwam Hans duidelijk beter te staan. Zijn tegenstander kwam voor de keuze tussen een verloren eindspel en dameverlies en hier hield ook hij het voor gezien. Mark had in Robin Leenaerts een sterke tegenstander. Zijn koningsstelling kwam open te liggen na een kleine combinatie van Robin. Mark offerde wat pionnen om aanval te krijgen, maar dat sloeg niet door. Tenslotte won wit in de aanval.

Hans, 1 van de 4 winnaars vanmiddag

Ervaring wint het van jeugdigheid

Daarna moest ook Caspar het afleggen tegen Eva Baekelant. Caspar kwam met voordeel uit de opening. Zoals het Caspar dan betaamt, trok hij met vliegende vaandels en slaande trom ten aanval, in plaats van rustig zijn stelling te versterken. Ook nu liep dat weer verkeerd af, hij werd keurig netjes uitgetikt. Henk speelde tegen de invalster Masha Bitalzadeh, het kleine zusje van de meester Ali Bitalzadeh. Masha is in alle categorieën bij de jeugd Nederlands kampioene geweest. Ze kan ook uitstekend schaken, maar vandaag legde de jeugd het af tegen bijna 50 jaar schaakervaring. Ze speelde een wat mindere opening, maar hield in het middenspel de zaak nog dicht. Tenslotte ontstond een lastig eindspel waarbij Henk het loperpaar en een pluspion had. Het was nog best lastig, omdat er nog maar 2 zwarte en 1 witte pion op het bord stonden. Dergelijke eindspelletjes zijn aan de jeugd meestal niet besteed. Dat was ook nu zo, en Henk won.

 

Bij Rob werd het evenwicht nooit echt verbroken. Er kwam een eindspel op het bord, waarin Lars Vereggen met zwart een fractie beter stond. Hij probeerde het heel lang, maar de stelling was veel te gesloten om ergens te kunnen binnenkomen. Remise dus. Daarmee was in ieder geval 1 matchpunt veilig gesteld.

Alleen Maarten was nog bezig. Hij had een heel ingewikkelde partij tegen Stefan Beukema, ondanks zijn Fries klinkende naam een echte Belg. De partij ging aanvankelijk min of meer gelijk op, totdat Maarten een foutje maakte. Stefan met zwart kreeg initiatief, maar Maarten is een taaie tegenstander. Er kwam een werkelijk krankzinnige slotfase op het bord. Stefan had een kansrijke aanval maar had ook de druk, dat hij moest winnen. Daartegenover de koele kikker Maarten, loerend op een counter. Tenslotte won ook hier de ervaring het van de jeugd. Na damewinst speelde Stefan nog even door, maar hij had gerust kunnen opgeven. Daarmee kwam de eindstand van 5-3 op het scorebord.

Een krankzinnige slotfase

 

Een prima resultaat, zeker na de zeperd tegen ’t Pionneke. En ook belangrijk, met de zware wedstrijden tegen Utrecht-3 en UVS-1 voor de boeg. Volgende afspraak is op 21 november. Dan spelen we uit tegen Utrecht-3. Ook dat zal een zware dobber worden. Het is op papier een heel sterk team, met 6 spelers met een rating van 2000+, eentje zelfs van 2300! Toch staan ze met 0 punten onderaan. Natuurlijk zullen wij onze best doen om dat zo te houden. Enne, bij Asia was het nog lang onrustig. Het personeel groet ons inmiddels al als oude bekenden.

 
26 september 2009

Zware nederlaag voor Kasteel 1

Henk van Kortenhof

 

Bij de eerste wedstrijd van het nieuwe seizoen heeft Kasteel 1 een zware nederlaag geleden tegen het sterke team van ’t Pionneke.

 

Het was weer eens veel te mooi weer om te schaken, deze zaterdag. Op één of andere manier is dat altijd zo, wanneer we overdag moeten spelen. De reis naar Roermond verliep spoedig, we hadden wel flinke problemen met parkeren. Het was maar goed, dat we bijtijds hadden afgesproken, uiteindelijk hadden we pas tegen de klok van één iedereen bij elkaar.

 

Voor de wedstrijd ontdekte ik, dat bij de Limburgers twee 2100+ spelers ontbraken, wat mij wel hoop op een redelijk resultaat gaf. We speelden in een heel mooie locatie, die wel wat aan onze eigen speelzaal deed denken.

 

De wedstrijd zelf zag er aanvankelijk niet zo beroerd uit. Willem stond weliswaar al snel op verlies, maar Caspar, Hans en Mark hadden een goede stelling. Maarten, Wesley en Henk stonden wat onder druk, terwijl het bij Rob helemaal gelijk opging. Maar het ging daarna toch tamelijk snel mis. Willem verloor inderdaad snel, hij had in de opening een kleinigheidje overzien. Op het moment, dat Wesley tegenspel leek te krijgen ging er daar ook wat fout, en ineens was het afgelopen. Hans won in de opening een pion. Deze werd teruggeofferd voor aanvalskansen. Het zag er goed uit, maar in de tijdnoodfase lukt het toch niet helemaal, remise dus.

 

Caspar had een prachtige stelling opgebouwd. Hij had deze rustig kunnen gaan versterken om dan eens te kijken, waar hij zijn tegenstander zou vloeren. In plaats daarvan offerde hij overhaast een stuk, om vervolgens te ontdekken, dat hij onvoldoende materiaal had om mat te kunnen zetten. Ik, Henk, kwam wat gedrukt te staan nadat ik de opening te passief had gespeeld. Ik offerde een pion voor tegenspel en om onder de druk uit te komen. Dat leek te lukken, maar toen ik daarna nog een pion weggaf, belandde ik in een kansloos toreneindspel. Rob speelde een regelmatige remise, waarbij hij nooit echt in gevaar kwam. Mark belandde in een paardeindspel, waarin hij wat meer ruimte had. Hij probeerde het heel lang, maar moest tenslotte in remise berusten.

 

Maarten speelde met zwart een hele beste partij tegen een van de sterkste Roermonders. Hij belandde in een heel spannend paardeindspel, waarin zijn tegenstander de beste kansen had. Maarten keepte het echter prima naar remise.

 

Aldus stond er na afloop een 6-2 nederlaag op het scorebord. Fors, maar verdiend. Het ontbrak ons beslist niet aan motivatie en aan werklust. Integendeel, iedereen heeft heel hard gewerkt voor een beter resultaat. Bij een aantal spelers ontbrak echter de vorm. Tja, en dan is het moeilijk. We zullen ons voor de volgende wedstrijd, op 31 oktober tegen het NUVEMA/D4 talententeam wat moeten laten invallen. Die mannen wonnen met grote cijfers van het sterke Utrecht-3.

 
09 mei 2009

Het Kasteel vs ASV-2: de “jonkies” doen het beter………..

Henk van Kortenhof

 

In de 9de en laatste ronde van de KNSB competitie ontvingen we afgelopen zaterdag het sterke ASV-2. Beide teams waren verzwakt: wij misten Wesley, terwijl bij ASV Koert van Bemmel ontbrak. Voor de bezoekers stond er echt helemaal niets meer op het spel; wij wilden nog wel strijden om onze 2de plaats  te behouden en om een extra promotieplaats voor de OSBO in de wacht te slepen. En het was een spannende wedstrijd, waarin onze jongere spelers overduidelijk aantoonden, hoe ze zijn gegroeid in de loop van dit seizoen.

 

Maarten speelde met zwart op bord 1, bij afwezigheid van Wesley. Hij stond lange tijd wat gedrukt, maar kon zich met een winnende combinatie bevrijden. Mark speelde een prachtige, gedurfde partij tegen de geduchte Theo Jurrius. Mark ging niet in op het Morra gambiet van zijn tegenstander, maar bezorgde hem een zwakke pion. Het zag er allemaal maar gevaarlijk uit met de koning van Mark in het centrum en allerlei open lijnen, maar het paste precies. Uiteindelijk won Mark in het eindspel.

 

Willem kreeg pion- en kwaliteitsoffers te verwerken. Hij moest de kwaliteit teruggeven, maar de extra pion gaf hij wat gemakkelijk weer weg, met als resultaat remise. Henk kwam tegen de andere captain Holtackers plezierig uit de opening. Hij zette echter wat te optimistisch voort, wat hem een zwaar verkreukelde pionnenstructuur opleverde. Een poging om een koningsaanval op te zetten kwam niet uit de verf en wit won.

 

Twan leek in de opening zijn tegenstander te overlopen op de koningsvleugel. Deze kreeg echter toch wel tegenkansen, maar in de tijdnoodfase sloeg Twan alsnog toe. Rob speelde heel goed tegen Losekoot. Hier ging het echter mis in de tijdnoodfase. Er ontstond nog een incident wegens een onreglementaire zet van Rob, maar de stelling was en bleef verloren.

Twan; "Supersub"

 

Caspar; De held van de dag!

Hans had het moeilijk tegen Schleipfenbauer. Hij verloor steeds meer materiaal en verloor in feite kansloos. De held van de dag was Caspar. Tegen de sterke routinier Fred Reulink belandde hij in een eindspel met een klein plusje, een betere pionnenstructuur. Dat werd omgezet in pionwinst en er verscheen een sterke vrijpion op de b-lijn. Iedereen betwijfelde, of dit wel gewonnen was, maar Caspar drukte onverstoorbaar door. Fred gaf op, toen hij mat zou gaan. Een geweldige prestatie van onze houwdegen, die hier bewees, ook echt te kunnen schaken.

 

Hiermee zit het seizoen 2008-2009 erop!

 

Het was een seizoen, waarvan je als teamleider zou willen, dat het nooit zou eindigen. We zijn 2e geworden in onze klasse, een topprestatie. We zullen in ieder geval vermeld worden in de toekomstige gedenkboeken van onze vereniging.

 

Het was ook een seizoen, waarin de jongere spelers zich duidelijk hebben gemanifesteerd. Mark, Maarten en Wesley zijn enorm gegroeid. Caspar, feitelijk onze sterkste speler, had het aanvankelijk moeilijk. De laatste ronden bewees ook hij als schaker veel completer te zijn geworden. Ook de meer ervaren spelers, Willem, Hans, Rob en Henk voldeden ruimschoots aan de verwachtingen.

 

Henk werd zelfs topscoorder met 6½ uit 9. Weliswaar alles aan de lagere borden, maar je moet ook daar nog wel winnen. En Twan was onze supersub. Met 3 uit 4 leverde hij een puike prestatie. Qua inzet en speelsterkte hoort hij eigenlijk gewoon thuis in het eerste.

Henk; topscoorder

 
18 april 2009

Het Kasteel-1 is niet te stuiten

Henk van Kortenhof

Na de ruime zege tegen Unitas-2 werd in de voorlaatste ronde ook de uitwedstrijd tegen Wageningen-2 in een mooie 5-3 overwinning omgezet. Deze wedstrijd was een goede graadmeter voor ons, aangezien we vorig jaar een monsternederlaag leden tegen datzelfde team. Nu gebied de eerlijkheid te zeggen, dat onze tegenstanders flink verzwakt waren, zeker tegenover vorig seizoen. Harmen van de Werken is vertrokken en ook Erwin Oorebeek speelde gisteren niet mee. Dat maakt nogal een verschil!  Op onze overwinning viel maar weinig af te dingen, al moesten er wel enkele slechtere stellingen worden gehouden. Maar we hebben er wel flink voor moeten werken! Twan viel in voor Rob Duin, die dit weekend zijn 12,5 half jarig huwelijk viert. Vanaf hier alsnog mijn gelukwensen!

 

Als eerste was Wesley klaar. Hij kwam met zwart wat gedrukt uit de opening, maar zijn tegenstander kon geen goed plan vinden. Wesley zette gewoon zijn stukken goed neer en startte een koningsaanval, compleet met stuk- en torenoffers. Een zeer fraaie zege!

 

Direct daarna verloor Maarten, die ook met de zwarte stukken speelde. Tegen de zeer sterke Kees Stap kwam hij simpelweg tekort. Hij moest voortdurend keepen en verloor tenslotte een stuk. Het is beslist geen schande, waarschijnlijk zouden we tegen zijn tegenstander allemaal een 0 hebben gehaald.

 

Mark (met wit) bezorgde ons weer een voorsprong. Tegen Clemens de Vos kwam hij bepaald slecht te staan, misschien wel verloren. Hij belandde in een toreneindspel met een pion minder, maar op dit niveau worden eindspelen nogal eens slecht behandeld.  De Wageninger had er ook niet echt kaas van gegeten, hij liet zich er eigenlijk simpel afschuiven.

 

Hoe er geknokt moest worden blijkt wel uit het feit, dat bij de 1e tijdcontrole alleen deze 3 partijen uit waren.  De volgende remise kwam van Willem. Hij verloor met wit tegen de jonge Franssen een pion, maar kreeg daarvoor geweldig mooi spel. Dat leverde Willem een kwaliteit op. Hij zette echter niet helemaal goed voort, waardoor een eindspel van toren+pion tegen loper+3 pionnen op het bord kwam. Hierbij had geen van beiden nog winstkansen.

 

Daarna kwam Caspar met een remise aanbod, zeer tegen zijn gewoonte. Hij stond met de witte stukken steeds een fractie beter, zonder dat ooit de winst in zicht was. Het dubbel toreneindspel was ondanks een pluspion nauwelijks te winnen, ook zonder eeuwig schaak. De remise van mij, Henk, was gezien de stelling nogal verrassend. Zoals bijna gebruikelijk trof ik weer een invaller, dit keer van een wat zwaarder kaliber dan de laatste ronden. Van der Wall is een sterke en geroutineerde speler. Direct na de opening stond ik behoorlijk, maar ik ging in op een ongunstige afwikkeling. Er ontstond een stellig met ongelijke lopers en allebei een toren met het initiatief bij wit, dus bij mijn tegenstander. Hij won tenslotte een pion, maar daarvoor kon ik me wat aan de druk ontworstelen. Toch zag het er maar slecht uit, maar met een truc a la Caspar kon ik afwikkelen naar een remise eindspel.

 

Het winnende punt kwam van Twan. Met wit toog hij tegen een Caro-Kan ten aanval, zoals we dat van hem kennen. Zijn tegenstander liet het allemaal gelaten op zich afkomen en moest 2 pionnen inleveren om nog een dubbel toreneindspel te kunnen bereiken. Twan speelde dit zeer sterk en dwingend uit. Alweer een prima punt voor onze supersub!

 

Hans Quint was weer het langste bezig, zoals wel vaker. Hij verloor in het middenspel een pion bij een wat mindere stelling. Het zag er slecht voor hem uit, maar hij hield knap stand. Ten slotte ging zijn tegenstander aan het offeren.  Met Hans 2 stukken tegen 4 pionnen voor zijn tegenstander, en allebei nog een dame, werd tot remise besloten op een moment, dat beiden nauwelijks nog bedenktijd over hadden.

 

In onze klasse is Caissa-2 kampioen geworden, ondanks een 6-2 nederlaag tegen Kennemer Combinatie 3. Ook ASV-2 verloor fors, met 5½ - 2½ van Paul Keres. Door deze ontwikkelingen staan we nu plotseling 2de. Als we in de laatste ronde tegen ASV-2 niet verliezen zullen we daar ook eindigen. Bij verlies worden we vermoedelijk 3de. Hoe dan ook, een puike prestatie! Omdat zowel Zuckertort als Zeist wonnen is de strijd om degradatie nog helemaal open. De onderste 6 teams ontmoeten elkaar de laatste ronde, waarbij alleen KC-3 al veilig is. Het zal er wel op neer komen, dat de verliezers gaan degraderen.

 

Tja en wat Kasteel 1 betreft zal het duidelijk zijn, dat de stemming opperbest is! Hoe het ook afloopt in de laatste ronde tegen ASV-2, ons seizoen kan al lang niet meer stuk. Het was gisteravond dan ook erg gezellig met het hele team bij Asia.

 
28 maart 2009

Het Kasteel definitief veilig na eclatante zege op Unitas 2

Henk van Kortenhof

Met een fraaie 5½ - 2½ zege tegen het sterker geachte Unitas 2 heeft ons topteam het verblijf in de KNSB met een jaartje verlengd. Het was een perfecte dag om te schaken, deze zaterdag in maart met koud en regenachtig weer. En zoals altijd waren de omstandigheden in en rond de speelzaal weer prima in orde. Hoe blij we daar mee mogen zijn, daar kom je pas achter, na een uitwedstrijd tegen een team met een accommodatie als Alteveer. De wedstrijd zelf verliep spannender dan de uitslag doet vermoeden. De eerste paar uur zag ik het niet echt positief in. Er stonden enkele mensen wat minder, en tegen sterkere spelers loopt dat dikwijls slecht af.

We boffen maar met onze fraaie speelzaal

 

Opnieuw een speler die kennismaakt met het, in Wijchen inmiddels
 bekende "Hermelingen".

Ik speelde zelf met zwart tegen een invaller. Dat was een jochie van een jaar of 13. Een soort Jorik Quint, maar dan uit Groningen. Ik heb het daar nooit zo op, je weet nooit, wat voor wonderkind er tegenover je kan zitten. Maar ik had een gemakkelijke middag. Pionwinst direct na de opening, vervolgens afwikkelen naar een eindspel met nog steeds een pluspion. Het eindspel is vaak de achilleshiel bij die jonge spelers. Zo was het nu ook, ik won eenvoudig.

 

In de stelling van Mark had ik aanvankelijk weinig vertrouwen. Dat bleek reuze mee te vallen, hij stond zelfs wat beter. Hij maakte echter een foutje, waarna het potremise was. Willem moest na de opening in een optisch wat mindere stelling oppassen. Ook hij wikkelde echter bekwaam af naar remise. Caspar kwam slecht tot verloren te staan tegen Evie Warmelink, een invalster, maar wel met een rating van 2031. Het arme meiske kwam er achter, waar de uitdrukking “Hermelingen” vandaan komt. Het toreindspel dat ontstond, was totaal gewonnen voor onze man.

Wesley won daarna in de tijdnoodfase zeer fraai van de sterkste Unitasser, Micha Jans. Deze offerde een kwaliteit voor vage aanvalskansen, maar de enige die aanval kreeg was Wesley. Hij is toch niet voor niets onze onbetwiste snelschaakkampioen! Daarmee was het 4-1, met nog 3 partijen bezig.

 

Maarten speelde een wisselvallige partij tegen Knol. Na de opening stond Maarten in een goede stelling een pion voor. Na de tijdcontrole had hij die pion nog steeds, maar zijn positie was duidelijk verslechterd. In het toreneindspel stonden koning en toren van de tegenpartij aanzienlijk actiever. Maarten gaf slim een pion terug om af te wikkelen naar een stelling, die potremise was. Na nog een aantal zetten moest ook zijn tegenstander dit erkennen.

Wesley werd de "Man of the Match"

 

Rob stond direct na de opening wat minder. Na de tijdcontrole had hij echter een kwaliteit tegen een pion gewonnen. Bovendien stond er een stelling op het bord, waarin hij zeker op mat had kunnen spelen. Hij gaf er echter de voorkeur aan om af te wikkelen naar een veilige remise. Ook Hans stond lange tijd wat moeilijk na een wat mislukte opening. Hij slaagde erin om een gelijk staand paardeindspel te bereiken. Zijn tegenstander speelde dit gênant lang door, werkelijk tot de laatste pion. Maar Hans gaf geen krimp en hield keurig stand.

 

We hebben werkelijk heel goed gepresteerd tegen een team, dat op bijna alle borden op papier aanzienlijk sterker was. Als er dan geen enkele nul valt, dan is dat collectief een prima resultaat. De laatste 2 wedstrijden staat er voor ons niets meer op het spel. Maar de komende ronde op 18 april spelen we in en tegen Wageningen. En daar hebben we nog wat goed te maken, na de zeer zware nederlaag van vorig seizoen, toen we allebei nog in de promotieklasse speelden. Mochten we daar winnen, dan mogen we de laatste ronde tegen ASV-2 duelleren om de tweede plaats in 3C.

 

Tja, en later, bij Asia was het weer buitengewoon gezellig, met de 4 jongere spelers, ondergetekende en de dames van Maarten en mij erbij. Aan een andere tafel zat het voltallige team van Unitas! Susi vaart er wel bij, dat we KNSB spelen.

 
07 maart 2009

Een ongelukkig dagje Amsterdam

Henk van Kortenhof

Het zat Kasteel-1 in veel opzichten niet mee, bij de lastige uitwedstrijd tegen Alteveer. De heenreis verliep voorspoedig. Zelfs zo, dat we er om 1 uur al waren. Na een kopje koffie werd de speelzaal opgezocht. Het was een nogal merkwaardige speelhol, eigenlijk gewoon een grote keuken. Wat pianomuziek op de achtergrond, maar wel lekker warm. Sommige plaatsen waren nogal krap bemeten. Het viel voor mij tenminste niet mee, om langs de andere borden te wandelen. En er waren ook toeschouwers, uit Wijchen wel te verstaan! Ritchy en John hadden de moeite genomen om helemaal naar Amsterdam te reizen.

 

De wedstrijd zelf verliep heel spannend.  Op de eerste borden rekenden we nergens op, daar waren de tegenstander gewoon te sterk. Vooral Mark en in mindere mate Maarten hielden toch lang en goed stand. Maar uiteindelijk moesten beiden het loodje leggen. Waar het bij Mark uiteindelijk mis ging moet  ik nog uitzoeken, ik dacht dat hij wel aardig stond. Maarten kwam terecht in een opening, waar zijn tegenstander gewoon meer van wist.

Schaken in de keuken

Willem van Berkel speelde een spectaculair tijdnoodduel tegen Alteveers captain Sternau. Op het moment dat hij kon winnen blokkeerde hij echter. Nadat de tijdnood voorbij was, bleef er een totaal verloren eindspel over. Caspar trok aan bord 5 in zijn bekende stijl ten strijde. In een voor Caspar gewonnen stelling ging zijn opponent op de 40ste zet ook nog door de vlag.

 

Henk trof een invaller. Deze verbruikte erg veel tijd om de opening te overleven. Dat lukte, maar na de 30ste zet, met zijn vlag op vallen, stortte de witte stelling toch in. Hans stond aanvankelijk goed tegen van de Berg. Ergens moet hij iets hebben gemist, want hij verloor een pion en werd daarna eigenlijk kansloos weggespeeld.

 

Rob stond na een koningsindische opening steeds wat beter. Hij haalde op betrekkelijk eenvoudige wijze het punt op. Pechvogel van de dag werd echter Wesley. Kort na de tijdcontrole stonden we 4-3 achter, met alleen zijn partij nog bezig. Wesley ging er eens goed voor zitten en liet zien, hoe geweldig hij soms kan schaken. Zijn minder staand toreneindspel werd een gelijke stelling, daarna kwam hij beter te staan en ten slotte gewonnen.

 

Op dat moment echter werd de combinatie van spanning, tijdnood en vermoeidheid hem echter te veel.  Een theoretisch gewonnen stelling glipte door zijn vingers en ten slotte moest hij in remise berusten. Zo leden we een wat onfortuinlijke nederlaag.

 

Eten bij een "langzame" Argetijn

Daarmee was echter onze tegenslag nog niet op. Na een wandeling door het centrum van Amsterdam, een soort dierentuin, maar dan met mensen, belandden we bij een Argentijns restaurant. Het eten was voortreffelijk, maar het duurde allemaal wel erg lang.

 

Eindelijk aangekomen bij het transferium ontdekten we, waarom het parkeerbeleid in Amsterdam zo’n slechte naam heeft. We hadden keurig kaartjes, maar afrekenen was er niet bij. Het kaartje van Hans verdween zelfs helemaal in het pinapparaat, wat hem een flinke smak geld extra kostte.

 

Rob en Willem werden het hele gebouw doorgestuurd, voor ze tenslotte bij de gratie Gods ergens mochten afrekenen. Nee, het transferium kan ik niemand aanraden. Uiteindelijk waren we pas tegen 1 uur thuis, terwijl we hier al om half 11 waren vertrokken. Toch wel een lange dag om een potje te schaken.

 
07 februari 2009

De “oudjes”  van Kasteel 1 doen het nog prima!!

Henk van Kortenhof

 

Van een zeer tevreden teamleider.

 

De 5de ronde van de KNSB was voor ons weer een hele goede, waarbij de 3 oudste spelers van het team het verschil maakten.

 

De uiteindelijke uitslag werd voor een belangrijk deel bepaald nog voor er een zet was gespeeld.

 

Eerst kwam het bericht, dat Wesley niet kon spelen. Daarmee was al een beetje rekening gehouden, en Twan was paraat om in te vallen. Om niet de hele opstelling om te gooien besloten we om hem gewoon in plaats van Wesley op 5 te zetten. Daarvan kreeg ik al heel snel spijt, toen beek dat onze tegenstander, de Kennemer Combinatie 3, maar 7 spelers meebracht. En precies het bord van, jawel, Caspar, 4 dus, bleef leeg. Een gemakkelijk punt voor onze sterkste speler!

 

Ook Henk had aan bord 7 een gemakkelijke middag. Zijn tegenstander Boulahfa speelde een soort gambiet, wat helemaal niet klopte.

Toen hij behalve 3 pionnen ook nog een stuk verloor hield hij het voor gezien, 2-0.  Willem speelde aan bord 3 weer een echte van Berkel partij, waar ik dus eigenlijk niets van begreep. Zijn tegenstander ook niet: met 2 torens tegen een dame liet hij zich door een simpel schaakje een toren afpakken, 3-0.

 

Daarmee was de koek voorlopig op, aan een aantal borden stonden we moeilijk, zo niet verloren.  Mark zat weer aan bord 1. Hij speelde prima, en kwam terecht in een eindspel met een pluspion. Helaas speelde hij die heel lastige stelling niet helemaal goed, en hij verloor tenslotte zelfs nog. Helemaal geen schande, tegen een speler met zo’n 200 Elo-punten meer en bovendien een pak meer ervaring.

 

Ook Twan, onze supersub, had een moeilijke middag. Hij kwam niet lekker uit de opening en na een sterk kwaliteitsoffer van zijn tegenstander pakten zich donkere wolken samen boven zijn koningsstelling. Hij deed zijn best, maar het bleek niet te houden, 3-2.

 

Hans Quint stond lang ongeveer gelijk. In de tijdnoodfase kon hij echter wat pionnetjes meepikken. Het was nog best lastig om eeuwig schaak te ontwijken, maar ook hij won, 4-2.

 

Maarten was alweer  “man of the match”, al zag het daar aanvankelijke niet naar uit. Hij verklungelde direct na de opening een pion. Zijn tegenstander, die moest winnen gezien de tussenstand, ging echter te ver bij zijn winstpoging. Hierdoor kon Maarten een heel gevaarlijke aanval opzetten tegen de zwarte koning. Op het einde mocht zwart blij zijn met de remise, dat Maarten aanbood. Dat betekende wel, dat we 4½ punt hadden en dus was de winst binnen.

 

Rob Duin tenslotte stond lange tijd optisch gezien wat beter. In de tijdnoodfase deed hij iets verkeerd, waardoor hij een pion verloor. Erger was, dat de zwarte pluspion een gevaarlijke vrijpion was, die zijn hele stelling lamlegde. Rob offerde een stuk in de hoop te kunnen afwikkelen naar een lopereindspel, waarbij zwart de verkeerde loper had. Zover liet zijn tegenstander het echter niet komen. Eindstand dus 4½  – 3½  winst, alweer!

 

Ik heb net de uitslagen en de standen gezien en op dit moment staan we derde. Een prestatie, waar we gerust trots op mogen zijn. Normaal gesproken zullen we dit seizoen niet meer degraderen, als er tenminste geen heel gekke dingen gebeuren. We moeten maar gewoon doorgaan, met wat we het hele seizoen al doen: gewoon onze puntjes meepakken. Kampioen zullen we niet worden, dat zal wel gaan tussen ASV-2 en Caissa-2. Maar we moeten toch maar proberen om die derde plaats vast te houden.  Het zou een prestatie zijn, die voor het begin van het seizoen werkelijk niemand voor mogelijk zou hebben gehouden.

 
19 december 2008

Het Kasteel in de KNSB

Henk van Kortenhof

 

Tot ieders verbazing, niet in de laatste plaats die van onszelf, zijn we aan het einde van het vorige seizoen gepromoveerd van de promotieklasse naar de KNSB. We spelen daar mee in de klasse 3C, zoals wellicht bekend zal zijn. Velen zullen hebben verwacht, dat we er weer even hard zouden uitvliegen, als we er zijn ingerold. Ik hoor het bepaalde mensen al zeggen “Wat moeten we daar nou zoeken………?” Welnu, alweer tot ieders verbazing, niet in de laatste plaats die van onszelf, vinden we ons na 4 ronden terug op een keurige gedeelde 3e en 4e plaats, samen met Wageningen-2, zelfs boven het sterke Unitas-2. Jazeker, we hebben wat geluk gehad met de loting, ik hoorde u dat al zeggen.  En natuurlijk, u hebt alweer gelijk, de sterkste tegenstanders moeten we nog krijgen. Maar de punten, die we al hebben, neemt niemand ons meer af. Voorlopig laten we de degradatieplaatsen gewoon over aan de teams, waarvan men had verwacht, dat ze mee zouden doen om de 1e plaats.  Ook onze mede promovendus Wageningen-2, doet het lang niet slecht. Gedeeld 3e en 4e, dat hadden we vooraf niet durven dromen.. Maar voor we al te hoog gaan vliegen, en dus onze vleugels verbranden, wil ik de euforie, die zo hier en daar dreigt op te steken toch wat temperen. 5 Matchpunten is mooi, maar nog niet genoeg. Ergens tegen Alteveer of Wageningen moeten we nog ’n keertje winnen om zekerheid te hebben over een langer verblijf in de KNSB. Naar mijn persoonlijke verwachting zouden ASV-2, Unitas-2 en KC-3 wel een maatje te groot moeten zijn, maar gezien de uitslagen van de vorige ronde is in onze klasse wel alles mogelijk.

 

Bepaalde zaken gaan in de KNSB toch wat anders, dan we tot dusver gewend waren. Zo is het de gewoonte, om niet alleen voor je eigen spelers voor notatieformulieren te zorgen, nee, dat hoor je ook te doen voor de tegenpartij. En de opstellingen overhandig je niet aan de teamleider, maar rechtstreeks aan de wedstrijdleider. Die zorgt er daarna keurig voor, dat deze ingevuld en wel naast je bord komt te liggen. Verder gaat alles wat formeler. Het aanbieden van een kop koffie ligt bij sommige heren al moeilijk, wamt het verstoort immers de concentratie! Ik heb ook al een paar keer de consumptiebonnen ongebruikt op tafel zien liggen na afloop van de wedstrijd. Rare jongens, die schakers! En ik heb eens een kijkje genomen op de internetsite van de KNSB, bij de afhandeling van de protesten. Dat moet u ook eens doen, het geeft een heel mooi inkijkje in het wereldje, waarin we nu met onze eerste spelen. Het varieert van niet gerechtigde spelers, tot mensen die door de vlag gaan en dan doodleuk beweren, dat de klok na 40 zetten helmaal vanzelf op –1:00 springt…….Ook de manier van spelen is wat anders, meer op zeker. Mentale hardheid en eindspelkennis, dat zijn de vaardigheden, die op dit niveau zijn vereist.

 

Maar ik dwaal weer eens af,  ik wilde eigenlijk alleen een stukje over Kasteel-1 schrijven.

We hebben momenteel in mijn ogen een echt team. Dat bleek weer eens, toen  we op het punt stonden van Zukertort te winnen. Via een handig een-tweetje tussen Maarten en Wesley werd dat beklonken, en zo moet het ook. Iinvallers hebben we tot nu toe nauwelijks nodig, want iedereen doet zijn uiterste best om te spelen. En ook met verlies kunnen we tegenwoordig redelijk goed omgaan. Natuurlijk balen we dan, en zo hoort het ook! Maar negatieve kritiek is er niet te beluisteren in zo’n situatie. In het verleden is dat wel eens anders geweest. Wat ook opvalt, als we kijken naar de uitslagen, zijn de wat mindere scores op de topborden. Nou is dat niet zo vreemd, gezien de speelsterkte bij veel van onze tegenstanders. Wij moeten het vooral hebben van onze gemiddelde sterkte, tussen de 2e en de 7e op onze ratinglijst is bijna geen verschil. En eigenlijk moet je ook Rob meetellen, die is sterker, dan zijn rating aangeeft. Onze jonkies leren er veel van, ik verwacht nog wel wat uitschieters in de 2e helft van het seizoen. Veel teams in onze klasse hebben dezelfde opbouw: een paar gruwelijk sterke spelers op de topborden, dan nog wat bijna 2000 spelers en wat relatief zwakkere spelers om het team vol te maken. En juist tegen die laatste groep kunnen en moeten we het doen. Het geeft meteen ook aan, hoe belangrijk de rol van onze middenborden is. Hun resultaat bepaalde tot nu toe in de meeste gevallen de uiteindelijke uitslag. Gezien het bovenstaande is het duidelijk, dat onze punten vooral van de lagere borden moeten komen en tot nu toe gebeurt dat ook. Routiniers als Hans, Rob en ondergetekende bezorgden tot dusver heel wat tegenstanders een lastig middagje. Ik hoop maar, dat het zo blijft. Als u dit leest, hebben we net de wedstrijd in en tegen Zeist net achter de rug. We weten nu dus al meer!

 

Naast al deze bespiegelingen wil ik nog maar eens het nut en de noodzaak van de schaaktraining benadrukken. Vooral de jongere spelers steken er veel van op. Maar ook voor mensen als Rob, Willem en ik is het goed om er aan mee te doen. Het helpt ons om ons niveau wat langer vast te houden. Ikzelf heb het gevoel, dat ik de laatste jaren beter ben gaan spelen, ook al komt dat niet meteen in de rating of in de resultaten tot uitdrukking. Het is dan ook jammer, dat niet alle topspelers van onze vereniging meedoen, ook al begrijp ik best wel waarom. Er zijn nu eenmaal zaken in het leven, die belangrijker zijn dan schaken!

(Wordt vervolgd)

 
13 december 2008

Een spannend middagje in Zeist

Henk van Kortenhof

 

Vooraf was al wel duidelijk, dat het een spannende middag zou worden. Immers, onze tegenstanders stonden na 3 ronden nog puntloos onderaan, terwijl wij, als gedoodverfde degradanten intussen al 4 matchpunten hadden. Hoewel we wat te laat vertrokken (met dank aan ondergetekende, nogmaals excuses) waren we ruimschoots op tijd in Zeist. En de verwachtingen zijn helemaal uitgekomen! Daar zag het in het begin niet naar uit. Caspar zat een beetje te klungelen en zag al snel een pion verdwijnen. Hij leek nog wel wat tegenspel te hebben, maar al heel snel leverde hij ook zijn dame in.

 

Hans liep in een schijnbaar rustige stelling in een slim valletje, wat hem een pion kostte. Zijn geroutineerde tegenstander speelde het vervolgens ijzersterk uit. Wesley stond met zwart de hele partij wat moeilijk. Hij keepte echter bekwaam naar een verdiende remise. Daarna was het de beurt aan Mark, die met wit speelde. Met een mooie, maar niet al te moeilijke combinatie won hij de zwarte dame tegen 2 torens. Normaal is dat goed speelbaar voor de torenpartij, maar diens koning stond in het open veld bloot aan allerlei schaakjes. Toen Mark een toren ging winnen hield zijn tegenstander het voor gezien.

 

Rob Duin miste in tijdnood een kansrijk stukoffer en kwam er daarna in een paardeindspel niet meer aan te pas.. Zo stonden we dus met 3½ - 1½ achter, met nog 3 partijen bezig. Willem had met zwart een heel spannend tijdnoodgevecht tegen de sterke Buisman. Hij haalde de 40 zetten met nog 3 seconden op de klok, waarbij hij een moeilijke stelling knap binnen de remisemarge hield. Er werd daarna nog even doorgespeeld, maar al snel werd hier de vrede getekend.

 

Tja, en toen stonden we dus met 4-2 achter en nog 2 partijen bezig. Zowel Henk als Maarten stonden beter, maar of beiden ook zouden kunnen winnen was nog maar de vraag. Henk stond bijna de hele partij met de rug tegen de muur. Zijn tegenstander vond echter de weg naar de winst niet en in de tijdnoodfase kon Henk met een fraai stukoffer afwikkelen naar een dame eindspel met 2 pluspionnen. Dat is helemaal niet eenvoudig, zeker niet, als je met 4-2 achter staat en de stelling helemaal open is. Maar ook de weg naar remise was voor de witspeler te moeilijk te vinden.

 

De gelijkmaker kwam tenslotte van Maarten. Hij speelde met wit een ijzersterke partij tegen de teamcaptain van Zeist, Gerard Hamers. Na de opening kwam hij langzamerhand in het voordeel, toen zijn tegenstander zijn dame offerde tegen een toren en een paard. Het paard moest worden geofferd tegen een witte vrijpion. Wat daarna overbleef was nog moeilijk genoeg, maar Maarten blijkt uit het goede schakershout te zijn gesneden en speelde het keurig naar winst. Zo eindigde het tegen de klok van 7 na een zware middag in 4-4. Hiermee mogen wij het meest tevreden zijn. We hebben toch wel enkele gelukjes gehad in deze ronde. Maar zoals men in het voetbal wel zegt: geluk dwing je af!

 

Met de winterstop voor de deur staan we nu op 5 punten uit 4 ronden. Om veilig te zijn voor degradatie moeten we eigenlijk nog ’n keertje winnen. Voorlopig ligt de competitie stil. Pas op 7 februari spelen we de 5de ronde, thuis tegen de Kennemer Combinatie 3.

 
22 november 2008

Wie zoet is krijgt lekkers…

Ritchy Duin

 

Zaterdag 22 november jl. kwam de Sint naar Zuiderpoort en dus klopte menig kinderhart wat sneller van opwinding. In een ander zaaltje was ook de spanning te snijden, want daar werd de schaakwedstrijd Kasteel 1 – Zukertort Amstelveen 3 afgewerkt. Het team uit Amstelveen kende een jeugdige bezetting. Cadeaus werden er echter niet veel uitgedeeld, het werd een middag keihard werken voor de punten!

 

Er werden geen cadeautjes uitgedeeld…

 

Mark kreeg de eer om het kopbord te verdedigen, maar het werd al snel duidelijk dat hij een zwaar middagje zou krijgen tegen Jacobs. De witspeler ontketende een sterke aanval, waarbij een compleet arsenaal aan stukken betrokken werd. De zwarte stelling zag er niet goed uit, nou zijn we wel wat gewend van Mark, maar op gegeven moment stonden bijna al zijn stukken op de achterste rij. Het eerste punt was, na 3 uur schaken, voor de Amstelveense bezoekers.

 

Rob speelde zijn bekende spelletje tegen Finkenflügel. Ditmaal was het echter zijn tegenstander die veel tijd spendeerde aan het zoeken van de juiste zetten. Rob kreeg een fraaie loperdiagonaal a3-f8 en kreeg een uiterst comfortabele stelling met aanvalsmogelijkheden op de koningsvleugel. Het tijdsprobleem nekte de tegenstander uiteindelijk. Op de 28ste zet was de tijd op.

 

Rob boekte een belangrijke overwinning!

 

Willem had zich vooraf kunnen instellen op de openingsopzet van Kho. In het middenspel verslikte Kho zich in een stukkencombinatie. Met de toren op de open g-lijn kreeg Willem een superdreiging en daarna liet Kho uit pure wanhoop zich maar mat zetten.

 

Willem van Berkel

Darrel Kho        Na 26.Pe7?

Na 26…, Pxe7 27. Lxb7, Db6+ kunnen de stukken in de doos!

 

Henk speelde tegen Brookes een gelijkopgaande partij. Nadat de ontwikkeling netjes voltooid was werd er e.e.a. geruild en ontstond er een eindspel van loper tegen paard met wat pionnen aan beide zijden. Niet voldoende om de partij te beslissen en dus werd de eerste remise aangetekend.

 

Op het bord van Hans verscheen een aparte openingsvariant die kennelijk wel vaker gespeeld is. Hans kende het niet precies meer, maar feit was dat hij op zet 10 een kwaliteit won en tegenstander Krans er 2 sterke centrumpionnen en actief stukkenspel voor terug kreeg. Nauwkeurigheid was vereist en Hans vond de juiste oplossingen achter het bord. Met enkele ferme zetten werd de voorsprong vergroot tot 3½ - 1½.

 

Jan Krans

Hans Quint       Na 10. Pxa8

Al snel in de partij staat het bord in brand bij Hans!

 

Vol verwachting klopte menig Kasteelhart want een zwaarbevochten zege lag in het verschiet!

 

Het geschenk kwam niet van Caspar zijn bord, ondanks dat hij zijn verjaardag vierde. Tegenstandster Munnik wenste daar niet aan mee te werken, plantte een sterk paard op e4 en pakte de f-lijn om de witte koningsstelling te belagen. In tijdnood zocht Caspar nog naar verwikkelingen, maar kreeg een ondekbaar mat om zijn oren.

 

Caspar kreeg niks cadeau op zijn verjaardag!

 

Het moest van de laatste 2 partijen komen en die kans zat er dik in, want Maarten en Wesley stonden beiden niet minder. Maarten hield de gehele partij gelijke tred met tegenstander Boot. Ook hier verscheen een eindspel van Loper tegen Paard met enkele pionnen aan beide zijden. De Amstelveense teamleider deed verrassenderwijs een remise-aanbod, wat eigenlijk gelijk stond aan het staken van de strijd. Wesley stond immers minimaal gelijkwaardig met zijn stuk tegen 2 pionnen.

 

Tjerk Sminia

Wesley van Nie    Na 46. Te2

De slotstelling in de partij van Wesley. Met remise-aanbod, wat een overwinning betekende!

 

Een nipte overwinning, 4½ - 3½, maar de 2 matchpunten werden dankbaar aanvaard en zo werd het toch nog een heerlijk avondje!

 
01 november 2008

Verslag van de wedstrijd op de site van Caïssa

Verslag van de wedstrijd  Het Kasteel – Caissa 2

Henk van Kortenhof

Zaterdag 1 november was een prima dag om te schaken, volop herfst, met veel regen. Dan is lekker binnen zitten en schaken zeker geen straf.

Het spelen in de grote zaal beviel ons best. Lekker ruim en voldoende plek voor de talrijke toeschouwers. Van mij mogen we er al onze zaterdagwedstrijden blijven spelen. Het is echt mooi, zoveel mensen als er altijd weer komen kijken. Dat zie je bijna bij geen enkele andere vereniging, waar we komen.

 

We hebben in de 2de ronde uiteindelijk eervol met 3-5 verloren tegen het zeer sterke Caïssa 2.

Toch heerste na afloop een wat katterig gevoel, omdat we lange tijd uitzicht hadden op een stuntje.

Het verschil tussen ons en een topploeg als Caïssa is schaaktechnisch niet zo groot.  Het zit ‘m vooral in het mentale vlak, hardheid en “zitvermogen”. Waar wij onze tegenstanders nog wel een tweede kans geven, doen zij dat veel minder, en dat maakte zaterdag het verschil.

 

De partijen.

Maarten en Henk waren beiden vrij snel klaar. Met wit bereikten beiden weinig tegen tegenstanders, die op papier sterker waren.  Dan is remise zeker geen slecht resultaat.

 

Mark kwam na een Russische opening in een nogal complexe stelling terecht met wederzijdse penningen. Toen de kruitdampen waren opgetrokken hadden beide spelers een verkreukelde pionnenstructuur, waarbij Mark wat meer ruimte had. Het ging toch ergens verkeerd, want hij verloor een kwaliteit. Die kreeg hij enkele zetten later echter weer terug en daarna kon hij het punt binnenhalen. Een prima prestatie.

 

Caspar trof op bord 3 hun topspeler Jolles. Er kwam een Sämisch variant van het Koningsindisch op het bord, die Caspar in de training met Willy Hendriks al eens uitvoerig had bekeken. De heren kwamen remise overeen in een stelling, waarbij na analyse bleek, dat Caspar toch wel beter stond.

 

Tot dat moment ging het boven verwachting.  In de tijdnoodfase begonnen echter de problemen voor ons.

Wesley was met zwart niet goed uit de Siciliaanse Rossolimo variant gekomen. Hij moest constant verdedigen, wat hem prima afging. Vlak voor de tijdcontrole zette hij zijn toren echter op een verkeerd veld. Na een schaakje had hij de keus tussen mat en torenverlies, waardoor de stand gelijk werd.

 

Hans speelde op bord 7 tegen een invaller. Dat was zeker geen verzwakking en dat bleek al snel. Onze man kwam met zwart terecht in een soort Weens. Ik dacht, dat hij wel redelijk stond, maar volgens hemzelf viel dat vies tegen. Hoe dan ook, hij kwam in hevige tijdnood, 5 minuten voor 15 zetten, en daar ging het helemaal mis. Na de tijdnoodfase stonden we dus met 3,5 – 2,5 achter, met dus nog 2 partijen bezig. Het kon echter nog steeds alle kanten op.

 

Willem had met zwart na een Siciliaanse Draak ergens materiaal verloren. Hij kreeg er echter een geweldig gevaarlijke aanval voor, met een pion op d2, die de hele witte stelling lam legde. Wit moest een kwaliteit teruggeven. Op het moment, dat Willem remise in zicht had ging het helaas verkeerd. Hij dacht middels een torenoffer eeuwig schaak te kunnen afdwingen, maar er zat een lek in de combinatie. Resultaat torenverlies en een nul.

 

Rob Duin tenslotte speelde een heel goede partij tegen de teamleider van Caïssa, Tom Spits. Hij had langdurig koningsaanval na een opening, die het Londen systeem heet, als ik het wel heb. Dat sloeg toch niet door, waarna Rob afwikkelde naar een gunstig eindspel. Dat speelde hij uitstekend uit, totdat hij de knock-out kon uitdelen, wat hij verzuimde. De zwarte koning kwam weer in het spel en na torenruil bleef er uiteindelijk een eindspel over waarbij Rob 2 a-pionnen meer had, maar zwart met zijn koning het veld a8 kon bezetten. Theoretisch remise dus.

 

Al met al zeker een resultaat, waarmee we best tevreden kunnen zijn.

 

De overige uitslagen in onze groep waren voor ons gunstig, Hierdoor staan we nog steeds 5de.

Opvallend slecht presteren Kennemer Combinatie, 1 punt, en Zeist, 0 punten.  De komende 2 ronden, thuis tegen Zukertort op 22 november en daarna op 13 december uit naar de huidige hekkensluiter Alteveer  zijn voor ons van groot belang. Deze beide ronden zullen bepalend zijn, of we het seizoen heelhuids, dus zonder degradatiezorgen, zullen doorkomen.

 
27 september 2008
Winnend debuut voor het eerste

Henk van Kortenhof

 

We kunnen na deze eerste ronde buitengewoon tevreden zijn, zowel met het spel als met de uitslag. De overwinning is ook nooit echt in gevaar geweest en had misschien ook nog wat ruimer kunnen zijn, als we niet alleen voor de matchpunten waren gegaan.

 

Maarten kreeg remise aangeboden in een stelling, waarin zijn tegenstander een klein plusje had. De 2e remise was van Rob. Een Koningsindiër, waar ik niet zoveel van heb gezien. Ikzelf won met zwart in een Tarrasch damegambiet een stuk tegen 3 pionnen. Het was lastig genoeg, maar toen wit wat te enthousiast ging aanvallen, werd hij keurig weggecounterd.

 

Invaller Twan had na een Pirc lange tijd een gelijk opgaande stelling. Een wat voorbarige actie van zwart op de damevleugel werd sterk beantwoord in het centrum. In de tijdnoodfase bleek onze man handiger. Een zeer verdiend punt. Mark stond lang erg moeilijk. Toreneindspel, 2 pionnen achter. Zijn tegenstander vatte het wat te gemakkelijk op, Mark kreeg een pionnetje terug en plotseling stond er een remisestelling op het bord. Een prima en niet meer verwacht halfje! Hans kreeg na een Franse Tarrasch een razend complexe stelling, waarin volstrekt niet duidelijk was wie beter stond. Het remise aanbod van Hans was tactisch juist, zwart kon het eigenlijk niet weigeren.

 

Wesley stelde het teambelang boven zijn eigen belang. Hij bood in een toreneindspel met een pluspion remise aan, om de winst veilig te stellen. Caspar tenslotte stond de hele middag moeilijk, ook hij kwam terecht in een toreneindspel met minuspion. Het was misschien nog wel ergens te houden, maar Caspar kon het allemaal niet meer behappen, en verloor ten slotte.

 

We zijn dus prima van start gegaan, je kunt de punten maar beter op zak hebben. Het is erg verheugend, dat we ook zonder onze topper Willem van Berkel kunnen winnen, zelfs in de KNSB.

 

Sterke, geroutineerde en goed gemotiveerde invallers zijn goud waard, dat is vorig seizoen ook al gebleken.

 

In deze eerste ronde was ook heel duidelijk, hoe belangrijk eindspelkennis is op dit niveau. 3 Zeer lastig te beoordelen toreneindspelen, waarin aan beide zijden flink wat fouten werden gemaakt. Op dat vlak zullen straks de punten verdiend kunnen worden!

 

Volgende ronde zou wel eens lastiger kunnen worden. Op 1 november ontvangen we kampioenskandidaat Caïssa 2, met een gemiddelde rating van 2030. 6 Spelers met een rating van 2000+ en 2 net onder de 2000.......We kunnen dan flink aan de bak.

 
19 april 2008

Eerste team naar KNSB

Willem van Berkel

 

Wat niemand aan het begin van het seizoen voor mogelijk had gehouden is gebeurd. Door een kleine maar verdiende zege tegen Schaakstad 4 en het verlies van Meppel tegen Bennekom zijn we op de tweede plaats geëindigd in de promotieklasse en gepromoveerd naar de KNSB. Een historische gebeurtenis voor onze club en een resultaat waar we met z’n allen trots op mogen zijn. Het is zondagmorgen vroeg als ik dit schrijf en ik heb al vele gelukwensen mogen ontvangen van clubleden, van andere verenigingen en van onze trainer Willy Hendriks. Zijn bijdrage heeft met 2 promovendi de eerste vruchten afgeworpen!

 

Vandaag strijden Ajax en PSV om de schaal, maar zoals Huub Blom al zei: spannender dan in Bennekom kan het nooit worden. Na een paar uur spelen werd duidelijk dat Wageningen gemakkelijk ging winnen en dat Meppel in de problemen zat. Bij onze wedstrijd viel er nog weinig van te zeggen, maar met een aantal goede stellingen begon de adrenaline langzaam maar zeker te stijgen. Mark was het eerste klaar. In een tamelijk verdachte stelling bood hij met zwart remise aan en dat werd door zijn sterke tegenstander geaccepteerd (½-½). Een meevallertje om mee te beginnen!

 

Ik kwam met zwart heel makkelijk uit de opening. Mijn tegenstander speelde echter duidelijk op remise en dan is het moeilijk potten breken. Omdat we vandaag met 8-0 mochten verliezen besloot ik voor de volle winst te gaan en hem uit de tent te lokken. Dit lukte uiteindelijk en met een prachtige slotzet haalde ik de volle buit binnen (1½-½). Nu maar afwachten wat de rest ging doen. Bij Twan stond het bord al snel in vuur en vlam. Misschien niet zo handig tegen hakker Nijland. Uiteindelijk sloeg de aanval van Twan niet door (1½-1½). Maar dan hebben wij altijd nog teamcaptain Henk. Ook vandaag was hij weer goed op dreef en won hij letterlijk en figuurlijk op tijd ((2½-1½).

 

Wesley probeerde in zijn bekende rustige stijl good-old Weenink te verschalken. Dat viel niet mee en remise was het logische resultaat (3-2). Inmiddels was duidelijk dat Meppel het verprutst had. Dat betekende dat we nog 1½ punt nodig hadden. Casper en Hans stonden erg goed en bij Rob leek het verdacht veel op remise. Maar ja, wat betekenen deze bespiegelingen in de tijdnoodfase en met vijftig mensen om je heen? Beer Casper bleef niettemin uiterst cool en buitte zijn positionele en materiële voordeel in het toreneindspel vakkundig uit (4-2).

 

Door de winst van Zutphen betekende deze tussenstand dat Schaakstad was gedegradeerd. Voor hen echter geen reden om het bijltje er bij neer te gooien. Hans had per ongeluk zijn pluspion ingeleverd en moest oppassen voor een vrijpion van zijn geroutineerde tegenstander. Met paard en dame maakte Hans echter handig gebruik van de verzwakte zwarte velden in het vijandelijke kamp en een eeuwige aanval op de zwarte monarch was het gevolg (4½-2½). Gevolg: groot feest bij iedereen die S.V. Het Kasteel een warm hart toedraagt.

 

Dat Rob daarna even niet oplette mocht de pret niet meer drukken (4½-3½).

 

Willem van Berkel gaat met zijn teamgenoten naar de KNSB

 

  Het Kasteel 1 Rel.nr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Ap Bp % Brd Kl KNSB TPR RaTg W-We
1. Willem van Berkel 6254710 ½ 1 0 ½ ½ ½ 0 0 1 9 4 44 1 1z 2025 1974 2017 -0,6
2. Caspar Hermeling 7554712 1 1 1 1 0 0 1 1 1 9 7 78 2,3 3w 1946 2200 1980 2,9
3. Wesley van Nie 7814455 ½ ½ - 0 1 ½ ½ 0 ½ 8 44 3,3 2w 2011 1901 1944 -1,2
4. Hans Quint 6132522 1 1 ½ - 0 0 1 1 ½ 8 5 63 4,8   1909 2000 1913 1
5. Maarten Rossen 7733033 1 - 1 ½ - - - - - 3 83 5 1w 1825 2177 1904 1,3
6. Henk van Kortenhof 6123634 - ½ ½ 1 1 0 1 1 1 8 6 75 5,3 2z 1917 2076 1883 1,6
7. Mark Agterberg 7939745 0 ½ ½ 1 1 0 0 1 ½ 9 50 5,7 5z 1881 1871 1871 -0,1
8. Twan Rutjes 7942902 1 0 0 ½ 0 ½ 1 1 0 9 4 44 5,9 5z 1876 1810 1853 -0,8
9. Rob Duin 6582455 1 ½ 0 0 - - 0 1 0 7 36 7,6 7w 1868 1765 1867 -1
10. Mugdim Mahmutovic 8338704 - - - - - 0 - - - 1 0 0 8 1w   1718 1911  
11. Rob Cornips 8199851 - - - - 1 - - - - 1 1 100 8 1z 1756 1924 1707 0,4
 
19 april 2008

Van de teamleider

Henk van Kortenhof

 

Tja, wat zal ik er van zeggen? Een ding is zeker: ook volgend seizoen degraderen we niet uit de promotieklasse! Alle gekheid op een stokje, we hebben natuurlijk goed gespeeld, maar daarnaast ook best wel mazzel gehad. Maar in de voetbalwereld zeggen ze dan, geluk dwing je af, en zo is het natuurlijk ook.

 

Ook vandaag ging het echt niet eenvoudig. Schaakstad had hun normale borden 7 en 8 op 1 en 2 gezet, waardoor de rest een sterke tegenstander trof. Gelukkig wisten zowel Willem als Caspar te winnen. Willem deed dat op een kruipdoor sluipdoor manier. Eigenlijk is de beste omschrijving, dat zijn tegenstander werd gehermelingd. Caspar won, maar niet des Caspars. Pionnetje meepikken in een lastige stelling, eindspel keurig uitspelen. Prima overwinning, waar het lange tijd niet naar uitzag.

 

Mark speelde tegen hun topspeler Philajamaa. Die offerde wat hout en eigenlijk gaf ik nog geen stuiver voor Mark zijn stelling. Het werd remise gegeven op een moment, dat de Apeldoorner in 1 zet kon winnen, zoals Caspar later bij de Chinees met smaak vertelde. Wesley stond lange tijd optisch gezien overwegend, na een Veresov opening. Maar het eindspel bleek niet te winnen. Ik (Henk) speelde Frans, en kreeg in het begin van het middenspel ruimtelijk overwicht, tegen het witte loperpaar. Mijn tegenstander offerde een stuk, wat ik vermoedelijk niet kon aannemen. In plaats daarvan pakte ik een kwal tegen 2 pionnen. Dat was niet zo slecht voor hem, maar in tijdnood groeiden mijn dreigingen hem boven het hoofd. Vlag op de 40ste zet, waar hij naar mijn idee nog steeds goede kansen op remise had, maar ook niet meer.

 

Hans speelde een voor hem typerende partij. Buitengewoon gecompliceerd dus. In een goede stelling gaf hij een belangrijke pion weg, maar paard en dame bleken samen prima in staat om zwart onder druk te houden. De partij eindigde tenslotte in eeuwig schaak, en daarmee was promotie een feit!

 

Twan en Rob troffen het niet met tegenstanders, die normaal aan de borden 2 en 3 zitten. Twan verwisselde in de opening 2 zetten. Na een stukoffer had ik het idee, dat hij wel goed stond, maar uiteindelijk kwam hij dat stuk gewoon tekort. Rob tenslotte raakte verzeild in een lastig toreneindspel. Het leek dat het wel remise zou worden, maar toen promotie eenmaal zeker was, had hij duidelijk zijn hoofd er niet meer bij.

 

We hebben een topseizoen gedraaid, met Caspar als de grote man. Het belangrijkste is, dat eigenlijk niemand het echt slecht heeft gedaan. Van enkele spelers had ik vooraf iets meer verwacht, maar hun wat mindere prestaties hadden zo zijn redenen. Het is hen dus vergeven!

 

Belangrijkste winstpunt van dit seizoen is voor mij, dat we als team uitstekend hebben gefunctioneerd. Er werd op een volwassen manier met tegenslagen omgegaan en niemand werd na een ongelukkig verlies afgekraakt. Ook voor grootspraak, in de trant van “dat winnen we met minstens 7-1” was er geen plaats. Komend seizoen zal de doelstelling zijn: gewoon lekker spelen en als het even kan, niet degraderen!

 

De belangstelling van de mede-kastelers met het wel en wee van het eerste was dit seizoen erg groot.  Ik heb er gisteren in Bennekom tenminste heel wat gezien. Tja, en later bij Asia, onze Kasteel-Chinees, was het werkelijk buitengewoon gezellig!

 
29 maart 2008

Kasteel vergroot haar promotiekansen door winst tegen Bennekom.

Mark Agterberg

 

Vandaag moesten we ons bewijzen tegen het sterke Bennekom. Als ik de meeste spelers zo zag, was de motivatie wel aanwezig. We gingen dus vol voor de winst! Natuurlijk waren er nog promotiekansen voor het Kasteel wat geloof ik extra motivatie opbracht.

 

Om 12 uur gingen de 1ste partijen van start en de spanning was wel om te snijden!

 

Willem mocht het op het 1ste bord met wit tegen de sterke Hofstra opnemen. De opening ging goed voor beiden, maar het was toch Willem die de 1ste fout maakte door een verkeerde toren te verzetten. Willem probeerde zijn foutje nog goed te maken door de dame van Hofstra op te jagen maar het mocht helaas niet baten. (1-0)

 

Ikzelf moest tegen van Hoorn met zwart op bord 4; een taaie speler die beter uit de opening kwam dan ik (het olifanten gambiet). Gelukkig ging hij de fout in en ik stond iets beter met een stuk tegen 3 pionnen. Met veel moeite maar wel voldaan wist ik het punt voor Wijchen binnen te slepen. (1-1)

 

Op dat moment stonden de meeste kasteelspelers al iets beter dan hun tegenstanders en dat beter staan werd snel om gezet in punten.

 

Twan was als 3de klaar. Met zwart op bord 8 had hij het initiatief op de koningsvleugel genomen en was flink aan het beuken op de stelling. De tegenstander wist niet goed hoe hij zich moest verweren en zag dan ook een belangrijk schaakje met stukwinst over het hoofd. Een belangrijk punt! (1-2)

 

Ondertussen sleepte Caspar ons 3de punt binnen. Op bord 3 had hij een super scherpe Naidorf tegen Pauw. Pauw bestormde Caspar op de koningsvleugel maar hield te weinig rekening met zijn eigen koning. Natuurlijk profiteerde Caspar hiervan wat resulteerde in kwaliteitswinst en een paar zetten later in mat! (1-3)

 

Henk had op bord 5 in de opening tegen het Hollands al een kwaliteit tegen 2 pionnen gewonnen. Het duurde nog wel even voordat Henk het punt binnen kon slepen omdat er nog veel stukken op het bord stonden en zijn tegenstander het loperpaar had. Maar na lang tegen te hebben gewerkt moest Bennekom ook hier een punt afgeven. (1-4)

 

Ook Rob was vandaag sterk aan het spelen. Hij speelde vandaag met wit op bord 7. Hij won op een mooie manier kwaliteit en een pion. Met een toren, een paard en een pion tegen 2 lopers wist Rob zijn tegenstander te verslaan. “Ik kon altijd mijn toren geven voor een loper en dan met mijn vrijpion als troef gaan lopen”, vertelde hij me later. (1-5) De winst was al binnen!

 

Wesley speelde een ijzersterke partij tegen De Beule op bord 3. De partij ging heel lang gelijk op. Het was moeilijk winst initiatief te nemen voor beide spelers. Helaas zag Wesley een sterke truc van zijn tegenstander over het hoofd, waardoor hij in een minder pionnen eindspel terecht kwam. (2-5)

 

De laatste Partij was nog bezig. Ondanks dat de winst binnen was, was dit nog een hele spannende partij om te volgen. Hans speelde tegen Bunt met zwart op bord 6 en er gebeurde van alles. Na een aparte opening te hebben gespeeld en een 3 pionnen op de C lijn, bood Hans remise aan. Dit nam zijn tegenstander niet aan. Hij wilde de schade beperken voor Bennekom. Geen remise is voor Hans winst natuurlijk. Hij sleepte het punt binnen door met 2 vrijpionnen naar de overkant te lopen. (2-6)

 

Deze super ronde bracht ons dichter bij promotie, maar we hebben de zaak helaas nog niet in eigen hand. Dat zullen we in de slotronde zien.

 

De spanning blijft tot het einde!

 
08 maart 2008
Kasteel met een gelukje langs Meppel

Henk van Kortenhof

 

We moeten een beetje eerlijk zijn: het was met een mazzeltje. De tegenstander van Hans Quint liet zich in een betere stelling mat zetten. Voor de rest: enerzijds goed gespeeld, anderzijds hard gewerkt. Dat wil zeggen, allemaal behalve ik. Ik was 'n uur of 3 al weer klaar. Kwaliteitsoffer tegen een pion, maar dat was wel 'n vette vrijpion op d3 (met zwart!). Toen hij ook nog eens de beste voortzetting miste, was het heel snel gedaan.

 

Willem liet zich jammerlijk flessen door Berendsen in een gelijke stelling. Caspar won eerst een stuk, daarna nog een kwal. Toch was het niet echt eenvoudig, maar hij won netjes. Wesley speelde een prima partij, waarin hij ergens een pion won. Helaas bleek het eindspel net niet te winnen. Mark speelde voor wat hij waard was. Hij kwam goed uit de opening, maar liet ergens een pionnetje van het bord vallen, wat hem uiteindelijk de kop kostte.

 

Hans Quint had een moeilijke middag. Zijn tegenstander had voortdurend het initiatief en Hans moest alsmaar verdedigen. Dat deed hij netjes en ten slotte verloor Andre Klomp alle voorzichtigheid uit het oog, met mat als gevolg. Twan had iets soortgelijks. Vanuit de opening steeds met de rug tegen de muur, vanwege een witte loper op d6(!). Wit had echter niet echt een plan om verder te komen, zodat Twan als het ware om de loper heen kon gaan spelen en een vernietigende koningsaanval opzette.

 

Rob ging het zo'n beetje hetzelfde als Mark, hij kwam goed uit de opening, maar liet ergens een pionnetje slaan. Ook hij verloor uiteindelijk. Met dit resultaat mogen we heel dik tevreden zijn. We spelen bovenin nog steeds mee!

 
11 januari 2008

OSBo-Cup team Kasteel mist winst op 1 seconde…

Wesley van Nie

 

Maandag 11 februari werd alweer een vervelende dag voor de leden van Het Kasteel 1. Na de grote nederlaag tegen Wageningen 2 waren er natuurlijk hier en daar wat revanchegevoelens. We gingen er dan ook vol voor tegen het bekerteam van Bennekom.

 

Na ongeveer een uur spelen kwam er wat tekening in de strijd. Caspar Hermeling (wit) en Hotze Hofstra troffen elkaar en dan weet je wel wat er op het bord komt. Begrijpen is altijd een tweede bij deze schakers en de complicaties waren dan ook moeilijk te beoordelen. Mark Agterberg op bord 2 had een licht verdachte stelling tegen Teunis Bunt, maar toen de dames eraf gingen was het ergste leed geleden. Maarten speelde op bord 3 tegen Martijn Pauw en zij namen er beiden flink te tijd voor in het begin. Maarten had in de opening een pion min of meer geofferd, voor centruminvloed. In plaats van proberen de pion terug te winnen koos (ook) hij voor het compliceren van de stelling, hetgeen er interessant uitzag. Twan Rutjes speelde op bord 4 tegen Van Oosterwijk. De opening leek ok voor Twan maar toen wit gratis een mooi centrum kreeg werd het keepen geblazen.

 

Op zich geen rede tot klagen en dat werd zelfs beter toen het 11 uur was geweest en de tijdnoodfase aanbrak. Allereerst wist Mark, toch vrij verassend, te winnen. In het toreneindspel maakte de tegenstander onder druk van de klok wat foutjes waardoor Mark moeiteloos met 2 pionnen naar de overkant liep voor een punt. Ook Twan was goed teruggekomen, Maarten zette 4 zetten zijn dame in (die niet geslagen kon worden) en Caspar had een dame buitgemaakt die de tegenstander pardoes had weggegeven. Even later won Caspar dan ook voor 2-0, maar tegelijkertijd blunderde Twan een loper weg, 2-1 dus. Alle druk dus op Maarten en zijn tegenstander die nog 40 seconden had. (Maarten 5 minuten)

 

Maarten stond nog steeds de pion achter maar met de dames en een toren op het bord zou het vlaggen van de tegenstander geen probleem meer mogen zijn. Maarten maakte echter een klassieke fout door alles af te ruilen, zijn tegenstander daarmee een makkelijk gewonnen pionneneindspel gevend. Het werd toch nog zeer spannend maar Pauw deed het netjes en met nog 1 seconde op de klok zette hij Maarten mat voor 2-2      

 

Dat betekende snelschaken, maar het team leek nog verdoofd van de gemiste winst in de reguliere wedstrijd. Caspar liet een loper al dan niet los, zette hem uiteindelijk toch maar op het gewraakte veld neer waar hij er gretig van afgeslagen werd. Mark kreeg alle hoeken te zien, Twan gaf een toren weg en Maarten stond ook een paard achter. Het snelschaken werd daardoor 0,5-3,5 en wij konden weer vertrekken.

 

Voor mij als teamleider was het een mooie wedstrijd om te volgen maar ondanks het goede spel van de reguliere partijen overheerst natuurlijk de kater. In ieder geval voor de leden van het team toch leerzaam en vanaf nu weet iedereen wat hij moet doen als de tegenstanders vlag op vallen staat: hou die stukken op het bord!

 
09 februari 2008

Wageningse topborden maken gehakt van Kasteel 1

Wesley van Nie

 

Zaterdag 9 februari kreeg Het Kasteel een flinke opdoffer te verduren. Tegen medepromotiekandidaat Wageningen 2 had het team geen schijn van kans.

 

Op bord 6 werd al redelijk snel tot remise besloten wegens gebrek aan winstkansen voor beide partijen. Hierna kwamen er al snel een aantal slechte stellingen op het bord voor ons, met name doordat de Wageningse top over meer openingskennis beschikt.

 

Willem van Berkel wist op bord 1 met een blauw oog te ontsnappen. Na een uiterst verdachte opstelling van Willem met zwart kon tegenstander Van der Werken al snel een kwaliteit buitmaken. Gelukkig bleef de stelling gecompliceerd en het lukte Willem om voldoende compensatie te creëren, waardoor een remiseaanbod werd aanvaard.

 

Andere leden van het team waren minder gelukkig. Caspar Hermeling op bord 2 kreeg een variant voorgeschoteld die hij nog nooit bekeken had. Hij koos bepaald niet de optimale opstelling, met als gevolg een doorslaande koningsaanval voor Oorebeek, die dit beheerst naar een punt speelde. Ook Hans Quint werd al in de opening verrast door tegenstander Stap. Aanvankelijk kon Hans goed meekomen, maar het snelle spel van zijn tegenstander bracht hem in tijdnood, waarin het te lastig werd om de boel bij elkaar te houden. Het eindspel met enkele pionnen achterstand werd nog even doorgespeeld maar bood geen kansen meer.

 

Mark Agterberg werd dit keer op  bord 3 ingezet en trof een sterke tegenstander in Scholten. Al snel nam Mark bewust een heel slecht eindspel aan omdat de pionnenstructuur hem remisekansen bood. Scholten speelde het echter slim en  koos eerst voor wat afleidingsmanoeuvres alvorens hij zijn echte troef (de breekzet a4-a5) op tafel legde. Toen Mark zijn stukken niet meer goed stonden om deze zet op te vangen leverde dat meteen een pion op en daarmee de partij.

 

Mugdim Mahmutovic maakte zijn debuut in het eerste team op bord 8. Tegenstander Naayer kreeg vanaf de opening het beste van het spel, maar Mugdim wist goed mee te komen en hield goede remisekansen. Na de 40ste zet stond er dan ook een lopereindspel op het bord die mijns inziens remise moest zijn. Mugdim speelde echter teveel pionnen naar voren, zijn tegenstander daarmee nieuwe aanknopingspunten gevend. Deze wist daar wel raad mee en ook Mugdim moest de koning omleggen..

 

Twan Rutjes op bord 7 werd al heel snel in een positioneel verloren stelling gedwongen door Smaling. In de tijnoodfase voerde Twan echter een gemene truc uit die hem een toren opleverde. Twan dacht dat hij hierna een paard moest offeren om niet teveel pionnen achter te komen, maar dit was geen gelukkig idee. Smaling wist zijn belangrijke vrijpion op d7 te behouden en deze pion was genoeg voor remise. Had Twan zijn paard op het bord gehouden, dan had hij goede winstkansen gehad.

 

Henk van Kortenhof kwam op bord 5 wel goed uit te opening. Zijn tegenstander Franssen deed al snel enkele dubieuze zetten, die hem een straalverloren stelling gaven. Hij bleef echter stug doorschaken en het lukte Henk niet om de beslissende klap uit te delen. Na enkele winsten gemist te hebben liet hij zich in tijdnood flessen en kon teleurgesteld opgeven.

 

Eindstand: 1,5-6,5

 

We zijn nu teruggezakt naar de vierde plaats. Komende ronde komt Meppel op bezoek, die tot nu toe alle wedstrijden makkelijk gewonnen hebben. Het zal moeilijk zijn om tegen dit team punten te behalen maar als underdog kunnen we vrijuit spelen Wageningen was echter zaterdag wel een maatje te groot. Iets, waarvoor we ons niet hoeven te schamen denk ik.

 
15 december 2007

Kasteel 1 op de 2de plaats de winterstop in!

Henk van Kortenhof

 

Afgelopen zaterdag stond de uitwedstrijd tegen Zutphen op het programma. Altijd lastig, vooral op zaterdag, als iedereen kerstinkopen wil gaan doen. Uiteindelijk waren we redelijk op tijd, zelfs zo vroeg, dat de deur nog niet eens open was. De wedstrijd zelf verliep behoorlijk spannend, vooral in het eerste deel.

 

Henk en Wesley kwamen al snel veel beter te staan.

 

Op bord 5 kreeg Henk een dubieuze variant van het Frans op het bord, met wit wel te verstaan. Er verdween een volle toren op a8, en die zag de zwartspeler niet meer terug. Wesley won in de opening een kwal en kreeg daarna nog een stuk cadeau. 2-0 voor ons dus.

 

Daarmee was de koek echter een heel eind op. Willem stond uitstekend, maar verknoeide een stuk. Caspar verloor al snel een pion tegen de sterke Kalkwijk en moest vechten voor remise. Hans Quint stond moeilijk, net als Twan. Mark stond wel goed, maar invaller Rob Cornips had besloten tot een griezelig uitziend stukoffer. Uiteindelijk pakte het allemaal beter uit dan ik vreesde.

 

Mark won netjes, zijn betere pionnenstelling resulteerde in pionwinst. Daarna werd afgewikkeld naar een eindspel met pluspion, wat hij volgens de lessen van Willy keurig uitspeelde. Vrijwel tegelijk moest Twan zijn koning omleggen. Hij moest teveel materiaal geven na een inbraak op zijn koningsvleugel. Het resulterende eindspel van dame tegen toren was totaal kansloos.

 

Hans met zwart moest toezien, hoe een witte centrumpion, gesteund door het loperpaar, onweerstaanbaar oprukte, wat hem tenslotte een stuk kostte. Het offer van Rob pakte goed uit, al was het met wat hulp van de tegenpartij.  Er kwamen steeds meer lijnen naar de witte koning open, ten slotte moest een stuk worden teruggegeven. Dat hielp niet echt en tenslotte ging wit ook nog mat. Een prima invalbeurt van Rob!  Hiermee was het 4-2 voor ons en zag het er eigenlijk wat beter uit, want ik zag het daarvoor een hele tijd niet zo zitten.

 

Caspar vocht lang voor een goed resultaat. Kalkwijk liet echter niet los en uiteindelijk gaf onze man op, toen mat of dameverlies niet te vermijden was.

 

Willem had een partij met sterk wisselende kansen. Na het stukverlies ging zijn tegenstander geweldig aan het knoeien, wat hem ook nog eens heel veel tijd kostte. Toen de rookwolken na de tijdnoodfase waren opgetrokken, had Willem 3 pionnen tegen een kwaliteit. Na een stukoffer van zijn tegenstander resteerde een eindspel van toren+pion tegen paard, loper+ 2  pionnen, wat waarschijnlijk wel te winnen was. Na meer dan 5 uur spelen zag Willem het echter niet meer zo duidelijk, waardoor het uiteindelijk in remise verzandde.

 

Einduitslag dus 41/2 – 31/2. Daarmee staat wel vast, dat we niet zullen degraderen dit seizoen. De komende thuiswedstrijden tegen Wageningen-2 en Meppel zullen bepalend zijn voor onze promotiekansen.

 
24 november 2007

Kasteel 1 wint knap van PSV

 Willem van Berkel

 

In de 4e ronde van de promotieklasse stond ons 1e team voor een zware opgave. Na de ietwat onnodige en teleurstellende nederlaag tegen ASV moest er tegen het Puttense PSV-Dodo minstens 1 wedstrijdpunt gehaald worden om niet in een neerwaartse spiraal te belanden. PSV is dit jaar duidelijk versterkt en hun gemiddelde rating van 2060 aan de eerste vier borden is indrukwekkend. Voor aanvang van de wedstrijd liet teamleider Henk echter al strijdlustig weten dat we er zin in hadden en dat we ons niet gewillig naar de slachtbank zouden laten leiden.

 

De wedstrijd begon vrij rustig met 3 remises, maar in deze uitslagen zat al wel een voorbode dat we deze middag kansen hadden. Willem kwam aan bord 1 met zwart tegen topscorer Mellema vlot uit de opening. Toen zijn tegenstander op zet 14 van de theorie afweek was hij er als de kippen bij om met een thematische dubbele opstoot in het centrum af te wikkelen naar een gelijkstaand eindspel. Maarten had als invaller voor Hans aan bord 4 ook ’n zeer sterke tegenstander. In de opening gebruikte hij veel tijd om wat kleine problemen op te lossen, maar met actief spel bereikte hij daarna ’n vlotte remise. Twan greep aan bord 6 naar z’n beproefde tactiek: pionnen naar voren op de koningsvleugel en lang rokeren. Hij gaf zijn tegenstander daarbij echter een prachtig veld op e5 voor zijn paard en kon geen potten meer breken.

 

Na deze 3 remises duurde het even voordat er meer uitslagen op het scorebord konden worden bijgeschreven. Aan bord 8 ging het helaas mis met Rob. De druk van zijn tegenstander op pion f4 kostte hem uiteindelijk een kwaliteit. De wanhoopsmanoeuvre met de dame die daarna nog volgde was harakiri. Het punt achterstand werd echter onmiddellijk goed gemaakt door twee fraaie overwinningen. De eenvoudige manier waarop Caspar aan bord 2 een kwaliteit buit maakte op Rody Straat was opmerkelijk. Rody probeerde het nog wel met een verdwaalde vrijpion, maar Caspar ging onverdroten verder met zijn winstplan. Henk moest aan bord 5 in eerste instantie nauwkeurig verdedigen. Toen hij echter een goed paard overhield tegen een slechte loper was het snel met zijn tegenstander gedaan.

 

Niets leek er op dat we er al waren. De partij van Mark stond potremise en Wesley had nog een heel moeilijk eindspel voor de boeg. Plotseling hoorden wij echter aan de bar dat Mark gewonnen had. Zijn tegenstander ging in een toreneindspel met ieder 3 pionnen op een vleugel voor de winst, maar vergat daarbij dat hij degene was die het meest blij mocht zijn met remise. Foutje, bedankt en de zege was een feit: 4,5-2,5. Wesley spartelde vervolgens nog heel lang tegen in een fascinerend lopereindspel, maar moest zich uiteindelijk toch gewonnen geven.

 

Door deze zege zijn we opgeklommen naar de 2e plaats. Alvast een mooi Sinterklaasgeschenk!

 
03 november 2007

Een verlies op het randje

Mark Agterberg

 

Zaterdag 3 november stond de groep kasteelheren al klaar om de strijd aan te gaan met ASV4.

Maar wat moet je nu van zo’n team verwachten? Een lagere rating maar wel de volle matchpunten? Toch zat het vertrouwen en het teamgevoel er wel in bij iedereen geloof ik, dus we gingen er voor!

 

We speelden met invaller Maarten, omdat Wesley zichzelf afgemeld had. Desalniettemin een sterk team.

 

Ikzelf was als eerste klaar met mijn partij op bord 8 tegen jeugdspeler Zahmat, die trouwens een flink potje kan schaken. Ik kreeg een vlaag van aanvallen met matdreigingen op m’n dak. Alleen ruilde mijn tegenstander de aanvalstukken iets te makkelijk af waardoor de stelling gelijkwaardig werd en er tot remise werd besloten. (0,5-0,5)

 

Op bord 5 speelde Maarten een superpartij tegen Anne-Paul Taal. Hij hield de druk er maximaal op en profiteerde netjes in zijn tegenstanders tijdnood! Kortom een belangrijk punt voor het team. (1,5-0,5)

 

Kort na Maarten eindigde Henk op bord 6. Ook Henk speelde een hele sterke partij tegen Siert Huizinga, hij kwam op een gegeven moment zelfs 2 pionnen voor te staan! Helaas ging Henk de fout in en wist zijn tegenstander remise te maken. Een plusremise dus. (2-1)

 

Ondertussen ging het langzamerhand steeds iets minder met Willem op bord 1. Hij koos ervoor deze partij geen fianchetto te spelen en kreeg het daardoor toch wel vrij moeilijk tegen de sterke invaller/trainer van ASV! Uiteindelijk was het toch de klok die het hem deed. (2-2)

 

Twan Rutjes op bord 4 speelde een sterke partij waar hij de gehele partij iets sterker stond! Helaas belandde ook Twan in  tijdnood en gaf hierdoor een stuk af. Doodzonde maar ja het kan de beste overkomen natuurlijk. (2-3)

 

Hans Quint speelde een Russische partij tegen Erika Belle op bord 2. Het zag eruit als een taaie pittige stelling voor beide kanten. Na stukkenafwisseling bleek het gedwongen remise te worden met weinig winstkansen voor beide spelers. (2,5-3,5)

 

Ook Rob Duin was beland in een pittige stelling tegen Jan Knuiman waar de kansen steeds wisselde voor beide spelers. Helaas trok Rob aan het kortste eind. (2,5-4,5)

 

Tenslotte Caspar die in de opening een flinke dreun kreeg van Erik Wille! Maar ja wie Caspar kent, weet dat hij het gevaarlijkst is als hij klappen krijgt en dat heeft Erik geweten ook. Voordat hij het wist, stond Caspar 2 pionnen voor en liet hij zien dat het Kasteel ook punten kan pakken! (3,5-4,5)

 

Al met al een goeie ronde! We moeten het koppie niet laten hangen; de volgende partij knallen we ons weer helemaal terug!

 
06 oktober 2007

Het Kasteel 1 schaakt zich in top van klassement!

Ritchy Duin

 

Zaterdag 6 oktober jl. speelde ons 1ste team de thuiswedstrijd tegen het 2de team van UVS-Nijmegen. De Nijmegenaren hebben wat rating betreft zeker een gelijkwaardig team, zodat het een spannende schaakdag zou worden.

Dat werd het zeker, maar met de steun van het thuispubliek en dank zij enkele individuele uitstekende prestaties, boekten we een belangrijke en een verdiende overwinning! De schaakstrijd in het wijkcentrum werd overigens heel goed bezocht door vele Kasteelsupporters, klasse!

 

De wedstrijd kende een rustige openingsfase. Mark speelde met de zwarte stukken tegen Ten Bos en de spelers belandden in een stelling waarin weinig beweging meer mogelijk was. Er kon niets geforceerd worden, want dat was te link. Al snel werd daarom remise overeengekomen.

 

Henk had een gelijkopgaande partij tegen Van de Spoel. Nadat de dames waren geruild combineerde Henk met Pxd5 naar een iets beter staand toreneindspel. Het leek of hier toch nog wat kansen inzaten voor wit, maar het was moeilijk zei Henk later. In ieder geval een plusremise.

 

Caspar zorgde voor vuur in de wedstrijd. In het middenspel zag hij zijn kans schoon tegen Cheung. Met een gehaaide afruil veroverde hij een belangrijke centrumpion. Na een slechte zet van zijn tegenstander sloeg Caspar met zijn dame pardoes de witte loper van het bord, tot grote schrik van de witspeler. Het leverde een kwaliteitswinst op en een flinke 2de rij-aanval waarna Cheung snel opgaf.

 
 

Willem speelde een dijk van een partij. Tegenstander Klomp speelde met wit een dubbele fianchetto en Willem deed het met een enkele. Na een algehele afruil van stukken ontstond een eindspel waarin beide spelers nog een loper (van gelijke kleur) en enkele pionnen hadden. De zwarte b-pion van Willem begon echter aan een zeer gevaarlijke opstoot en werd een enorme troef. Klomp moest hiervoor de dekking van zijn pion loslaten. “We gaan winnen!” mompelde Willem in het voorbijgaan zelfverzekerd en als de trainer het zegt dan zal dat ook wel zo zijn! Willem won uiteindelijk 3 pionnen en daarna staakte zijn tegenstander de ongelijke strijd.

 

Wesley kreeg tegen Van Erp het betere van het spel. Met de witte stukken had hij vanuit de opening al een ruimteoverwicht en meer activiteit. In het middenspel wist hij ook nog een pion te winnen. Het toreneindspel met een pion meer werd toch remise gegeven omdat de ontwikkelingen in de wedstrijd gunstig waren.

 

Brouwers schotelde Hans een bizarre opening voor. “1. g4 ken ik wel, maar 2. g4 heb ik nog nooit gezien!” zei Hans tegen me. Inderdaad wat doe je na 1.d4, Pf6 2.g4 ? Gewoon er afslaan natuurlijk en dat deed Hans dan ook. Laat maar zien dan! Uiteraard kreeg wit gevaarlijke aanvalskansen. Het zwarte paard kwam in de knel en er moest een creatieve oplossing bedacht worden om nog enig spel te krijgen.

Beide spelers gebruikten zeer veel tijd voor deze openingsfase, je zou denken dat de witspeler het vaker gezien zou moeten hebben… De zwarte koning wist te ontsnappen naar een veilig veld, via c7 en b6 en na afruil van de dames wist Hans uiteindelijk 2 pionnen voor te komen. Zeer geduldig en nauwkeurig werd de gewonnen stelling naar winst geschoven, waardoor de wedstrijdoverwinning binnen werd gehaald!

 
 

Dat was maar goed ook, want er resteerden 2 partijen, waarin we slechter stonden. Twan had een moeilijke middagje tegen Bekkering. Na een aanvankelijk gelijkopgaande openingsfase wist Bekkering met zijn toren in te slaan in de witte stelling. Het bleek een tijdelijk kwaliteitsoffer door een vervelende penning die Bekkering nog in petto had. Twan verloor uiteindelijk een pion en zat met een slechte stelling. Met weinig tijd op de klok moest hij het punt aan de tegenstander laten.

 

Rob zat tegen Remmerts goed in de partij. Met wit aanvallen op de damevleugel en de zwartspeler stuurde zijn stukken naar de koningsvleugel: een typisch Konings-Indisch speltype. De zwarte paarden werden gevaarlijk geposteerd dicht bij de witte koning en ook de zwarte koningspionnen waren opgemarcheerd. Rob leek de verdediging echter gewoon goed dichtgetimmerd te hebben. Aan de andere kant van het bord was Rob met een opmars bezig. Met de dame als aanvalsleidster werden 2 pionnen buitgemaakt en winst leek een kwestie van tijd. In de aanval sneuvelde er echter een paard (foutje?) zodat een kritieke situatie ontstond. Hoewel, het zwarte paard op g3 stond ook al 20 zetten lang opgesloten en niks te doen. Met actief spel kon Rob nog lekker meedoen en de zwartspeler koos met een remise-aanbod toch maar eieren voor zijn geld.

 

Door deze ruime 5 – 3 overwinning heeft het 1ste team een voorlopige 2de plaats in het klassement ingenomen.

Dat is een promotieplaats, maar de weg is nog lang!

Eerst moet er op zaterdag 3 november a.s. aangetreden worden tegen ASV 4 in Arnhem, dat eveneens 2 wedstrijden gewonnen heeft.

 

De zege werd nog flink gevierd in een gezellig wijkcentrum en daarna bij Asia met een lekkere maaltijd!   

 

15 september 2007

De Pion 2 – Het Kasteel 1: 2 – 6 (1ste ronde seizoen 2007-2008)

Hans Quint

 

…. O ja, en de eerste speler die klaar is, die schrijft het verslag…. Zo besloot de teambijeenkomst vlak voor seizoen. Nou ja, zei ik nog, dan geef ik toch gewoon niet meteen mat. Geeft mijn tegenstander ineens op. Nu ja, ik was mijn voorsprong ook net aan het uitbreiden van een kwaliteit naar een toren. Het eerste punt was daarmee binnen, en het gaf mij de gelegenheid om mijn nieuwe teamgenoten van

dichtbij in actie te zien.

 

Een rondje langs de borden leerde dat het er goed uit zag. Alleen Mark stond een pion achter, maar dat leek aanvankelijk niet doorslaggevend te hoeven zijn. Casper stond geweldig. Ik telde het tweede punt al, en spoedig haalde Casper op fraaie wijze het tweede punt binnen. Willem stond mijns inziens een tikkeltje beter, maar besloot toch remise overeen te komen Ik vermoed dat de partij de avond ervoor nog enige invloed had. Twan speelde een goede partij, maar toch was ik niet helemaal zeker van zijn partij. Dat had te maken met het feit dat Twan in de laatste 2 interne partijen door een blunder verloor. Nu maakte hij het echter bekwaam en rustig af.

 

Rob had een geweldige aanvalsstelling opgebouwd. Het was voor mij duidelijk dat er vol punt uit zou moeten komen. Misschien was het enige probleem dat er zoveel interessante offers uit te rekenen waren. Vervolgens weet Rob het nog uitermate spannend te maken. Een grote tijdnood deed zijn stelling omslaan. Sommige beweerden dat Rob nog verloren kwam te staan. Op het moment dat ik dacht dat Rob het op tijd niet meer zou redden, toverde hij ineens het fijne zetje a3 uit de hoed. Tegenstander meteen op tilt, zodat Rob uiteindelijk toch het volle punt binnensleurde. Mark stond al een pion achter, maar langzamerhand werd zijn stelling ook steeds slechter. Uiteindelijk kon hij hoofd niet meer boven water houden. Die ene pion was uiteindelijk toch doorslaggevend.

 

Een degelijke partij van Maarten. Een klein materiaal voordeeltje pakken, vasthouden en vervolgens in het eindspel netjes afmaken. Tenslotte Wesley. Speelde tegen oud bekende Wim Gielen, die ook deze maal zijn vertrouwde knal gele trui aanhad. Ik vermoed dat Wesley op zeker moment toch iets minder stond. Wesley moest nog even nauwkeurig spelen om niet een definitief nadeel op te lopen.Maar door nauwkeurig spel bleef de partij ruim in de remise marge.

 

6-2 overwinning dus. Het was zeer overtuigend, maar de volgende ronde zal meer duidelijkheid geven over wat er dit jaar mogelijk is. De Pion 2 lijkt de gedoodverfde degradant

 
12 mei 2007

1e team wint slotwedstrijd overtuigend!

Monsterscore tegen S.M.B. 4 uit Nijmegen: 7 – 1!

Ritchy Duin

 

Zaterdag 12 mei jl. werd de gezamenlijke slotronde van de Promotieklasse gespeeld in de Wageningse Vredehorst. De kampioen was al bekend, het Arnhemse A.S.V. 3 wist alle voorgaande wedstrijden te winnen. Dit in tegenstelling tot het Nijmeegse S.M.B. 4, dat met 0 punten troosteloos onderaan stond en al gedegradeerd was. In de vorige wedstrijd wist ons 1ste team niet te winnen van PSV-Dodo uit Putten en daardoor kon het komen dat het Puttense team nog een sprankje hoop kon koesteren om ook volgend seizoen in de promotieklasse te mogen uitkomen. Alleen winst tegen het sterke Meppel kon hen nog redden en dan nog waren ze afhankelijk van de andere uitslagen. Echte Kasteelschakers wachten niet af wat de concurrentie doet en de heren besloten dan ook om er eens goed voor te gaan zitten. Tegenstander was de rode lantaarndrager uit Nijmegen en dat betekende natuurlijk dat een overwinning er eindelijk weer eens in moest zitten! De verrassende ontknoping die later op de dag volgde hadden weinigen echter kunnen voorspellen…

 

Henk van Kortenhof kon helaas niet meespelen en daardoor mocht Ritchy Duin zijn 4e invalbeurt maken in het 1e team. Met zwart speelde hij een lastige opening tegen Van de Berg. Om gevaar op e5 te voorkomen ruilde hij zijn loper tegen het witte paard f3, hierdoor kreeg de witspeler wel een dubbelpion maar ook mogelijk aanvalskansen over de g-lijn. Van de Berg speelde het echter te traag en in het middenspel kreeg Ritchy actief spel door het centrum. Het remise-aanbod werd maar aangenomen, want veel Kasteelschakers hadden betere tot zelfs gewonnen stellingen (behalve Caspar).

 

Inderdaad ging het daarna in rap tempo heel voortvarend. Twan Rutjes mocht een klassieke mataanval over de h-lijn opzetten tegen Ottenheym. Twan liet zijn paard op g5 in staan en zijn tegenstander zag niets beters dan het edele dier ook van het bord te nemen. Hierna kon Twan met zijn toren op h7 binnenvallen en snel daarna staakte Ottenheym de strijd.

 

Leon Ter Beek gaf de gambietpion van tegenstander Mercancano niet meer terug. In het middenspel offerde de Nijmegenaar toen maar een paard maar deze kreeg hiermee geen initiatief. Leon posteerde ondertussen 2 torens op de 2de rij en met nog eens 2 paarden in de buurt werd de witte koning belaagd. Een paardvork leverde Leon nog eens een volle toren op en toen vond zijn tegenstander het wel genoeg.

 

Ook Willem Blankert won al snel in de opening met een eenvoudige combinatie een kwaliteit. Tegenstander Lamboo probeerde het eindspel nog te kiepen, maar Willem wist in met 2 torens tegen toren + loper genoeg ruimte te krijgen. Hij snoepte wat pionnen mee en de vrije doortocht voor zijn h-pion was genoeg voor de winst.

 

Wesley van Nie koos tegen Verstegen van meet af aan de aanval. De pion die Wesley in de opening mocht pakken zag Verstegen niet meer terug. Met secuur spel bouwde Wesley zijn voordelige stelling uit naar een gewonnen eindspel. De opgesloten zwarte loper op veld a8 was ook al niet alles. In het eindspel bleek de inmiddels wanhopige en in tijdnood geraakte Verstegen kansloos tegen de witte torens op de 7de rij en konden de ver opgerukte witte c- en d-pion niet meer gestopt worden.

 

Caspar Hermeling toverde, zoals gebruikelijk, een chaotische stelling op het bord tegen Quackenbusch. Na 15 zetten was er voor omstanders al weinig meer van te maken en Caspar kwam ogenschijnlijk zeer slecht te staan. Maar juist dan is hij het gevaarlijkst! Quackenbusch liet zich beetnemen en Caspar ging er na enkele vlotte combinatiezetten met de volle buit vandoor.

 

Maarten Rossen speelde met zwart tegen Bardie een gelijkopgaande partij. In het middenspel had Maarten wat actiever spel, maar het eindspel waarin beide spelers 2 lopers en wat pionnen hadden werd remise gegeven.

 

Tenslotte was het teamcaptain Willem van Berkel die tegen Fassaert de 7 – 1 monsterscore op het scorebord wist te zetten. In een redelijk gelijkstaande stelling had Fassaert een iets betere loper, maar Willem zocht kansen over de e-lijn en kreeg een gevaarlijke vrije d-pion. Fassaert raakte in tijdnood en Willem joeg hem op de 39ste zet door de vlag zodat ook Willem het volle punt pakte.

 

Ons team boekte dus de grootste overwinning in de promotieklasse van dit seizoen en ondertussen wist PSV-Dodo iedereen te verrassen door Meppel te verslaan met 4½ - 3½! Doordat S.M.B. 3 met 6 – 2 ten onder ging tegen Bennekom degradeerde ook het 3de team van de Nijmegenaren. Verrassend was ook dat kampioen A.S.V. 3  de laatste ronde toch nog buigen moest voor Schaakstad 4.

   

Deze onverwachte ontknoping zorgde er voor dat ons team, na een minder seizoen, toch nog een 6de plaats als redelijk eindresultaat kon noteren. Een hele opluchting en het feest na afloop was bijna als dat van een heus kampioenschap. Volgend seizoen nieuwe kansen en het is al bekend dat er dan 2 teams mogen promoveren naar de KNSB.

 
21 april 2007

Kasteel 1 houdt handhaving in promotieklasse in eigen hand

Twan Rutjes

 

Afgelopen zaterdag speelden we in Putten tegen PSV-Dodo. Ritchy Duin viel in voor Willem Blankert. Na het startsein begonnen we te strijden.

 

Willem van Berkel op bord 1 speelde met wit de variant die GM John van de Wiel vorige week met wit tegen Willem zelf had gespeeld. Uiteraard had Willem deze opening nog eens goed bekeken, nadat hij remise(!!) tegen John van de Wiel had gespeeld tijdens de simultaan in Druten. Willem’s tegenstander had van deze opening geen kaas gegeten en ging al heel snel de mist in. 1-0 voor Het Kasteel dus en Willem mocht al vroeg van het zonnetje genieten.

 

De volgende gelukkige was ik zelf. Op bord 5 kreek ik met wit de Caro-Kann verdediging tegen. Toen mijn tegenstander kort ging rokeren kon ik al mijn stukken en pionnen op zijn koningsstelling richten en onder die druk bezweek hij snel. 2-0 en Willem en ik besloten om een visje te scoren bij de viskraam om de hoek.

 

Even later was het Maarten Rossen op bord 6 die een interessante partij speelde. Zijn tegenstander pakte in de beginnende tijdnoodfase een zeer giftige pion wat hem een stuk en zijn stelling kostte. Ja en dan staat het 3-0 , maar dan ben je er nog niet. Want op twee andere borden stonden ingewikkelde stellingen  en op de andere drie borden stonden eindspelstellingen met een minnetje op het bord.

 

Wesley van Nie op bord 2 nam de geofferde pion aan en begon daarna zijn stelling te verstevigen. Zijn tegenstander bleef echter maar goede zetten doen en maakte het Wesley erg lastig. Verzonken in zijn spel vergat Wesley helaas de tijd, zodat hij op zijn 38e zet door zijn vlag ging. 3-1

 

Toen was het Henk van Kortenhof op bord 4 die, nadat hij slecht kwam te staan, taai doorvocht. En dat betaalde zich uit. Zijn tegenstander was even “afgeleid” en liet prompt een vork toe. 4-1 en één matchpunt was binnen. De andere borden stonden niet zo best maar één remise moest er toch wel inzitten, hoopten we.

 

Leon ter Beek speelde een leuke spaanse partij, maar kwam in een eindspel van slechte loper tegen een goed paard. Hij had de slechte loper en kon het net niet redden. 4-2

 

Caspar Hermeling kwam op bord 3 in een moeilijke open stelling net iets minder te staan, maar wist op Caspariaanse wijze toch nog interessant spel te krijgen. De tegenstander doorzag helaas alles en wist het resterende eindspel toch nog in winst om te zetten. 4-3

 

Onze hoop rustte op Ritchy Duin. Ook hij kwam in een eindspel van slechte loper tegen goed paard. Even leek het nog remise te worden, maar dat paard bleef maar springen en de koning van de tegenstander kwam steeds dichterbij. Toen hij een pion kon nemen werd verlies van Ritchy een feit. En ook de 4 – 4 eindstand.

 

En zo kon het eerste team teleurgesteld, maar in de wetenschap dat we handhaving in de promotieklasse nog steeds in eigen hand hebben, vertrekken uit Putten.

  

De uitslagen:

Het Kasteel                 PSV-Dodo

1 W. v. Berkel (2041)       J Valstar (1627)          1-0

2 W. v. Nie (2009)          R. Straat  (2117)         0-1

3 C. Hermeling (1928)       E ’t Jong (2010)          0-1

4 H. v. Kortenhof (1901)    H Bloemen (1683)          1-0

5 T. Rutjes (1831)          K. Dokter (1670)          1-0

6 M. Rossen  (1832)         G. v/d Brink (1846)       1-0

7 R. Duin  (1817)           M. Kortrijk  (1892)       0-1

8 L. ter Beek  (1900)       M. de Graaf  (1828)       0-1

 

                                                   4 - 4

 
24 maart 2007

Dramatische nederlaag Het Kasteel 1

Willem van Berkel

 

Wie dacht dat we de meeste tegenslag dit jaar wel gehad hadden, kwam vanmiddag tegen de routiniers van Bennekom bedrogen uit. Met Rob als invaller voor Wesley werden er helaas verschillende gewonnen standen om zeep geholpen. Tel daarbij enkele snelle nederlagen en het resultaat is duidelijk: 1½-6½.

 

Het Kasteel had wit aan de even borden.

 

1. van Berkel - Bovens ½ - ½
  Weinig spel voor Willem I. Dan maar remise.
   
2. Rossen - de Beule 0 - 1
  Maarten komt op knappe wijze stuk voor maar gaat in vijfde speeluur onnodig onderuit.
   
3. Hermeling - Hofstra 0 - 1
  Caspar laat zich in gewonnen stand te simpel flessen.
   
4. Van Kortenhof - Rauw ½ - ½
  Henk hele partij licht voordeel maar net niet genoeg.
   
5. Rutjes - van Hoorn 0 - 1
  Twan in Draak van een Najdorf heel snel alles kwijt.
   
6. ter Beek - van Lelieveld 0 - 1
  Leon overklast tegenstander, wint stuk, kan mat geven, maar verliest toch...... Zelden vertoond drama.
   
7. Blankert - Sonneberg 0 - 1
  Willem II te optimistisch. Snel gebeurd.
   
8. Cornips - Wouters ½ - ½
  Knappe remise Rob in dame-eindspel met pion minder.
 
03 maart 2007

Het Kasteel 1 weet weer wat winnen is.

Wesley van Nie

 

Zaterdag, 11.00. De telefoon gaat, het is Twan. “Het weer is niet al te best, gaan we fietsen of met de auto?” Regendruppels verdringen zich op het glas van mijn balkondeur. “Laten we maar met de auto gaan, ik betaal ook wel wat parkeergeld.” Zo gezegd zo gedaan.

 

Aangekomen in Nijmegen volgt de koude douche: goede reis, maar 12 euro armer aan parkeergeld. De meeste teamleden kozen een slimmere tactiek en kwamen per trein aan. Alleen Maarten voltooid uiteindelijk de vooraf aangekondigde fietstocht.

 

Rond 12.00 zijn zowel UVS 2 als Het Kasteel compleet en kan de wedstrijd beginnen. Ik kom goed uit de opening en wanneer ik een afwikkeling zie naar een gunstig eindspel voer ik de zet die dit mogelijk maakt tevreden uit, om daarna even een rookpauze te houden.

 

Mijn tegenstander loopt even later ook de barruimte binnen. Hij kijkt bedroefd.

“Vreemd,” dacht ik. “Ik heb mijn cola nog lang niet op en bovendien is het mijn beurt om wat te drinken aan te bieden.” Maar in plaats van het aanbieden van een glaasje cola biedt hij zijn hand aan.

“Geef je op?” vraag ik hoopvol.

“Ja, ik geef op. Ik verlies een stuk.”

“Is dat zo?” zeg ik, onderwijl juichend van binnen, “waarom kon je dan niet Txf4 doen? Zo slecht is dat toch niet”

Hij kijkt opeens met een verwarde blik. Txf4? Txf4! Waarom heb ik die zet überhaupt niet bekeken?. Snel wordt het bord erbij gehaald om te concluderen dat hij nog slechter heeft gespeeld dan hij dacht. Onterecht opgegeven, en dat nota bene na nauwelijks een uur wedstrijd.

 

Nadat uit de analyse bleek dat ik sowieso wel goede winstkansen had in de kritieke stelling lopen we naar beneden om de rest aan het werk te zien. Het blijkt een gelijkopgaande wedstrijd. Twan op bord 6 is bezig zijn aanval middels een stukoffer beslissende kracht te geven. Tot deze aanval kwam Twan toen zijn tegenstander maar tempo’s bleef steken in zijn eigen fata morgana-aanval. Niet veel later staat het dus 2-0.

 

Willem I op bord 1 heeft op dat moment een stelling die hem wel ligt. Ritchy op bord 3, ingevallen voor Henk die griep had, heeft een gambietpion geofferd maar zijn tegenstander heeft helaas de verdediging prima voor mekaar. Dat gaat lastig worden. Caspar op 4 heeft een onduidelijke stelling. De tegenstander heeft een kwaliteit geofferd voor spel tegen de koning van Caspar. Zijn compensatie lijkt uitstekend. Leon op 5 heeft met een ongelukkige loperruil zijn eigen pionstructuur aangetast en heeft geen goed gevoel bij de partij. Ik probeer hem nog moed te geven (“zal wel meevallen”) maar helaas heeft Leon gelijk en valt er een kwaliteit van het bord. De tegenstander schuift dit rustig uit naar 2-1 Willem II op 7 is bezig met een sterke koningsaanval en we duimen natuurlijk allemaal dat dit keer het begeerde punt wel wordt binnengehaald. Maarten op 8 heeft na een slechte opening toch een pion buitgemaakt in het eindspel. Winnen is echter nog een ander verhaal en Maarten twijfelt of dit wel mogelijk is. Gezien de andere borden vraag ik hem echter om de moed erin te houden en “gewoon” te gaan melken.

 

Rond de tijdnoodfase komt er tekening in de strijd. Ritchy offert nog uit wanhoop een toren maar zijn stelling blijft verloren en hij moet opgeven. Willem II offert ook materiaal. Natuurlijk prikt de computer er zo doorheen maar zijn tegenstander raakt er behoorlijk van in paniek en krijgt de verdediging niet rond. Terwijl hij roept “eindelijk is het punt binnen” voert Willem de mat-in-2 zet uit. Willem I biedt hierop remise aan, zijn tegenstander zet een degelijke partij neer en Willem ziet niet hoe hij zijn stelling verder kan versterken. De remise wordt aangenomen: 3,5-2,5 voor ons.

 

Caspar weet de 40ste zet nog te halen maar is in de tijdnoodfase wel zijn materiaalvoorsprong kwijtgeraakt. Caspar zoekt nog naar eeuwig schaak maar daar is de tegenstander te goed voor, hij speelt het risicoloos naar winst. 3,5-3,5 en dus tijd voor Maarten om actie te ondernemen.

 

Terwijl Maarten rustig zijn paard en toren goed aan het neerzetten was heeft zijn tegenstander niks ondernomen. Hij verkeerd blijkbaar in de veronderstelling dat afwachten remise oplevert. Op een gegeven moment komt Maarten weer naar boven. Hij twijfelt weer, “wat moet ik doen?”

A tempo antwoord Willem I “gewoon winnen!” De beste zet van Willem in deze match. “Ok, dan ga ik gewoon winnen” om vervolgens een pion naar voren te gooien.

 

De tegenstander blijft volharden in zijn afwachtende houding waardoor Maarten in plaats van een onduidelijk eindspel (bij de kritieke verdediging) een makkelijk gewonnen eindspel kreeg. Foutloos schuift hij dit uit terwijl diverse teamgenoten en de supporters Clemens en Ton, ook langsgekomen (hulde!), zenuwachtig rond het bord hangen. Na 5,5 uur geeft bord 8 van UVS eindelijk op waardoor de winst een feit was: 4,5-3,5

 

Na deze ronde staan we zevende, maar er is nog niks beslist. SMB 4 lijkt gedegradeerd, de teams op de plaatsen 6 t/m 9 vechten nog om degradatie te voorkomen. Het staat dicht bij elkaar!

 

UVS 2

1857

3,5-4,5

Het Kasteel 1

1904

S. Brouwers

1869

r-r

W. van Berkel

2041

K.S Cheung

1927

0-1

W. van Nie

2009

R. van de Spoel

1900

1-0

Ri. Duin

1817

H. Bekkering

1894

1-0

C. Hermeling

1928

R. ten Bos

1761

1-0

L. ter Beek

1900

K. Wustefeld

1883

0-1

T. Rutjes

1865

J. Remmerts

1867

0-1

W. Blankert

1860

M. Krivec

1753

0-1

M. Rossen

1815

 
02 februari 2007

Het Kasteel 1 geruisloos onderuit tegen koploper.

Willem van Berkel

 

SV Het Kasteel heeft tegen koploper ASV 3 uit Arnhem geen potten kunnen breken. Na een snelle 3-1 achterstand was er nog hoop op een gelijkspel omdat sommige Kasteelheren een prima stelling hadden opgebouwd. In het vierde uur ging het echter mis en alleen Twan Rutjes wist de volle buit binnen te halen. Remises waren er voor Willem van Berkel, Wesley Van Nie en Henk van Kortenhof.

 

Wesley was aan bord 4 tegen Bart Plomp als eerste klaar. In een rustige variant van het Slavisch (4. e3) bracht hij met 10. Pxd5 een schijnoffer dat echter niet meer opleverde dan een miniem eindspelvoordeeltje. Na dameruil was alle muziek eruit en werd op zet 22 tot remise besloten (½-½).

 

Na een te tamme behandeling van het Oud-Indisch (8. b3) zat Caspar aan bord 2 tegen Bert Buisman al snel in de problemen. Een zwarte pion was doorgestoten tot e3 en zijn eigen e2-pion had veel weg van een hangpion, een van de thema’s van de training van de vorige avond. Na een kwaliteitsoffer om het kreng op e3 te verwijderen streed wit nog dapper door, maar de compensatie was ver te zoeken (½-1½).

 

Invaller Rob Cornips kwam op bord 8 goed uit de Franse opening. Het stukoffer 15. Pg7+ was echter iets te optimistisch, zeker tegen een ervaren rot als Eric Wille (½-2½).

 

Willem van Berkel haalde aan bord 1 tegen Ivo van der Gouw de Gier weer van stal. De witspeler was duidelijk op onbekend terrein en had veel tijd nodig om zijn stelling gezond te houden. Na een potje ruilen op de b-lijn resteerde een ongelijk loper eindspel waarbij wit niet meer in de fout ging (1-3).

 

Twan Rutjes speelde aan bord 6 een prima partij. In een klassieke Draak veroverde hij met wit steeds meer terrein en werden zijn lopers zeer actief. Na 30 sterke zetten had hij genoeg materiaal binnen (2-3).

 

Willem Blankert was de schlemiel van de dag. Aan bord 7 was er in de Franse opening van zijn tegenstander Taal noch teken te zien. Al snel werden er wat pionnen verorberd en het was wachten op de genadeklap. Wat is er echter moeilijker dan het winnen van een gewonnen stand? Willem II ging voor kwaliteitswinst maar raakte op een dwaalspoor. Het slot van de partij heb ik niet gezien maar vaak gaat het dan van kwaad tot erger (2-4).

 

Henk van Kortenhof trof aan bord 5 een oude bekende: Ruud Wille. Bij Henk gebeurt er altijd wel wat maar vandaag was het voor zijn doen tamelijk rustig. In een anti-Frans (2 f4) had wit het waarschijnlijk ergens wel beter kunnen doen maar de winst voor ASV was binnen (2½-4½).

 

Maarten is tegenwoordig vaak te vinden aan een van de hogere borden. Dat geeft aan dat wij vertrouwen in hem hebben en dat maakt hij vaak ook waar. Vandaag had hij het echter moeilijk. Na een onstuimige Konings Indiër ontstond er een zeer dynamische stand waarbij wit uiteindelijk wat handiger bleek (2½-5½).

 

Na deze vierde nederlaag staan we natuurlijk niet bovenaan. Eigenlijk kan het vanaf nu alleen maar beter gaan. Kom op mannen, we gaan er voor.

 
16 december 2006

Kansloze nederlaag van Kasteel 1 tegen Schaakstad 4

Henk van Kortenhof

 

We speelden afgelopen zaterdag een belangrijke wedstrijd, tegen Schaakstad 4, die we helaas met 5 - 3 hebben verloren.  Als gevolg hiervan zullen we de rest van het seizoen weer tegen degradatie moeten strijden. De wedstrijd begon al slecht voor ons, omdat Wesley zich niet goed voelde en niet in staat was om te spelen. Gelukkig was Daan aanwezig, zodat hij kon invallen. Misschien hadden we hem beter op bord 1 kunnen laten invallen, maar dat is wijsheid achteraf. Zoals het nu ging, waren we eigenlijk kansloos. Op een bepaald moment waren we bang voor een zeer grote nederlaag, iets van 7-1 of zo. Zo bezien viel het resultaat uiteindelijk nog mee. Te weinig spelers halen op dit moment om allerlei redenen hun normale niveau. Volgende ronde is pas begin februari, misschien gaat het tegen die tijd weer beter. Dan ontvangen we de koploper ASV-3. Een mooie kans, om die eens beentje te lichten! Dat zou meteen onze degradatiezorgen flink verminderen.

 

Dan de karakteristieken

Aan bord 1 verloor Twan met wit van de sterke Eleveld. Na een goede opening kwam in het middenspel het verschil in speelsterkte goed tot uitdrukking.  Zwart won een pion, maar vond het blijkbaar te eenvoudig om ook de kwaliteit mee te pikken. Twan kreeg kans op tegenspel, maar gaf vervolgens een volle toren weg.

 

Willem op bord 2 met zwart speelde een soort Benoni, die ik in 45 schaakjaren nog niet ben tegengekomen. Wit stond voortdurend wat beter en veroverde ook een kwaliteit. Toch werd tot remise besloten in een stelling, waarin wit gerust had kunnen doorspelen.

 

Waarschijnlijk ook tot zijn eigen verrassing speelde Maarten op bord 3.  Er kwam een Tarrasch op het bord, die door zwart niet goed werd behandeld.  Maar Maarten stuurde terecht aan op een risicoloze remise.

Henk op bord 4 speelde via een omweg eveneens Tarrasch. Ook hij behandelde het niet helemaal goed, wat passief, waardoor wit druk hield. Uiteindelijk kwam er een toreneindspel op het bord met een witte pluspion. Dat soort stellingen is meestal heel lastig te winnen, Zo ook hier, remise dus.

 

Willem Blankert speelde met wit op bord 5. Hier speelde zwart een variant van het Engels, die mij volstrekt onbekend is. Of het goed was weet ik niet, maar wit won vrij snel een pion. Hiervoor kreeg zwart actief stukkenspel. Het werd remise door herhaling van zetten.

 

Leon verloor met zwart op bord 6. Hij kwam met Spaans uitstekend uit de opening. In plaats van aanvallen op de damevleugel probeerde hij iets in het centrum. Dat kostte hem een pion. Hij had daarna nog wel kansen, maar toen hij ook nog een kwaliteit inleverde was het snel gedaan.

 

Invaller Daan met wit op bord 7 speelde zijn favoriete gesloten Siciliaans. Het verging hem een beetje hetzelfde als Leon. Hij kwam met enig voordeel uit de opening. Dit verzandde bij de overgang naar het middenspel. Enkele mindere zetten van wit bezorgden zwart voordeel, waarna een eenvoudig schaakje met kwaliteitswinst de partij ten gunste van hem besliste.

 

Tenslotte Caspar. Hij speelde op bord 8 met zwart een Siciliaan. Waar hij op de hogere borden moeite heeft met de wat sterkere tegenstanders kon hij zich hier helemaal uitleven. Na de nodige verwikkelingen kreeg hij een dame tegen 2 torens. Vaak is dat in het voordeel van de torenpartij, maar de witte koning stond zo slecht, dat de dame van Caspar ongeveer het hele bord kon leegroven. Toen wit op mat stond gaf hij maar op.

 
11 november 2006

Een gure wind waait door het kasteel

verslag Kasteel 1-Wageningen 2 uitslag 2,5-5,5

Willem Blankert

 

Zaterdag 11 november 2006. Het weer was grijs en grauw. Het tweede team van Wageningen kwam op bezoek. De voortekenen waren voor het eerste team niet best. De invaller voor de met oogbeperkingen kampende Henk was ziek en dus nam Ritchy de honneurs waar op overigens prima wijze. Helaas waren er toen geen invallers meer over voor Leon (antibiotica), Willem II (beuh, ik was liever terug naar bed gegaan) en Maarten (ook verkouden dus). Zoals gezegd, de voortekenen waren niet best.

 

Op bord 1 speelde Wesley om duistere redenen op zet 11 zijn zwarte knol van f6 naar e4 om vervolgens niet alleen minder te komen te staan, maar hij deed gelijk een pion in de aanbieding waarop wit wat goedkoop een damevleugelmeerderheid verwierf. In hogere zin was de partij gelijk gedaan. Een witte toren bereikte de 7e rij en al rap had wit drie zware jongens op de c-lijn wat nogal lastig was. Wesley deed weliswaar een lovenswaardige poging om Leons vermaarde zitvlees te evenaren, maar veel meer dan lang blijven zitten was het niet. Torens werden geruild en het resterende dame-eindspel, werd rustig naar winst geschoven middels twee verbonden meervrijpionnen (mooi woord voor galgje). Een nul voor ons.

 

Op bord 2 speelde ene Willem I een wonderbaarlijke partij met wit, waarbij zwart alle gelegenheid werd geboden om een ideale aanvalsstelling al op zet 12 neer te zetten. Onze Willem keek veel droef, maar het werd nog veel erger. Weliswaar mocht wit nog komen tot Txe7, maar als zwart dan eindelijk Lxg2 doet valt het witte doek. Niets van dat alles. Willem ontsnapt. Hij staat weliswaar een kwal achter, maar heeft in twee vrijpionnen en actieve stukken meer dan afdoende compensatie. Winst gloort aan den einder! (Zuster Johanna, ziet gij hem al komen?) Na zet 30 gaat echter alles mis. Wit knoeit dusdanig dat niet alleen de rest van de partijnotatie is weggevallen, ook zijn dame ontvalt door de onkunde van het moment. Kortom, hij was ontdaan. U raadt het al. Weer een nul.

 

Op bord 3 speelde Leon zo'n zet of 26 redelijk mee. Hij stond met zwart wat minder in een Engelse partij en toen was of Leon of zijn antibiotica het beu. Feilloos vond Leon de kortste weg naar het mat, het zijne om precies te zijn. Stukverlies vond hij blijkbaar niet genoeg. De derde nul.

 

Als u had gedacht het ergste nu wel gehad te hebben, dan kan u zich haast niet erger vergissen. Bord 4. Caspar. Eigenlijk hoef ik niet meer te zeggen. Voor de enkeling die Caspar wat minder goed kennen, volgt nu een korte doch volstrekt overbodige beschrijving van zijn partij. O rampspoed. Caspar wint een stuk en een pion. Dat betekent dat zijn nederlaag niet ver weg meer is. Onze jongen moet namelijk eerst slecht tot verloren staan, dan komt de ware Hoedini in hem boven op en het arme slachtvee aan de overzijde wordt alsnog geFritzt. Waarom ik me met hem bemoei, weet ik ook niet, maar in een onwaarschijnlijke poging om het onheil af te wenden, waarschuwde ik Caspar nog voor dat zoveel luxe en plushout niet goed voor hem is. En luisteren? Ho maar! Niet veel later is Caspar zijn dame kwijt en mag hij vervolgens met een toren en loper het opnemen tegen een zwarte dame. Aan de witte zijde werkt werkelijk niets meer samen en de zwarte dame spuit haar gif in het witte hout. Uiteindelijk legt Caspar zijn vermoeide hoofd in zijn schoot. Zijn partijnotatie was ook al niet best. Misschien moet hij de volgende keer maar grootmoedig zijn plushout subiet retourneren. Dan gaat het vast een stuk beter.

 

Bord 5. Ondergetekende dus. Willem II, ook wel SpaKoning genoemd. Wat zal ik zeggen. Zo verkouden als ik was, dacht ik met zwart beter tot gewonnen te staan, maar in feite had ik een veel betere voorzetting gemist waarna ik terecht een voorzichtige benadering koos die Fritz8 achteraf nog niet zo gek vond. Onder invloed van citroenthee trok ik nog aardig bij. Zwarte thee bevat immers een weinig cafeïne en dat had ik in maanden niet meer tot mij genomen. Kortom, ik zat zelfs op een gegeven moment best even lekker in mijn vel. Geconcentreerd en zo. Dus gaf ik juist toen in de eerste wederzijdse tijdnoodfase in een min of meer gelijke stelling volstrekt onnodig een pion weg waarna mijn stelling in elkaar sodemieterde. Dapper heb ik daarna het zooitje kreupelhout nog een zet of 40 bij elkaar proberen te houden, maar het gehamer aan mijn doodskist was onmiskenbaar en werd allengs steeds luider. Ik deed alsof ik het niet hoorde.

 

Bord 6. Maarten. Ook hij was gebukt onder een verkoudheidje maar was wel als eerste klaar. Hoera bravo! Een halfje met wit nog wel! Er werd flink wat hout geruild en toen vond de Wageningse zijde het wel welletjes. Saai, maar goed voor een halfje in 24 zetten. Ik zou ervoor getekend hebben.

 

Bord 7. Twan pakje met zwart het vlot aan en werd geholpen doordat zijn Wageningse tegenhanger vond dat hij over een pion te veel beschikte. Twan bleek wel genegen om de arme sloeber te helpen en mepte dat stomme witte poppetje op a5. Wie het kleine niet eert... Uiteindelijk wikkelde hij af naar een eindspel wat doorgaans raadzaam is bij materieel overwicht. (Hoe komt hij erop!) De zwarte boer op b5 had plotseling helemaal geen tegenliggers meer en was het niet meer dan een kwestie van tijd dat er vol punt op het Kasteelconto geschreven mocht worden. (Ontkurk de champagne!) Opmerkelijk genoeg promoveerde uiteindelijk zwarts e-pion op zet 69 en niet het kreng op de b-lijn, maar dat maakte niet uit. Het punt smaakte Twan toch wel.

 

Bord 8. Ritchy won met wit. Aan de invaller lag het dus niet. Hij penetreerde origineel in de zwarte stelling en na 32 zetten was het punt van hem. Zijn tegenstander hoefde echt niet veel fout te doen om te verliezen. Potdomme, het leek wel een echte partij! Zonder twijfel was het dat ook.

 

Saillant detail was dat ook Henk van Kortenhof even langskwam om te kijken. Nog voordat alle partijen ten einde waren, is hij weer vertrokken. Misschien kon hij het niet langer aanzien. Zonder twijfel lag dat niet aan zijn ogen. We hadden nog wel vijf invallers kunnen gebruiken.

 
14 oktober 2006

Het Kasteel wint van Schaars Met Belichting 3

Wesley van Nie

 

De tweede ronde van de Promotieklasse stond vandaag alweer voor de deur. Uit tegen SMB 3, niet ieders favoriete uitwedstrijd. Dit heeft niks te maken met de mensen van SMB maar meer met de speelzaal, die die term in onze ogen niet verdient. Nou moet ik er natuurlijk wel bijzeggen dat we zelf nogal wat luxe gewend zijn, maar het licht in de zaal is gewoon te schaars voor een aantal van onze mensen. Gelukkig kon met enige aanpassingen iedereen een fatsoenlijke partij op het bord zetten.

 

De wedstrijd had al om 12 uur moeten beginnen, werd ons verteld toen we om kwart voor één aankwamen. Allemaal leuk en aardig, maar dan moet je ons wel op de hoogte stellen. Onze klokken waren ook niet aangezet, dus misschien had men zich het één en ander al gerealiseerd. Dus rond één uur begonnen we aan de wedstrijd met ieder 2 uur op de klok.

 

Al snel vielen er enkele remises te noteren. De tegenstander van Willem van Berkel bood na 16 zetten remise aan. Over de rede daarvoor tast ik in het duister, hij had immers een gewonnen stelling op het bord (zijn aanval was veel verder gevorderd). Willem dacht er nog eens goed over na maar koos wijselijk eieren voor zijn geld.

 

Ook Willem Blankert en Henk van Kortenhof kwamen al snel remise overeen met hun tegenstanders. Twee degelijke partijen. Leon ter Beek bracht ons hierna op voorsprong. Een theoretische blunder (niet dat ik er verstand van heb) werd  instructief en hardhandig door Leon afgestraft. Als beloning mocht Leon de matzet uitvoeren.

 

Twan Rutjes moest niet lang daarna tegen een zwakkere tegenstander in remise berusten. Twan kreeg een voordelig eindspel van Toren Loper tegen Toren Paard, maar zwart werkte niet mee met remise als redelijk logisch resultaat.

 

Vooraf voorspelde ik aan Caspar Hermeling dat hij een oogverblindende overwinning zou halen (gezamenlijk werd toen ook de kop van dit verslag gekozen). Het schijnt dat de tegenstander inderdaad na een gevalletje schaakblindheid een toren weggaf (ik was er niet bij). Nadat Caspar alle stukken van de tegenstander met veel machtsvertoon van het bord sloeg gaf deze op. Zo kennen we je weer, Caspar! ;)

 

Maarten Rossen maakte zich enige zorgen over zijn vorm maar in zijn partij was daar niks van te merken. Soepeltjes werd, na een niet al te beste opening, het evenwicht eerst hersteld en daarna opgewaardeerd naar een steeds grotere plus. Een nette partij en een partij die Maarten vast goed moet doen. Maar niet alleen Maarten, het hele team deed deze winst goed! Want daarmee kwam de stand op 2-5 voor de goeden en was ik alleen nog bezig (hoi..)

 

Mijn partij had ik goed opgezet. Nadat ik een moeilijke dame-insluittruc had gemist (voor de meespelers: 23.De2!! +-) kwam ik toch in een voordelig eindspel terecht. Daarin werd ik echter nogal overmoedig door mijn gedekte vrijpion alvast naar voren te spelen. En dame… Nou, mooi niet dus. De meest simpele verdedigingszet zorgde ervoor dat ik kon fluiten naar mijn pion.

 

Na 40 zetten stond er een troosteloos toreneindspel op het bord. Ik had op kunnen geven, maar besloot mijn toren in te ruilen voor 3 verbonden vrijpionnen. Dat werd nog heel spannend, maar ik kwam net 1 tempo te kort en mijn tegenstander trok toch aan het langste eind. Wel een leuke partij overigens.

 

Op het moment van schrijven zijn er nog geen uitslagen bekend, maar we zullen wel zo rond de vijfde plaats staan.   De derde ronde is tegen Wageningen 2, dan zullen we weten wat voor seizoen er ons dit jaar te wachten staat.

 
23 september 2006

Redelijke seizoenstart Het Kasteel

Willem van Berkel

 

Het eerste team van de Wijchense schaakvereniging Het Kasteel is het seizoen in de hoogste klasse van de Oostelijke Schaakbond begonnen met een nipte 5-3 nederlaag tegen kampioenskandidaat Meppel. Lang zag het er naar uit dat de Wijchenaren in eigen huis voor een verrassing konden zorgen. Brutaal werd een 2-1 voorsprong genomen door goede overwinningen van Willem van Berkel en Leon ter Beek. De kansen op meer werden helaas onvoldoende benut en alleen Wesley van Nie en Henk van Kortenhof wisten nog een half punt binnen te halen. Willem Blankert, Casper Hermeling, Maarten Rossen en Twan Rutjes moesten ondanks hevig verzet de eer aan hun tegenstander laten.

 

De wedstrijd in wijkcentrum Wijchen-Zuid kende een bliksemstart. Teamcaptain Willem van Berkel gaf het goede voorbeeld door in een Tarrasch opening zijn jeugdige tegenstrever een lesje te geven in stukkenactiviteit. Met een fraai kwaliteitsoffer haalde hij in 20 zetten de winst binnen (1-0). De vreugde aan Wijchense kant was slechts van korte duur. Willem Blankert, die goed uit een Hollandse opening was gekomen, trok onverhoeds ten aanval maar overzag daarbij een tussenzet van zijn tegenstander. Toren kwijt en einde verhaal (1-1). Leon ter Beek bracht Het Kasteel wederom aan de leiding door het gerommel van zijn tegenstander vakkundig af te straffen (2-1). Henk van Kortenhof had met goed spel een stuk gewonnen en de winst leek slechts een kwestie van tijd. Wesley van Nie stond inmiddels ook prettig en Caspar Hermeling en Maarten Rossen mochten ondanks een passieve stelling hopen op lijfsbehoud. Alleen Twan Rutjes had zich behoorlijk in de nesten gewerkt door een draak van een opening.

 

Rond de tijdnoodfase ging het bij Wijchen snel mis. Caspar en Maarten werden toch gevloerd en ondanks hevig tegenspartelen was er voor Twan geen houden aan (2-4). Omdat Henk ging winnen moest Wesley proberen een iets beter staand toreneindspel tot winst te voeren. Een onmogelijk opgave omdat zijn tegenstander de deur hermetisch gesloten hield (2½-4½). Tot overmaat van ramp bleek Henk zich verkeken te hebben op het pionnenfront van zijn tegenstander. Met ’n paard meer moest hij na ruim 5 uur spelen toch nog berusten in remise (3-5).

 

C. Hermeling     (1928) - R. Berendsen   (2217)          0-1

W. van Berkel    (2041) - R. Donker      (1947)          1-0

W. van  Nie      (2009) - R. van de Berg (1932)          ½-½

H. van Kortenhof (1901) - G. Pauptit     (1932)          ½-½

W. Blankert      (1860) - B. Davids      (1978)          0-1

L. ter Beek      (1900) - C. Hoogendijk  (1956)          1-0

M. Rossen        (1832) - A. Pauptit     (1927)          0-1

T. Rutjes        (1831) - A. Klomp       (1922)          0-1

 
25 april 2006

Kasteel 1 veilig dankzij Bennekom

Daan Derks

 

Na de slechte wedstrijd tegen Rheden zou er tegen Bennekom toch iets moeten gebeuren. Verlies zou betekenen dat degradatie of handhaving helemaal van de laatste wedstrijd zou afhangen. Voor de verandering, en natuurlijk omdat van deze wedstrijd zo veel af zou kunnen hangen, besloten we om een keer tactisch te spelen. Maarten verhuisde naar bord 1 en Caspar mocht aantreden op bord 6.

 

Het leek al snel weer de verkeerde kant op te gaan toen Leon op bord 5 zomaar een stuk weggaf en Willem op bord 3, na een dure fout in de opening, ook snel verloren kwam te staan.

 

Toen leek het tij echter een keer onze kant op te keren. De tegenstander van Willem promoveerde heel gretig met zijn pion tot dame maar miste een mat in 1 (achter de paaltjes) zodat dit punt toch nog onverwachts in Wijchense handen viel. Twan, op bord 7, bouwde aan het einde van de opening een valletje in de stelling in waar de tegenstander met open ogen in liep. Dit leverde in eerste instantie een gezonde pion op. Hierna probeerde de tegenstander met alle macht activiteit voor zijn stukken te krijgen door de ene na de andere pion weg te geven. Deze actieve stukken werden echter nooit echt gevaarlijk zodat Twan ons op een 2-0 voorsprong kon zetten.

 

Ik had het grootste deel van de partij te kampen met een slecht gespeelde opening. Toen ik eindelijk erin geslaagd was om de dreigingen van mijn tegenstander te pareren en mijn laatste stukken had kunnen ontwikkelen vond ik dat ik beter stond en ging op zoek naar een winstweg. De tegenstander wist de stelling echter gesloten te houden en het resterende pionneneindspel was potremise.

 

Caspar miste op bord 6 in een gelijkopgaande partij op een gegeven moment een hele grote kans. Hij overzag een tijdelijk toren offer op f6. Hierna kwam de tegenstander steeds beter te staan. Misschien dat het toreneindspel zelfs wel verloren was maar Caspar zou geen Caspar heten als hij niet een “heel klein” valletje in de stelling in wist te bouwen. De tegenstander trapte er in en haalde zijn toren van de onderste rij. Dat had hij dus niet moeten doen. 3½-½ voor ons. Gezien het restant van de borden waren we er echter nog lang niet.

 

Leon vocht nog heel lang door maar de tegenstander liet hem, na het stukverlies na de opening, geen kans meer. De verrassing van de wedstrijd kwam toch wel van bord 1, waar Maarten speelde. De opening ging gelijk op en er kwam een eindspel op het bord waarin Maarten de slechte loper had en de tegenstander een goed paard. Waarschijnlijk stond Maarten toen nog wel verloren maar de tegenstander zag blijkbaar het goede plan niet en langzaam maar zeker kwam Maarten steeds beter te staan. Totdat de stelling waarschijnlijk helemaal gelijk was. Toen besloot de tegenstander dat de tijd gekomen was om te gaan forceren en dat had hij dus niet moeten doen. Maarten gaf zijn loper voor een gevaarlijke vrijpion en het paard en de koning van de tegenstander konden de pionnen van Maarten niet meer tegenhouden. Een fantastische prestatie van Maarten om op bord 1 het volle punt te pakken.

 

Met nog twee partijen te gaan was de wedstrijd nu dus in tas en waren we er zeker van dat we ook volgend jaar in de promotieklasse mee mochten spelen. Op bord 4 speelde Henk een ingewikkelde partij waarin hij de beste kansen leek te hebben. Na echter een paar tactische kansen gemist te hebben ontstond ook hier een eindspel van loper tegen paard. Henk stond nu zeker niet beter meer maar hij speelde het eindspel secuur naar remise.

 

Zo mogelijk nog ingewikkelder was de partij van Wesley. De tegenstander offerde een stuk voor twee hele gevaarlijke pionnen. Ik denk dat er op dat moment niet veel spelers in de zaal waren die deze ingewikkelde stelling helemaal konden bevatten. Toen offerde (blunderde?) de tegenstander een tweede stuk en Wesley stond toen waarschijnlijk gewonnen. In tijdnood blunderde hij echter waardoor de gevaarlijke pion van de tegenstander uiteindelijk toch de doorslag gaf.

 

Al met al mogen we heel blij zijn met dit resultaat tegen de nummer 3 uit de competitie en kunnen we nu de slotronde ontspannen tegemoet zien.

 

Eindstand: 5 - 3

 
04 maart 2006

Kasteel 1 gooit 2 matchpunten weg

Wesley van Nie

 

Het Kasteel 1 heeft opnieuw een wedstrijd verloren: Rheden bleek met 4,5 -3,5 te sterk. De vechtlust binnen het team was duidelijk voelbaar, maar de vorm laat ons nog steeds in de steek.

 

Rheden had bord 1 en 3 opgeofferd aan ondergetekende en Willem. Ik was dan ook als 1e klaar: een koningsaanval leverde de tegenstander een positionele ruïne op en voor dat ik de 1e pion buit kon maken hield hij het al voor gezien.

 

Maarten kon niet veel later ook een 1 opschrijven. Een fout van de tegenstander leverde een pion plus 2 sterke paarden op. Daarna maakte hij het mooi af.

 

10 minuten later stond het al 3-0: Twan bereikte een actieve stelling, waarin de tegenstander geen kans op tegenspel had. Hij startte een koningsaanval, die een stuk opleverde, genoeg voor het punt.

 

3-0 voor dus en hoewel er enkele zorgelijke stellingen waren leek de winst mogelijk. Willem had zijn tegenstander overspeeld en had de winsten voor het uitkiezen. In tijdnood bokte hij echter een stuk weg… 3-1 en een forse tegenvaller. Tegen de tijdcontrole verloor Caspar (op regelmatige wijze weggespeeld) en kreeg Ritchy spijt dat hij remise had afgeslagen. Ook hij verloor: 3-3..

 

Met Daan en Henk nog aan de gang leek 4-4 de meest logische uitslag. Daan stond verloren maar Henk gewonnen. Inderdaad kon Daan het niet droog houden, maar Henk wist de winst niet te vinden, zodat de Rhedenaars enigszins gelukkig de volle mep kregen.

 

Nu we op de 8ste plaats staan is de toestand van het 1e zorgelijk geworden. De wedstrijden tegen Bennekom en Schaakstad zullen minstens 2 matchpunten moeten opleveren.

 
04 februari 2006

Kasteel tegen Meppel

Henk van Kortenhof

 

Beide partijen speelden met een invaller, wij moesten het stellen zonder Wesley, terwijl Meppel Roel Donker miste. Hoewel we vooraf deze wedstrijd bij de te verwachten nederlagen telden, heerste achteraf het gevoel, dat er duidelijk meer in had gezeten. Dat gebeurt dit seizoen wel vaker! Binnen anderhalf uur stonden we al met 3-0 achter.

 

De eerste, die omviel, was Caspar. In een stelling met wederzijdse kansen pakte hij al te optimistisch een pion mee, om meteen mat te gaan. Maarten gaf in een voordelige stelling een stuk weg. Daan kwam redelijk uit de opening, maar werd vervolgens toch kansloos afgeserveerd.

 

In de tijdnoodfase werd het zelfs nog 4-0, toen Twan ook al een goede stelling de mist in zag gaan. Henk zorgde voor het eerste halfje, maar dat had meer moeten zijn. Zijn tegenstander bood in een lastige stelling een kwaliteit aan, die ten onrechte niet werd aangenomen. Van de zege van Leon heb ik heel weinig gezien of gehoord. Er stond in het middenspel iets op het bord, dat ik volstrekt niet kon beoordelen, maar wat onze man toch heeft gewonnen. Een goede prestatie, tegen een sterke tegenstander.

 

Invaller Ritchy speelde een puike partij. Ook hij kwam gewonnen te staan, maar was te voorzichtig. Het resterende toreneindspel leverde alleen maar een plusremise op. Man of the match was Willem van Berkel. Tegen de zeer sterke Berendsen bracht hij een theoretisch bekend kwaliteitsoffer. Secuur spelend vergrootte hij zijn voordeel om ergens in het verre eindspel te winnen.

 

Opvallend in deze ronde is het slechte presteren met wit. Alleen Ritchy speelde remise, alle ander witspelers verloren, en vaak nog snel ook. Alles bij elkaar haalden zwartspelers van beiden teams samen 6 van de 8 punten!

 

Eindstand: 3 - 5

 
17 december 2005

Het Kasteel vlot langs ASV

Willem van Berkel

 

Het eerste team van Het Kasteel heeft afgelopen zaterdag een ruime zege geboekt op ASV-3, een tegenstander waar vorig jaar nog stevig van verloren werd. De wedstrijd, die gespeeld werd in Grand Café Lorentz van het Kennisintensief Ondernemers Centrum in Arnhem-Presikhaaf, verliep voor de Wijchense schakers zeer voorspoedig. Na een vlotte remise van kopman Willem van Berkel wist Daan Derks aan bord 7 als eerste een ASV'er beentje te lichten. In een ongeveer gelijke stand weigerde Daan heel listig een remiseaanbod van zijn tegenstander die vervolgens onmiddellijk in de opgezette val trapte.

 

De volgende opsteker viel te noteren aan bord 6. Leon ter Beek was door een onoplettendheid in de opening een pion kwijt geraakt aan Erika Belle, voormalig dameskampioene van Nederland. In het middenspel was Erika echter niet attent genoeg, waarna Leon gemakkelijk remise kon maken. Met deze 2-1 tussenstand zag het er zeer goed uit voor Het Kasteel, temeer daar alle andere borden goed tot comfortabel stonden. Toch duurde het even alvorens de wedstrijd beslist werd. Maarten Rossen speelde aan bord 8 een interessante partij met wisselende kansen. In tijdnood liet zijn tegenstander plots een toren instaan waarna Maarten koeltjes zijn eerste zege binnenhaalde voor het eerste team.

 

De mooiste overwinning kwam zoals zo vaak van good-old Henk van Kortenhof. Na een onduidelijke opening ging Henk aan bord 4 zonder blikken of blozen in de aanval. Ruud Wille, toch zeker niet de eerste de beste, werd vervolgens volledig van het bord geblazen. Wesley van Nie speelde met wit een sterke partij aan bord 3. Hij had steeds een klein voordeel maar met ongelijke lopers op het bord koos hij voor remise en de winst van het team.

 

Twan Rutjes speelde aan bord 5 ook een dijk van een partij. Na een lange rokade en opmars van de h-pion had hij prachtige kansen tegen de zwarte monarch. Zoals zo vaak had Twan echter maar weinig tijd. Met nog één minuut voor acht zetten bood hij remise aan, in de veronderstelling dat er nog een halfje nodig was voor de winst van het team. Dat was jammer, want hij miste daardoor een geforceerd mat in drie. Wat een luxe echter, voor het eerst dit jaar bij de tijdcontrole al de overwinning op zak (5‑2).

 

En wie was er nog bezig aan bord 2? Caspar uiteraard. En Caspar zou Caspar niet zijn als hij er nog eens goed voor ging zitten. Langs bergen en dalen probeerde hij zijn pluspion te verzilveren, maar na een ietwat ongelukkige afruil raakte zijn paard wat verdwaald. Tijdens het schrijven van dit stuk was nog onduidelijk hoe deze partij is afgelopen, maar een remise lijkt mij het meest logische resultaat. Door deze mooie overwinning staan we weer op 50% en stevig in de middenmoot. Laat het nieuwe jaar nu maar komen.

 

(Daan Derks; helaas zou Caspar in het late eindspel tot twee keer toe mis tasten waarna hem, na de winst, ook nog een remise ontglipte.)

 

Eindstand: 5 - 3

 
25 november 2005

Kasteel morst punten tegen ASV IV

Wedstrijd van de remises eindigt onbeslist

Henk van Kortenhof

 

Hoewel we voor de eerste maal dit seizoen compleet waren, is deze wedstrijd toch wel teleurstellend geëindigd in 4-4. Direct na de openingsfase taxeerde ik een totaalscore van ca 5-3. Jammer genoeg werden enkele veelbelovende stellingen niet in winst omgezet.

 

Wesley speelde met zwart een klassiek Damegambiet. Wat ik ervan zag, liep dat tamelijk geruisloos naar remise, hoewel onze man zeker niet minder stond.. Ik (Henk) speelde, op bord 2 tegen een oude bekende Hans Rigter. Deze kwam met een ongebruikelijke variant van Franse Winawer. Ik offerde een pion voor comfortabel spel. Daarna liet ik me echter flessen en kreeg de keuze tussen stukverlies zonder compensatie of de dame offeren tegen een toren met drukspel. Ik besloot tot het laatste en de stellingsdruk, in combinatie met de druk van de klok werd de ASV-er te machtig. Het mat was een plaatje!

 

Op bord 3 had Willem een lastige middag. Zijn tegenstander speelde het Colle‑systeem, zonder de aanvallende bedoelingen, die bij die opening horen. Tja, en dan kan ook Willem niet zoveel bereiken, remise. Caspar op bord 4 kwam met wit zeer goed uit de opening. Pluspion, met nog een zwakke dubbelpion voor zwart op de koop toe. Ergens moet de techniek hem in de steek hebben gelaten. De pluspion verdween en ook de dubbelpion werd opgelost. Er werd nog lang doorgespeeld, maar de kans op winst was verkeken.

 

Ook Daan kwam op bord 5 goed uit de opening, een Pirc.  Hij was echter als eerste klaar, door herhaling van zetten. Twan op bord 6 had een moeilijke middag tegen de sterkste ASV-er, Erik Wille. Twan speelde met wit in een Franse opening het Millner‑Barry gambiet. Het gevaar van een gambiet is altijd, dat je de pion achterblijft. Dat gebeurde ook hier. Toen Twan nog een pion offerde, bleek dat duidelijk teveel van het goede. Hij werd betrekkelijk eenvoudig uitgetikt.

 

Leon op bord 7 kreeg een Konings-Indiër op het bord.  Ik heb er niet zoveel van gezien, dacht eigenlijk, dat hij wel goed stond. Maar ook dit liep vrij spoedig remise. Maarten op bord 8 tenslotte, speelde een goede partij, waarbij hij duidelijk voordeel kreeg. In de tijdnoodfase gebeurde er echter het een en ander. Toen de kruitdamp was opgetrokken stond er een lastig te beoordelen stelling op het bord, met wit K+D+L+3pi en zwart K+2T+P+3pi. Bovendien een heel complexe stelling. Misschien heeft Maarten het ergens beter kunnen doen. Zoals het ging won hij wel een stuk, maar de zwarte torens ontwikkelden zoveel activiteit tegen de witte koning, dat eeuwig schaak de enige uitweg was.

 

Eindstand: 4 - 4

05 november 2005

Kasteel 1 ten onder tegen Veenendaal

Daan Derks

 

In de derde ronde van de competitie moest ons eerste tegen koploper en grote favoriet voor het kampioenschap Veenendaal 1. Een week voor de wedstrijd werd al een partij vooruit gespeeld. Henk speelde toen, op bord 4, een spectaculaire partij waarin ieder half uur wel een compleet andere stelling leek te ontstaan. Zelf zegt hij over zijn partij: “Voor de weinigen, die er gisteravond niet bij waren, het is uiteindelijk remise geworden. Vraag niet hoe, het was een partij als een fantasy boek. Vol avonturen, missers en wonderbaarlijke ontsnappingen. Maar uiteindelijk was de uitslag terecht.” De partij werd dus remise.

 

Een week later kregen we met zware tegenslag te kampen toen Willem van Berkel te ziek was om mee te kunnen spelen. Op het laatste moment dus een invaller gezocht. Dat bleek niet makkelijk want iedereen had al andere verplichtingen. Gelukkig bleek Patrick Zeelen bereid om mee te gaan zodat we tenminste niet met 7 spelers hoefden af te reizen. Hij vond het zelfs goed om op bord 2 te gaan zitten zodat de rest van het team intact kon blijven. Patrick zette de partij wat te voorzichtig (passief) op waarna al snel duidelijk werd dat hij langzaam weggedrukt zou worden. Hij hield het nog wel heel lang vol maar moest uiteindelijk toch de pijp aan Maarten geven.

 

Over de partij van Leon, op bord 5 valt niet veel te vertellen. Zelf zegt hij: “Ik kwam met wit goed uit de opening en stond wat prettiger. Maar vlak na de opening gaf ik zwart de gelegenheid tot gelijk spel te komen. De muziek was uit de stelling, zwart bood remise aan, en er was geen reden om te weigeren. Helaas!”

 

Caspar was weer verhuist naar bord 1 zodat hij wit had en speelde weer één van zijn karakteristieke partijen. Toen hij in de slotfase een stuk verloor was de tweede 0 een feit. Ik zat weer een keer op bord 8. Hoewel het leek alsof ik nogal passief stond viel dat allemaal volgen mij nog wel mee. Op een gegeven moment kwam mijn dame echter in de problemen en ik meende een dame offer te zien dat me twee torens en 1 of 2 pionnen zou moeten opleveren. De tegenstander pakte echter ook nog een extra stuk mee. Toen was het pleit snel beslecht en met een tussenstand van 4 - 1 leken we op een gigantische nederlaag af te stevenen.

 

Twan, op bord 7, speelde echter een hele goede partij. Beide spelers kwamen in hevige tijdnood. Op een gegeven moment viel Twan, in een hele goede stelling, een toren aan met zijn loper. In tijdnood raakte zijn tegenstander de koning aan hetgeen Twan claimde (dit betekent dat er dus met die koning gezet moet worden.). De tegenstander gaf meteen op omdat hij zijn toren zou verliezen.

 

Ook Maarten, op bord 6 speelde na de opening (die niet goed was) een hele goede partij. Zelf zegt hij er over: “In de analyse bleek inderdaad dat ik na de opening verloren stond. Mijn tegenstander had hier op twee momenten van kunnen profiteren. Toen ik c5 speelde had hij en-passant kunnen slaan wat goed was voor wit. En hij liet f4 toe wat hij eigenlijk zelf had moeten spelen. Nadat ik met f4 dichtschoof heb ik geen echte problemen meer gekend, op een gegeven moment stond ik zelfs iets beter maar ook in de analyse kwamen we met deze slotstelling niet verder dan remise.”

 

Wesley speelde op bord 3 een hele lange partij. Na de 40ste zet moest er zelfs gereconstrueerd worden of beide spelers de 40 zetten wel hadden gehaald. In de slotfase leek het er even op dat Wesley de overhand zou krijgen toen de tegenstander gedwongen werd een kwaliteit te offeren. Met zijn loper had hij echter genoeg compensatie zodat beide spelers niet verder konden komen en de vrede werd getekend.

 

Al met al kunnen we denk ik niet ontevreden zijn met dit resultaat. Gezien het feit dat we bord 3 moesten missen zijn we niet helemaal weggespeeld. Pikant detail is dat wij zonder bord 3 meer bordpunten van Veenendaal wisten af te snoepen dan Meppel (1½) en Rheden (1) bij elkaar.

 

Eindstand: 5 - 3

 

15 oktober 2005

Eindelijk weer overwinning Kasteel 1

Wesley van Nie

 

In een spannende wedstrijd heeft het 1e team eindelijk weer een wedstrijd gewonnen. UVS werd met het kleinste verschil verslagen. 

 

de score werd geopend door Wesley(3) die na 12 zetten remise aanbod in een stelling waarin beide partijen niet veel spel hadden. De tegenstander (Ten Bos) ging vrijwel direct akoord, hoewel hij wit had.

 

Daan op 5 dacht een half uur na over een paardoffer tegen Wüstefeld, maar besloot hier van af te zien, naar zijn gevoel terecht. niet veel later werd het eindspel remise gegeven.

 

Ook Leon (7) speelde tegen Hofman vrij snel remise. waarschijnlijk had zijn tegenstander enkele kansen op beter spel gemist, dus Leon was (ook) tevreden

 

Hierna begon de wedstrijd pas echt. Willem van Berkel speelde aan het 1e bord tegen Willemsen  zijn Toren pardoes op een veld gedekt door een pion, maar aannemen was niet goed en andere zetten waren dat ook niet. Volgens Caspar heet zoiets een "ploftoren"

 

Henk (4, de Kruijf) kreeg zijn favoriete opening op het bord en stond al snel heel goed. Op een gegeven moment leek hij een stuk te winnen maar de tegenstander had nog een verborgen verdediging. Deze zag hij niet en ook Henk won.

 

de tussenstand was daarmee 3,5-1,5 maar UVS had nog kansen op een gelijkspel.

 

Ritchy op bord 8 won een pion tegen Remmerts. Helaas raakte hij die weer kwijt, won vervolgens een andere pion maar ook die raakte hij in tijdnood kwijt.

Gevolg: remise

 

Twan had op bord 5 al snel Adriaanse een kwaliteit cadeau gegaan. hij gaf de moed niet op en probeerde de zaak te compliceren. Het was uiteindelijk niet genoeg, onze 1e verliespartij

 

Daarmee kwam de druk op schouders van Caspar die een bizarre partij speelde tegen Vd Spoel op bord 2. Op een gegeven moment was het bord nog bezaaid met stukken, maar had alleen Caspar nog 1 pion en zwart geen meer. Caspar stond ook nog eens een Toren achter. Natuurlijk bleef hij zoeken naar kansen en gelukkig had de tegenstander na de 40ste zet het punt al geteld. Toen hij echter terugkwam zag hij dat Caspar zijn dame had geofferd, hetgeen hem netto een stuk opleverde. Caspar bood meteen remise aan en de tegenstander ging hier op in, nog steeds met een kwaliteit meer.

 

Zo heeft het 1e, na 5(!) wedstrijden zonder overwinning, UVS 2 verslagen met 4,5‑3,5

 

24 september 2005

Slechte seizoenstart Kasteel 1

Daan Derks

 

De eerste wedstrijd van het seizoen speelde ons eerste tegen SMB 3. Gezien de prestaties van SMB vorig jaar zouden we hier eigenlijk moeten winnen om bovenin mee te kunnen draaien. Het zou echter een wedstrijd van de pech worden. Om te beginnen werd Wesley ’s nachts ziek waardoor hij niet in staat was om mee te spelen. Na lang bellen vond ik gelukkig Jos bereid zijn plek in te vullen. Caspar schoof hierdoor naar bord 1, Maarten naar bord 2 en Jos speelde op bord 8. Aangekomen in Café-zaal Groenewoudt bleek deze nieuwe zaal van SMB niet echt geschikt om te schaken. De zaal was veel te donker en de tafels waren veel te klein. Als klap op de vuurpijl had Leon zich een uur vergist in het aanvangstijdstip waardoor hij maar net op tijd binnen kwam om niet op tijd te verliezen. Toen hij uiteindelijk arriveerde had Willem op bord 3 inmiddels zijn partij al in de zak. In 12 zetten kreeg zijn tegenstander alle hoeken van het bord te zien.

 

Leon en Jos wisten op bord 7 en 8 niet echt veel klaar te maken waardoor SMB al ver voor de eerste tijdscontrole een 2 – 1 voorsprong wist te pakken. Maarten had deze dag erg veel last van hoofdpijn. Niet echt bevorderlijk om een goede schaakpartij af te werken. Hij speelde dan ook bijzonder matig en toen de witte toren op de damevleugel zijn stelling binnen drong was ook hier het pleit snel beslecht. Henk kreeg op bord 4 tegen meisjestalent Martine Middelberg een hele goede stelling. Hij won een kwaliteit maar onderschatte de activiteit van de witte stukken. Nadat eerst de witte Dame en daarna de witte toren zijn stelling binnen drong werd hij midden op het bord door de witte loper mat gezet.

 

Twan, met zwart op bord 6, was één van de weinige die een goede partij schaak liet zien. Hij maakte ijzersterk gebruik van de loperdiagonaal a8-h1. En toen zijn Dame ook nog de witte stelling binnenviel leek het punt alleen nog maar een kwestie van tijd. Vlak voordat Twan mat zou kunnen gaan zetten viel de vlag van zijn tegenstander. Caspar miste de winstvoortzetting op bord 1 in een spectaculaire partij. De tegenstander had een stuk geofferd tegen hele gevaarlijke f- en g pionnen. Het bleef lang onzeker of zwart een beslissende aanval op zou kunnen zetten maar toen Caspar ook een tweede stuk wist te slaan leek het dubbeltje de goede kan op te vallen. Toen speelde Caspar een paar matige verdedigingszetten waarna zijn tegenstander kon vluchten naar eeuwig schaak.

 

Ik was, gezien het rommelige begin van de wedstrijd, mijn concentratie helemaal kwijt en had Désiré Fassaert in de opening al een pion cadeau gedaan. Er ontstond een, volgens mij, finaal verloren stelling maar gaande de partij lukte het me toch om me weer enigszins te gaan concentreren waarna ik op zoek ging naar zetten die het hem nog moeilijk zouden kunnen maken. Ondanks mijn pion achterstand besloot ik toch om torens te ruilen waarna er een eindspel ontstond waarin ik een paard en een pion op h2 had en mijn tegenstander een witveldigeloper en pionnen op b5 en h4. Ik stond nog steeds helemaal verloren maar had inmiddels wel een truc gezien. Als namelijk de zwarte h4 pion op h3 zou staan en ik mijn koning op tijd naar g1 zou kunnen brengen dan zou de zwarte koning mijn h2 pion niet meer kunnen aanvallen en zou ik mijn paard kunnen offeren tegen de zwarte b-pion. Ik begon er dus mee om met mijn paard de h-pion aan te vallen in de hoop dat hij h3 zou spelen. En jawel, het eerste deel van mijn plannetje lukte. Toen was het zaak om mijn paard zo snel mogelijk weer naar de andere vleugel te brengen en dan maar hopen dat mijn tegenstander mijn truc niet zou doorzien. Wonder boven wonder begon hij met zijn pion te lopen en ik kon à tempo mijn paard offeren tegen die potentiële dame en ik bood meteen remise aan. Désiré viel bijna van zijn stoel van verbazing. Niet erg sportief om in verloren stelling remise aan te bieden zal hij gedacht hebben. Na echter nog een heel aantal zetten zag hij dan toch wat hem was overkomen en ging hij akkoord met remise. Na ruim 6 uur spelen konden de laatste stukken eindelijk in het doosje.

 

Eindstand: 5 – 3

 

Deze pagina is voor het laatst bijgewerkt op maandag 14 april 2014